Πέρασε ένας χρόνος με "Αγρίνιο...γλυκές μνήμες"!

Πέρασε ένας χρόνος…

Ήταν πριν από ένα χρόνο ακριβώς, όταν βγήκε στον αέρα το «Αγρίνιο…Γλυκές Μνήμες».

Το ξεκίνησα – οφείλω να ομολογήσω- με σκοπό όχι να το δημοσιεύσω αλλά θέλοντας να ταξινομήσω το υλικό, κυρίως έγγραφα και αρχεία που είχα μαζέψει τόσα χρόνια. 

«Ποιος θα το δει εξάλλου; Ποιόν ενδιαφέρει η δική μου τρέλα; Σιγά μην ασχοληθεί κανείς με το τι γινόταν στο Αγρίνιο τόσα χρόνια πριν».

Έτσι έλεγα...  

Όμως μέσα σε λίγες μόνο μέρες πήρα τόσα πολλά μηνύματα, είδα εγγεγραμμένα μέλη, άρχισαν να μου στέλνουν υλικό τόσοι φίλοι  και ντράπηκα, ειλικρινά ντράπηκα να το αποσύρω. 

Δειλά-δειλά άρχισα να κάνω καθημερινές αναρτήσεις και να μέσα σ’ ένα χρόνο έχω γνωρίσει ανθρώπους αξιόλογους, ξαναβρήκα γνωστούς που είχα «χάσει», ήρθα σε επαφή με συντοπίτες μας που βρίσκονται στο εξωτερικό και λατρεύουν την πόλη μας. 

Είχα μηνύματα από ανθρώπους που έζησαν για λίγα χρόνια  στο Αγρίνιο και έχουν συνδέσει τα παιδικά τους χρόνια με την πόλη μας. 

Συγκινητικά γράμματα από Εβραϊκές οικογένειες που ζούσαν εδώ μέχρι τον πόλεμο, μιλώντας με λατρεία για το Αγρίνιο και συνοδεύοντας αυτά τα γράμματα με καταπληκτικό φωτογραφικό υλικό.  Και έκανα διαδικτυακούς φίλους απ’ όλη την Ελλάδα, όχι μόνο από το Αγρίνιο.

Με μερικούς απ’ αυτούς μάλιστα συναντήθηκα.

Θα ‘θελα ειλικρινά να τους συναντήσω όλους και θα το επιχειρήσω να το κάνω σύντομα. Μια συνάντηση, για μια πιο άμεση επαφή και να γνωριστούμε όλοι μεταξύ μας. Ένα ραντεβού που θα κλειστεί από εδώ μέσα.

Το να πω ένα ευχαριστώ για την στήριξη, υποστήριξη και συμμετοχή σας, θα είναι λίγο.

Η συνάντησή μας θα είναι η απόδειξη για το πόσο ευγνώμων είμαι.

Σας ευχαριστώ όλους και τον καθένα σας ξεχωριστά.

 

http://agriniomemories.blogspot.com

ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ: Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ που χαϊδεύετε τις νοσταλγίες μας κι αναγαλλιάζει η ψυχή μας!

Οι ωραίοι «δρομείς της ζωής»
Με το ’να πόδι πατάνε γερά στο σήμερα
Έχουν τ’ άλλο πόδι στο χτες
Το βλέμμα και τη σκέψη στο μέλλον

Καλό και όμορφο αγώνα…