Μοναξιά …

Αν καμιά φορά μας τύχει
να `μαστε σε μοναξιά
το ραντάρ λεπτής μας μνήμης
πιάνει στελθ  διερευνητικά!

Δε φοβάται τους ανέμους
τους καλμάρει ακτινωτά
με περιστροφές το είναι
φτιάχνεται κι αποτολμά !

Άψογα και της ψυχή μας
τα ερέβη κατακτά...

κι ανεμίζει της χαρά μας
ολομέταξα πανιά !

Στους ρυθμούς εμβέλειάς  του
παίζουμε σ` αστροφεγγιά
με μολύβια , με κραγιόνια
ξημερώνουμε  παιδιά !

Τους παλμούς της ευτυχίας
ψάχνουμε από νωρίς
να  πετάμε  μη βρεθούμε
σε πλανήτες  της καμπής !

Τάσος Παντ. Δασκαλάκης