«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

ΟΙ ΠΑΡΑΣΠΟΡΙΑΡΗΔΕΣ!!!

Μήτσος Ντόκας (Ο Παππούς μου)… 

με κρατάει στα γόνατά του!

Κάποτε… στην περίοδο της Ιταλογερμανικής κατοχής και της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ!
Βρέθηκαν στο Καινούργιο Τριχωνίδας (Στο κεντρικό δημοτικό διαμέρισμα, του σημερινού Δήμου Θεστιέων, τρείς άγνωστοι….) στο καφενείο του Ψηλού!!!
Κάθισαν σ’ ένα τραπέζι….
«Έχει κρασί το μαγαζί; ρώτησαν…»
Ναι…. πως δεν έχει!!!
(Απάντησε ο μαγαζάτορας… Ο Αποστόλης Ψηλός)!
- Φέρε μας μισή οκά!!!!
Άνοιξαν την πετσέτα τους και έβγαλαν από μέσα, λίγο ξερό ψωμί, ελιές και κρεμμύδι!!!!
Σ’ ένα τραπέζι κάθονταν τέσσερεις άνθρωποι και έπαιζαν χαρτιά για να περάσει η ώρα τους… και συνάμα να τα λένε κρυφά!!!
Οι: Βασίλης Σπυρόπουλος, Παντελής Μαυραγάνης, Νίκος Ασημάκης, και Μήτσος Ντόκας (ο παππούς μου).
Ένας απ’ αυτούς (τους ξένους), ήταν ντυμένος παπάς !!! (καμουφλαρισμένος) με παπαδίστικα ρούχα και γυαλιά ηλίου …(Όπως αποδείχτηκε αργότερα…) 
Μίμης - Τάσος Μπουκουβάλας!
Ήταν ο Μίμης - Τάσος Μπουκουβάλας καπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ….
Όταν σερβιρίστηκαν και πέρασε λίγη ώρα…..
Ο παπάς με τα γυαλιά απευθυνόμενος στον παππού μου είπε:
-Μήτσο… όταν τελειώσεις την παρτίδα σε θέλουμε!!!
Η παρέα που έπαιζαν χαρτιά αναρωτήθηκε.. ποιοί είναι αυτοί;
Ο παππούς μου απάντησε, δεν τους ξέρω ρε παιδιά!!!
Μετά από λίγο …. Τέλειωσε και δεν τέλειωσε η παρτίδα ο Μήτσος ο Ντόκας βρέθηκε παρέα με τους ξένους!!!
Μήτσο δε με γνωρίζεις; είπε ο (παπάς)
-Βγάλε τα γυαλιά μπας και σε γνωρίσω
Απάντησε ο παππούς μου!!!!
Στην παρέα τελικά αποκαλύφθηκε πως (Ο παπάς ήταν Συναγωνιστής, Φίλος του, Θεσσαλός αντάρτης του (Ε.Λ.Α.Σ.) Και ήξερε πως ο παππούς μου ήταν υπεύθυνος της Επιμελητείας του Αντάρτη (Ε.Τ.Α.) και τον έψαχνε.!
Το τι έγινε δεν περιγράφεται……
Αυτό το γεγονός, αυτήν τη χαρακτηριστική σκηνή, μου μετέφερε ο πατέρας μου Γιάννης Δ. Ντόκας…
Ο παππούς μου απευθυνόμενος στον μικρότερο της παρέας (Ένα δέκα-οχτάχρονο παιδί) ρώτησε…
Από πού είσαι παιδί μου;
- Απ’ τη Θεσσαλία μπάρμπα!!!
Καλά ρε παιδί μου όλοι εμείς οι άλλοι εντάξει, εσύ γιατί βγήκες στο κλαρί;
-Τι να κάνω ρε μπάρμπα, ο παππούς μου κολίγος, ο πατέρας μου παρασποριάρης, εγώ ακτήμονας… τι να ’κανα;
Και η απάντηση του παππού μου: «Μπράβο λεβέντη μου καλά έκαμες»!!!!

Είπαν τι είπαν και στο τέλος ο πατέρας μου ο Γιάννης ο Ντόκας (ΕΠΟΝΙΤΗΣ που έτυχε να βρίσκεται στον ίδιο χώρο) βρέθηκε με τρία όπλα χρεωμένος και μ’ ένα δοχείο βεντζίνα, να τα κρύβει μέχρις ότου τα χρειαστεί ο Αγώνας!!!
Τελικά τα παρέδωσε (όπως μου είπε) στον Ε.Λ.Α.Σ.

ΥΓ: Αυτό το κείμενο το έγραψα απόψε, ανασύροντας από την βασανισμένη μνήμη μου, αδιάσειστα στοιχεία και συναισθηματικά φορτισμένος, για όλους αυτούς που αυτήν τη στιγμή στα αγροτικά μπλόκα αντιπαλεύουν τ’ άδικο!!!

ΟΧΙ ΑΛΛΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΠΑΡΑΣΠΟΡΙΑΡΗΔΕΣ!!!

Μήτσος Ντόκας Δημοσιογράφος - στιχουργός

Δεν υπάρχουν σχόλια: