 |
Κώστας Γκίκας…
Όταν ατένιζε το φεγγάρι στον κήπο μου !!!
|
Αν σου τα πω, ορθά -
κοφτά
Θα σε πληγώσω, ξέρω
Αν σου τα πω, πολιτικά
Δε θα με συμπαθείς!!!
Ήταν δε θα ’ταν χτες, πολύ πίσω στο χτες…κάπου δυο δεκαετίες
πίσω, σαν έγραφα τούτους τους στίχους!
Τους διάλεξε ένας …συνθέτης και τους έντυσε με μουσική!!
Σαν τους τραγουδούσε ζωντανά ένα βράδυ, σε μια ταβέρνα «στου
Σταμάτη» στο Αγρίνιο …θυμάμαι, ότι είχε ξεχάσει το δεύτερο κουπλέ!
Εγώ μιλούσα στην άκρη του τραπεζιού, με κάποιο δικό μου πρόσωπο…
-Πως λες παρακάτω… ρε Μήτσο;
Αυθόρμητη, της στιγμής η απάντησή μου:
- Όπως
το έγραψα…μάθε το και τραγούδα το!!!
Σείστηκε στα γέλια το μαγαζί…με πήρε
κι εμένα το γέλιο της αμηχανίας μου!
Μέσα σε παρατεταμένο χειροκρότημα!!
Το θυμήθηκε ακαριαία ο μαέστρος
και το…τέλεψε!!
Ήρθε αργότερα κοντά μου…συγκινημένος
απ’ την αποδοχή που είχε το τραγούδι μας στον κόσμο μ’ αγκάλιασε και μου είπε:
Πρώτη φορά στη ζωή μου ρωτάω
ποιητή να μου πει τους παρακάτω στίχους του και δε θυμάται!!!
Η Απάντησή μου:
Αλίμονο ρε Κώστα… αν τα θυμόμουν όλα
όσα έγραψα!!!!
Αυτός ο μαέστρος είναι ο Κώστας
Γκίκας!!!!
Έτσι τα γράφω απόψε Κώστα …αληθινά
για την εκδίκηση της καλλιτεχνικής δημιουργίας μας!!!!
Αν σου τα πω… 83
***
Αν σου τα πω ποιητικά
Δε θα με καταλάβεις
Αν σου τα πω μποέμικα
Ίσως δε μ’ ανθιστείς.
Σε μένα το τσιγάρο σου
Στραβά να μην ανάβεις
Κι από γωνία μην κοιτάς
Αν θες να μην μπλεχτείς.
Αν σου τα πω, ορθά -
κοφτά
Θα σε πληγώσω, ξέρω
Αν σου τα πω, πολιτικά
Δε θα με συμπαθείς.
Καλλίτερα να πληγωθείς
Κι εγώ ας υποφέρω
Παρά ότι σου φέρθηκα
Απάνθρωπα να πεις.
Κείμενο - Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας
