«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Παντοτινή ας είναι η μνήμη μας για τον Αντώνη Βαρδή!!!



Κλαίνε και Ωρύονται κάποιοι… για τον θλιβερό χαμό του μεγάλου δημιουργού, του σπουδαίου, διάσημου της τέχνης, όλοι οι σπουδαίοι που έτυχε να γνωρίσω ήταν στην κυριολεξία «χαμηλών τόνων» και απαράμιλλης …αδιανόητης, στο επίτευγμά τους και στο καταπίστευμά τους… Υπέρμαχοι της Ανθρωπιστικής προσφοράς.
ΣΑΝ…
ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΒΑΡΔΗ!!!
Κλαίνε και Ωρύονται κάποιοι για τον θλιβερό χαμό του Αντώνη Βαρδή!!!

Κλαίνε και Ωρύονται κάποιοι …«Διαχειριστές» του πολιτισμού!
Που ήταν όλοι αυτοί όταν ο Αντώνης Βαρδής είχε την διάθεση Καλλιτεχνικής προσφοράς να του δώσουν τις προϋποθέσεις.

Μάλλον πάντα κάθονταν στων επισήμων τις πρώτες θέσεις!
Να οικειοποιηθούν την αύρα του και να την εξαργυρώσουν συνειρμικά κι ανεξήγητα…
Γιατί άνθρωποι είναι… απλά «διαχειριστές» του πολιτισμού και μάλιστα στην πλειονότητά τους …κάκιστοι!!  Άνθρωποι του πολιτισμού είναι αυτοί, οι όσοι, τον μεταλαμπαδεύουν, τον δημιουργούν και τον υπηρετούν!!

Να τον σεβαστείς τον …άξιο όταν είναι βιολογικά και πνευματικά ικανός να δώσει ότι απ’ την ψυχή του απορρέει!
Κι όχι μετά θάνατον…γιατί όταν είναι ζωντανός έχει λόγο κι αντίλογο!
Όταν φεύγει απ’ τη ζωή, αν λίγο απ’ αυτό που λέγετε ήθος σήμερα σε διέπει… βγάζεις το σκασμό!!!
Έτσι αισθάνομαι τώρα ,,,μετά το φευγιό του, είχα πολλά να πω, αλλά λέω αυτά τα λίγα!
Και …βγάνω το σκασμό!!!
Έχω κοινούς φίλους στον καλλιτεχνικό χώρο με τον Αθάνατο δημιουργό τον Αντώνη Βαρδή….από κανέναν ποτέ δεν άκουσα κακή κουβέντα γι’ αυτόν.

Παντοτινή ας είναι η μνήμη μας για τον Αντώνη Βαρδή!!!

ΥΓ 1: Δε θα γράψω που και πως ήρθα σ’ επαφή, παλιότερα με τον Αντώνη Βαρδή στην Παιανία, που είχε το σπίτι του…ποιος και πόσα άτομα πάτησαν πάνω στην ανθρωπιστική του υπόσταση για ν’ αναρριχηθούν στο καλλιτεχνικό στερέωμα…

ΥΓ 2: Το 1996 έφερα… μ’ αφορμή κάποιους ταπεινούς στίχους μου που μελοποιήθηκαν, στο Λατρεμένο μου χωριό, στο Καινούργιο Τριχωνίδας τον αείμνηστο Γρηγόρη Μπιθικώτση! Πριν τη συναυλία ο μαέστρος ο Μιχάλης Τερζής με ρώτησε: που θα καθίσεις, να ξέρω που είσαι, όταν θα παρουσιαστεί το δικό μας τραγούδι….;
Πίσω Μιχάλη του λέω…πίσω!
Εκεί στη δεύτερη σειρά που κάθεται η αδερφή μου με τον γαμπρό μου!
Εγώ μπροστά μαζί με τους επίσημους, μαζί με τους δήθεν …δε χωράω!
Α… και κοίταξε να δεις δε θέλω να πεις πολλά για μένα γιατί το ξέρεις είμαι Λαϊκός κι Απλός !
Ε… να μην πω ότι τα λόγια του τραγουδιού είναι δικά σου…
Πες ότι θέλεις ..πολλά - πολλά για μένα μην πεις ….
Γι’ αυτό σε παραδέχομαι και σ’ αγαπάω ρε μπαγάσα …μου είπε «γιατί είσαι αληθινός»!

Αυτή τη στάση ζωής στους περσότερους από μας την επέβαλαν σπουδαίοι άνθρωποι της δημιουργίας που τους είχαμε και τους έχουμε…ινδάλματα!
Ένας απ’ αυτούς είναι… ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΡΔΗΣ!!!

Παντοτινή ας είναι η μνήμη μας για τον Αντώνη Βαρδή!!!

Δημήτρης Ντόκας