Η ΠΑΡΑΒΟΛΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΙΜΗΣΕ... ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΤΟ ΓΡΑΦΩ... ΜΕ ΚΑΛΕΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ.... ΚΑΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΑ ΤΑ «ΒΟΥΚΑΤΙΑ 1998»... ΕΚΕΙ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΚΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ... ΤΟ:
Μοίρα μου Σισύφεια
***
Τη νύχτα χτίζω όνειρα
Τη μέρα τα γκρεμίζω
Κι ύστερα πάλι απ’ την αρχή
Καινούργια ξαναχτίζω...
Μοίρα μου Σισύφεια
Στη νύχτα σκαλισμένη
Με χρυσά μαχαίρια
Και αίμα της καρδιάς
Μοίρα μου Σισύφεια
Με δάκρυ στολισμένη
Στα φτωχά μου χέρια
Σε δέρνει ο βοριάς.
Φωτιές πετούν τα μάτια σου
Σαν τα κοιτώ ξεχνιέμαι
Μου λείπουνε τα χάδια σου
Στη σκέψη τυραννιέμαι.
Μουσική: Γιάννης Ψειμάδας
Ποίηση: Δημήτρης Ντόκας
ΥΓ 1: ΤΗΝ ΥΨΙΣΤΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΤΗΝ ΕΝΙΩΣΑ… ΣΑΝ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΤΩ ΑΠ΄ ΤΗΝ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ… ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΚΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ… ΣΑΝ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ… ΝΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΟΥΝ… ΕΝ ΧΟΡΩ: «ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΜΗΤΣΟΟΟΟΟ»!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ… Για την ΤΙΜΗ… που μου επιφυλάξατε!
ΥΓ 2: Έχω όλη την συναυλία σε βίντεο… ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και τον Φίλο και Συνεργάτη μου… τον Παντελή τον Αυζώτη… που αποτύπωσε εκείνες μου τις στιγμές!!!
Δημήτρης Ντόκας
