Το Θαλασσινό (Το Λιβεριάνικο) 722
***
Ένα Λιβεριάνικο παλιό
Πήρε την ψυχή μου και την πάει
Άλλα μου ’χουν μάθει στο σκολειό
Κι άλλα ο σιρόκος μολογάει.
Σπάνε κάβοι, τρίζει το σκαρί
Κι ο λαδάς στην κουπαστή ξερνάει
Είναι το φορτίο μας βαρύ
Το μπουρίνι μας ακολουθάει...
***
Ένα Λιβεριάνικο παλιό
Πήρε την ψυχή μου και την πάει
Άλλα μου ’χουν μάθει στο σκολειό
Κι άλλα ο σιρόκος μολογάει.
Σπάνε κάβοι, τρίζει το σκαρί
Κι ο λαδάς στην κουπαστή ξερνάει
Είναι το φορτίο μας βαρύ
Το μπουρίνι μας ακολουθάει...
Ήπιε θάλασσα ο θερμαστής
Κι έχει ο φτωχός παραφρονήσει
Ο λοστρόμος τύφλα στο μεθύσι
Πως τον πρώτο να εμπιστευτείς
Που ’χει για θεό του το χασίσι.
Με ’να τέτοιο τσούρμο δυστυχώς
Δε θα φτάσουμε στην Αλταμίρα
Μας κοντράρει άγριος καιρός
Έτσι θέλει η θαλάσσια μοίρα.
Κι έχει ο φτωχός παραφρονήσει
Ο λοστρόμος τύφλα στο μεθύσι
Πως τον πρώτο να εμπιστευτείς
Που ’χει για θεό του το χασίσι.
Με ’να τέτοιο τσούρμο δυστυχώς
Δε θα φτάσουμε στην Αλταμίρα
Μας κοντράρει άγριος καιρός
Έτσι θέλει η θαλάσσια μοίρα.
Μεσοπέλαγα θαλασσαϊτός
Κόβει βόλτες πάνω απ’ την κουβέρτα
Και ο καμαρότος σιωπηλός
Συλλογιέται πάλι την Καζέρτα.
Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας
Κόβει βόλτες πάνω απ’ την κουβέρτα
Και ο καμαρότος σιωπηλός
Συλλογιέται πάλι την Καζέρτα.
Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας