ΚΑΙ ΤΩΡΑ… ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑ!!!
Γράφει: ο Δημήτρης Ντόκας
Και τώρα που μεγάλωσα
Και τη ζωή μου «άλωσα»…
ΓΙΑ ΜΕΝΑ… ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ…
Πανέρημος κατάλαβα...
Και «τ’ άχραντα μετάλαβα»!!!
ΠΩΣ… «ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ… ΓΙΑ ΣΕΝΑ»!!!
ΚΙ ΕΣΥ… ΕΙΣΑΙ… ΓΙΑ ΜΕΝΑ!!!
Ένας ΛΑΟΣ που πόνεσε
Δε ζει με ψευδαισθήσεις
Σ’ αγκάλιασα και ούρλιαξα…
Μη με παρεξηγήσεις…
«Πήρα τον πόνο αλλωνών»
Τον έκαμα σημαία…
Γι’ αυτό στους χρόνους των καιρών
Νοιώθω τόσο ωραία…!
Οι αναμνήσεις μου φωτιά
Που στα παλιά με πάνε
Ποτέ μου δεν τους ξέχασα
Όσους με αγαπάνε!
Πάρε… ένα άρωμα καρδιάς
Που χρόνια… ευωδιάζει
Δασύλλιο και Παλιόκαστρο
Το ίδιο δάκρυ στάζει.
Δε φταίω που μαράθηκα
Ούτε κι εσύ… για μένα
Μα της ζωής τα άδικα
Δεν είναι μαραμένα.
Θα σε ξανάβρω μια στιγμή
Απόγιομα στο κάστρο
Και θα μας βρει η χαραυγή
Με το δικό μας άστρο….
ΥΓ: Αφιερωμένο… ΣΕ ΣΕΝΑ!!! ΚΑΙ Σ’ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ… ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΚΙ ΑΞΕΧΑΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ… ΠΟΥ διαβήκαμε μαζί τούτες...της Ομορφιάς τις Στράτες!!!
ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΟΛΑΣ!!!
Ποιεί ΤΩΡΑ… μ’ όλες τις Πανέμορφες θύμησές του…
Ο Συμμαθητής σας…
Καινούργιο Τριχωνίδας Παρασκευή 12 Γενάρη 2024 ώρα 05:17 π.μ.
Ο... Μήτσος Ντόκας
