ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Π.Ε.-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
…κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα
σαν κάθε μέρα
11 ΜΑΗ
Είμαστε μακριά, δεν ήμασταν εκεί και δε έφταναν βλέπεις ως εδώ οι ήχοι απ’ τις χειροβομβίδες κρότου λάμψης, ο δε αέρας σκόρπιζε τη μυρωδιά των δακρυγόνων, δε μας έκαιγε τα σωθικά, δεν έκανε τα μάτια μας να δακρύζουν. Έφτανε όμως ο ήχος απ’ τα γκλομπς που χτυπούσαν κεφάλια παιδιών, νέων, αντρών, γυναικών, ο ανατριχιαστικός ήχος του κρανίου που ραγίζει κι η δυσοσμία μιας κοινωνίας που καταδέχεται, κι ένα μέρος της ίσως και να επικροτεί, το πιο ελπιδοφόρο κι υγιές κομμάτι της να δέρνεται ανηλεώς και να ποδοπατείται με μίσος . Κι από ποιους; Δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος όταν σηκώνεις δολοφονικά το χέρι και να το καταφέρεις, μ’ ότι αυτό μπορεί να κρατεί, εναντίον ανυπεράσπιστων συνανθρώπων σου. Πολλές φορές τα επίθετα δε φτάνουν να χαρακτηρίσεις, πνίγεσαι που δεν μπορείς να βρεις τις κατάλληλες λέξεις. Τα όσα συνέβησαν εκείνη τη μέρα στην Αθήνα είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα μ’ όσα ανακοινώθηκαν χθες 24 Μάη από την κατά ευφημισμό ελληνική κυβέρνηση. Στόχο είχαν να τρομοκρατήσουν τον εχθρό λαό, ότι τα πάντα είναι ανώφελα κι ό, τι μέτρα θέλουμε θα τα πάρουμε και φαίνεται, για την ώρα, να το πέτυχαν όπως το έχουν επιτύχει όλο αυτό το τελευταίο διάστημα με την αμέριστη συμπαράσταση ηλεκτρονικού κι έντυπου τύπου και του ξευτιλισμένου κυβερνητικού συνδικαλισμού.
25 ΜΑΗ
Εμείς σαν κάθε μέρα, σαν να μη συνέβη τίποτα ξυπνήσαμε και σήμερα, όσοι ακόμα «εργαζόμαστε», για να πάμε στη δουλειά μας αντί να ξεσηκωθούμε και να βγούμε στους δρόμους και τις πλατείες. Πήγαμε στις δουλειές μας σαν να μη ξεπουλήθηκε η χώρα, σα να μην υποθηκεύτηκε για πάντα όχι μόνο το παρόν και το μέλλον των παιδιών της και των νέων της αλλά και όσων ζουν και ανασαίνουν ακόμη. Αντί να ξεσηκωθούμε και να πάρουμε με τις πέτρες, αφού δημεύσουμε πρώτα όλη τους την περιουσία που φτιάχτηκε στις πλάτες των εργαζομένων, όσους μας οδήγησαν στη χρεοκοπία και να επιβάλλουμε τη διαγραφή του χρέους ώστε να τεθούν οι βάσεις για μια άλλη κοινωνία, πάλι φοβικά και με σκυμμένο κεφάλι περάσαμε την πύλη, την καγκελόπορτα, σπρώξαμε την πόρτα του γραφείου.
Πού είναι γραμμένο, ποιος νόμος είναι αυτός που βάζει τη σωτηρία των τραπεζών και των τοκογλύφων πάνω απ’ τη σωτηρία ενός ολόκληρου λαού, μιας ολόκληρης χώρας; Ποιο δίκιο είναι αυτό; Ποιος διαστροφικός νους, όσο ξεπουλημένος κι αν είναι, το υιοθετεί; Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα; Με ποια νομιμοποίηση;
Τα πράγματα δείχνουν σιγά σιγά να ξεκαθαρίζουν: Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ. Ένας ταξικός πόλεμος με έναν νικητή. Όσο πιο γρήγορα, κι όσοι πιο πολλοί, το καταλάβουμε και συστρατευτούμε στο πλευρό του λαού τόσο καλύτερα. Στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει το διεθνές και το ντόπιο κεφάλαιο εναντίων των εργαζομένων επιστρατεύοντας όλα του τα όπλα πρέπει ν’ απαντήσουμε ανάλογα: Ή ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ Ή ΘΑ ΜΑΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΟΥΝ. Κι αυτό πρέπει να γίνει άμεσα, ΤΩΡΑ!
Όσοι φοβούνται ν’ αναλάβουν το βάρος ή όσοι θεωρούν πως οι δυνάμεις τους δεν είναι αρκετές ας το ομολογήσουν ξεκάθαρα, για να ξέρουν όλοι ποιος θα υπολογίζει σε ποιον κι ας αφήσουν στην άκρη ηγεμονισμούς χωρίς αντίκρισμα, λεονταρισμούς, παχιά λόγια, ιστορικές δικαιώσεις, πότε πατώντας σε δυο βάρκες και πότε πουθενά, γιατί ο λαός -δικαίως ή αδίκως- θα τους ξεπεράσει, γιατί θέλει απαντήσεις και διέξοδο ΤΩΡΑ και το ζήτημα είναι ν’ ακολουθήσει αυτή τη φορά την έφοδο προς τον ουρανό.
Αγρίνιο 25 Μαΐου 2011
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ είναι συνδικαλιστική παράταξη του συλλόγου δασκάλων/νηπιαγωγών Αγρινίου-Θέρμου
