Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Μάριος Σαλμάς, εμφανίστηκε ιδιαίτερα
κυνικός την περασμένη βδομάδα, περιγράφοντας το εμπόριο που γίνεται σε
Υγεία – Φάρμακο και την εξέλιξή του:
«Ο ΕΟΠΥΥ θα λειτουργήσει ως μεγάλος αγοραστής υπηρεσιών
Υγείας. Είναι μια μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία, η δεύτερη μεγαλύτερη στην
Ευρώπη, μετά τον γερμανικό ασφαλιστικό οργανισμό Υγείας. Φτιάχτηκε για
να ενώσει τις ασφαλιστικές εισφορές, τον ιδρώτα των εργαζομένων και να
βγει στην αγορά να διαπραγματευτεί καλύτερες τιμές».
Εν ολίγοις, οι ασφαλιστικές εισφορές και η κρατική χρηματοδότηση των
Ταμείων δεν...
πηγαίνουν για να προστατεύεται η υγεία των εργαζομένων, αλλά
ο ιδρώτας τους «αξιοποιείται» για να ταΐζονται οι επιχειρηματίες της
Υγείας και του Φαρμάκου! Ουσιαστικά, ο Οργανισμός δεν είναι τίποτε άλλα
παρά ο μεσάζοντας των ασφαλισμένων με τους επιχειρηματίες σε Υγεία –
Φάρμακο και οι τελευταίοι είναι αυτοί που στηρίζονται με κάθε τρόπο.
Στον ΕΟΠΥΥ συνενώθηκαν 9,5 εκατ. ασφαλισμένοι και Ταμεία που ήταν
χρεωμένα. Ταυτόχρονα, η κρατική επιχορήγηση για διπλάσιους ασφαλισμένους
μειώθηκε τουλάχιστον 3,5 φορές. Η «αιμορραγία» είναι διαρκής, εξαιτίας
της ανεργίας, της ελαστικής εργασίας, των μειωμένων μισθών και της
«μαύρης» εργασίας, των οφειλόμενων εισφορών κράτους και εργοδοτών. Αρα,
εφόσον η κρατική χρηματοδότηση μειώνεται διαρκώς με προοπτική να
σταματήσει εντελώς, ο ΕΟΠΥΥ θα κάνει διαρκώς περικοπές παροχών και
τελικά το βάρος θα καταλήξει – ήδη γίνεται – απευθείας στην τσέπη των
ασφαλισμένων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα από τον τομέα του
Φαρμάκου: Ο κυβερνητικός στόχος για το 2012 είναι να μειωθεί κατά 1 δισ.
ευρώ η φαρμακευτική δαπάνη από τα ασφαλιστικά Ταμεία (σ.σ. από 4,1 δισ.
στα 3,2 δισ. ευρώ). Αυτό δε σημαίνει ούτε ότι θα χάσουν οι
φαρμακοβιομηχανίες, ούτε ότι θα γίνει «οικονομία» προς όφελος των
ασφαλισμένων. Αντίθετα, σημαίνει ότι μεγαλώνει η συμμετοχή των
ασφαλισμένων στην αγορά φαρμάκων, που είναι απαραίτητα για τη θεραπεία.
Για παράδειγμα, θα συνταγογραφούνται μόνο τα πιο φθηνά, τα γενόσημα, και
όποιος έχει θα πληρώνει τη διαφορά για το φάρμακο που είναι πιο
κατάλληλο για τη συγκεκριμένη ασθένεια, τον συγκεκριμένο οργανισμό κλπ.
Η πολιτική που στηρίζει την επιχειρηματική δράση σε Υγεία – Φάρμακο
εδώ και χρόνια οδηγεί στο να λυμαίνονται οι επιχειρήσεις τα Ταμεία και
τον κρατικό προϋπολογισμό. Η ίδια πολιτική είναι που σχεδιασμένα
υποβαθμίζει τα δημόσια νοσοκομεία και τα έχει κάνει να λειτουργούν με
κριτήρια «έσοδα – έξοδα», να πουλούν και να αγοράζουν υπηρεσίες Υγείας.
Τα χρέη του ΕΟΠΥΥ μέχρι τον Ιούνη του 2012 ήταν:
Στους φαρμακοποιούς 540 εκατ. ευρώ.
Στους συμβεβλημένους κλινικούς και εργαστηριακούς γιατρούς 570 εκατ. ευρώ.
Στη φαρμακοβιομηχανία 550 εκατ. ευρώ.
Στις ιδιωτικές κλινικές 1 δισ. ευρώ.
Στα δημόσια νοσοκομεία 1,7 δισ. ευρώ.
Στους φαρμακοποιούς 540 εκατ. ευρώ.
Στους συμβεβλημένους κλινικούς και εργαστηριακούς γιατρούς 570 εκατ. ευρώ.
Στη φαρμακοβιομηχανία 550 εκατ. ευρώ.
Στις ιδιωτικές κλινικές 1 δισ. ευρώ.
Στα δημόσια νοσοκομεία 1,7 δισ. ευρώ.
Πλέον, η κατάσταση στον ΕΟΠΥΥ είναι μια «ωρολογιακή βόμβα»
έτοιμη να σκάσει από στιγμή σε στιγμή και να συμπαρασύρει τους
ασφαλισμένους, τους αυτοαπασχολούμενους γιατρούς και φαρμακοποιούς.
Είναι ενδεικτικό πως ο Οργανισμός παρουσίασε έλλειμμα 1,5 δισ. ευρώ μόνο
το Α’ εξάμηνο του 2012 και θα χρειαστεί άμεσα 1 – 1,4 δισ. για να
εξασφαλιστεί η λειτουργία του. Τα αδιέξοδα που πολλαπλασιάζει για τους
ασφαλισμένους η λειτουργία του ΕΟΠΥΥ αποτυπώνονται και στα πάνω από 100
εκατ. ευρώ που χρωστά ο Οργανισμός σε αρρώστους που πλήρωσαν απ’ την
τσέπη τους τα φάρμακα και τις υπηρεσίες Υγείας και πρέπει να τα
εισπράξουν.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΡΩΜΕΝΑ http://ntageres.wordpress.com/
