Πορείες…

Το Ελληνικό Λαϊκό Τραγούδι, πάντα ήτανε και είναι ισχυρό και δυσκολοαντιμετωπίσιμο όπλο, γιατί το κρατούσαν και το κρατούν στιβαρά, αλύγιστα χέρια ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης. Πηγάζει μέσα απ’ τα τρίσβαθα της ψυχής, στρατευμένων πνευματικών δημιουργών, στην ακατάβλητη συμπαράταξη υπεράσπισης των δίκιων δοξασιών-πιθυμιών του λαού μας, που υπηρετούν τη Λαϊκή Υπόθεση. Το γνήσιο αυθεντικό και αληθινό τραγούδι, που απορρέει απ’ τα κατάβαθα της καθάριας λαϊκής ψυχής, το κρατούσαν και το κρατούν ωραίοι άνθρωποι ψηλά…
τόσο ψηλά που κανείς ρηχός εκμεταλλευτής δε μπορεί να το σιμώσει, παρά η αγνή, ανεπιτήδευτη, απονήρευτη, ανυστερόβουλη του λαού μας καρδιά!

Τώρα, αυτήν την εποχή, της γενικευμένης ηθικοπνευματικοπολιτικοκοινωνικής κατάπτωσης, υπάρχει Πολιτιστική Αντίσταση και Πολιτιστική Ανάταση, δημιουργούνται απαράμιλλης αξίας πνευματικά – καλλιτεχνικά δημιουργήματα!!

Ευτυχείς όσοι και όποιοι στο μέλλον, θα έχουν τη δυνατότητα να τα ενστερνιστούν και να τα απολαύσουν!!!

ΥΓ: Εκεί που έψαχνα να βρω τα τραγούδια του Μιχάλη Μενιδιάτη που μ’ άρεσαν, με βρήκαν ξενύχτη αυτοί οι στίχοι, ξεπήδησαν μέσα απ’ τον ψυχοπνευματικοβιωματικό μου κόσμο και με πρόσταξαν να τους ακολουθήσω…

Πορείες…

***

Τα ’λεγαν οι βουλευτάδες

Στου διαόλου το αυτί

Τα ’γραφαν καλαμαράδες

Δεν ψυλλιάστηκες γιατί;

Τα ’παιρναν οι αφεντάδες

για να ζούνε στη χλιδή

να το παίζουν αρχοντάδες

να μας λιώνουν δηλαδή.

Τα ’ριχναν οι επαναστάτες

Τα ’ριχνες κι εσύ μαζί

Με αγρότες, με εργάτες

Με φτωχούς…στο μαγαζί.

Τώρα σπάνε τις πορείες

Μονοπώλια κι εταιρείες

Με μαντρόσκυλα τσιράκια

Με τρισάθλια ανθρωπάκια

Ξεπουλάνε τους αγώνες

Πλάνοι εργατοπατέρες

Θα τελειώσουν οι χειμώνες

Κι όλοι θα μετράνε μέρες.

Καινούργιο 22 Αύγουστου 2012 ώρα 05: 41 π.μ.

Δημήτρης Ντόκας