Ποιός πολιτισμός;Τέλμα απέραντο και απύθμενο!
Επετειακές φτηνοφιέστες στη μνήμη κάποιου… άγιου. Πίσω ένας πολιτιστικός σύλλογος, για να βγάλει κανένα ευρώ, προκειμένου να καλύψει τα έξοδα λειτουργίας του. Η στην άλλη περίπτωση, το πνευματικό κέντρο του κάθε δήμου, που απαρτίζεται κατά κύριο λόγο, από «πνευματικούς ταγούς του τόπου» που έχουν εντρυφήσει στην «μπιρίμπα» παλιότερα στο «πόκερ» και στον… «θανάση» και τώρα μετά μανίας, στα διάσπαρτα – όνειδος- κρατικά και όχι μόνο παιχνίδια τζόγου. Στα διαλείμματα αυτών «των πνευματικών τους δραστηριοτήτων», ρίχνουν και μια τζούρα ψευτοπολιτισμού, μια πινελιά υποκουλτούρας. Προσπαθούν να μας εκπολιτίσουν, να μας δείξουν τρόπους του «ευ ζειν»!
Ρώτησα παλιότερα σε ενημερωτική τηλεοπτική εκπομπή που παρουσίαζα νεοεκλεγέντα και πρωτοεκλεγέντα δήμαρχο:
Ας χρησιμοποιήσουμε ποδοσφαιρικούς όρους, η φανέλα με το νο 9 του προκατόχου σας στα πολιτιστικά είναι λίγο βαριά, εσείς τι θα κάνετε θα συνεχίσετε το πολιτιστικό του έργο;
Δυσκολεύτηκε να μου απαντήσει…στο τέλος τοποθετήθηκε καταφατικά, τι άλλο άραγε θα μπορούσε να κάνει;
Ήθελα να τον δεσμεύσω, δεν ξέρω πόσο η παρέμβασή μου τον επηρέασε, αλλά στις συνεχιζόμενες θητείες του κάτι πέτυχε! Ξέρω όμως σίγουρα ότι χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη του, εκείνη μου η ερώτηση, γιατί κάθε που ανταμώνουμε μου επαναλαμβάνει!
Εκείνη η ερώτησή σου για τα πολιτιστικά…
Μέλος πολιτιστικού συλλόγου, σε κάποια περίοδο διερεύνησης για καλλιτεχνικό σχήμα, προκειμένου να διοργανωθεί μια συναυλία για τις εκδηλώσεις του συλλόγου, ανέφερε και πρότεινε ένα όνομα – τραγουδιστή δημιούργημα της πολιτιστικής υποκουλτούρας που είχε αποκτήσει δημοσιότητα.
Τι πολιτιστικό έργο θα προσφέρει αυτός; τον ρώτησα
Κι όμως, μου απαντά, αυτός τραβάει κόσμο!!!
Πρότεινα σε κάποιον δήμαρχο, όταν ζήτησε τη γνώμη μου, έναν απ’ τους κορυφαίους τραγουδιστές, έναν άνθρωπο με αξιόλογη καλλιτεχνική προσφορά, με συνεπέστατη και αξιοπρεπέστατη στάση ζωής, να τον προσκαλέσει για μία συναυλία.
Ο δήμαρχος μου απάντησε με ερώτηση: «Δεν είναι λίγο παρωχημένος;»
Το τι του απάντησα…αφήστε το!
Αποτέλεσμα: Ο δήμαρχος στη συνέχεια αποδέχτηκε την παρουσία πραγματικά «παρωχημένου» και για χρόνια «παροπλισμένου» καλλιτέχνη, στις πολιτιστικές εκδηλώσεις, επειδή η συναυλία ήταν επιχορηγούμενη!
Όσο για τον ισχυρισμό του, αν υπήρχαν η όχι τα απαραίτητα κονδύλια, που σημειωτέον για τον καλλιτέχνη που πρότεινα δεν ήταν απλησίαστα, καταπίπτει με την ερώτηση – αδιάσειστο επιχείρημα- που βρέθηκαν περισσότερα και διατέθηκαν για καλλιτέχνες κουμπάρους και γνωστούς;
Προτείνει κάποιος γνωστός μου πρόσφατα, σε μέλος πολιτιστικού συλλόγου:
Πάμε να δούμε τους Ιππείς του Αριστοφάνη;
Και «ο πολιτιστικός μας εκπρόσωπος» τον ρωτά:
Ποιοί είναι αυτοί οι …καβαλάρηδες;
(Μια πραγματικά αξιόλογη παράσταση σε συνεργασία της «Θεατρικής Διαδρομής» με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου. Που παρουσιάστηκε στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου Παρασκευή 2 και Σάββατο 3 Ιουλίου
Θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο Οινιαδών Σάββατο 24 Ιουλίου, στο Κηποθέατρο Πάρκου Αγρινίου Τετάρτη 28 και Πέμπτη 29 Ιουλίου Και στη συνέχεια, η παράσταση θα παρουσιαστεί σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ της Ελλάδας.)
Όσο γι’ αυτούς «τους πολιτιστικούς μας ταγούς» και «τους πολιτιστικούς μας εργολάβους», άλλη αμαρτία κι αυτή, όσο στηρίζουμε αυτά τα συστήματα που τους γενούν, θα τους απαντάμε στο διάβα μας!
Σαν να μη φτάνουν αυτά, έχουν το θράσος, το αχαρακτήριστο θράσος, ορισμένοι να αποπειρώνται να αντικρούσουν τους πνευματικά ανησυχούντες και ταπεινά δημιουργούντες, στις δημόσιες συζητήσεις καταθέτουν «τα ατράνταχτα επιχειρήματά τους», προσπαθούν να παράξουν πολιτιστική πολιτική. Μια πολιτιστική πολιτική ξεθωριασμένη και ανερμάτιστη.
Αυτοί οι περισσότεροι «πολιτιστικοί εκπρόσωποι», που γίνονται αιχμές δοράτων, κάποιων υστερόβουλων, ψηφοθηρικά ενεργούντων, πολιτικών παραγόντων, προκειμένου να διατηρήσουν τα μικροπροσωπικά οφίτσιά τους.
Αυτοί οι περισσότεροι, που για να λειτουργήσουν οι σύλλογοι που εκπροσωπούν, τείνουν εσαεί χέρι επαιτείας προς την τοπική αυτοδιοίκηση και την πολιτεία.
Αυτοί οι περισσότεροι, που δεν έχουν το σθένος να απαιτήσουν δυναμικά αυτά «που πρέπουν στις κοινωνίες». Καθιστούν εαυτούς, που ούτως η άλλως είναι, μέλη συλλόγων, τοπικές κοινωνίες, αναξιοπρεπείς.
Όχι κυρίες και κύριοι, δεν αισθάνονται οι σκεπτόμενοι συμπολίτες μας και τόσο άνετα με τις χρονίζουσες αρρωστημένες τακτικές σας, με τις επαναλαμβανόμενες συμβιβασμένες πρακτικές σας.
Αναβαθμίστε-επιμεληθείτε-προγραμματίστε τις πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Διεκδικείστε «τα πολιτιστικά μας δικαιώματα»!
Θα μου πείτε δύσκολα εξασφαλίζουμε «άρτον» τα «θεάματα» μας μάραναν;
Ναι και άρτον και θεάματα
Ναι στο ζειν και στο ευ ζειν!
Όσο για κάποιους από τους συμμετέχοντες στις διοικήσεις των πολιτιστικών φορέων, που όταν τους βάζεις «τα δύσκολα», η για μην πω «τα δύσκολα», λέω «τα αληθινά», παραδεχόμενοι εμμέσως την ανεπάρκειά τους, τους συμβολικά και δια της βροντερής σιωπής, κατά καιρούς απ’ τα δρώμενα απέχοντες, ρωτούν:
Εσείς γιατί δεν συμμετέχετε στις διοικήσεις των πολιτιστικών συλλόγων;
Απάντηση:
- Ο καθένας μας έχει ταχθεί να αντιπαλεύει τη σύγχρονη βαρβαρότητα απ’ το δικό του μετερίζι!
Α! κι ένα άλλο, που από παλιά πρέσβευα:
- Ας συστρατευτούν πρώτα αυτοί που ευνοήθηκαν απ’ την πολιτεία, ικανοί η λιγότερο ικανοί κι αυτοί που υποστηρίζονται απ’ την κοινωνία, τους αξίζει η όχι και «οι άλλοι» όταν τους το επιτρέπει η βιοπάλη κι όταν βρίσκουν τη διάθεση, θα προσφέρονται!
Εμείς υποστηρίζουμε τους αλτρουιστές, τους πραγματικούς δημιουργούς, τους άξιους πολιτιστικούς ταγούς, τους γνήσιους ανθρώπους της ανιδιοτελούς προσφοράς.
Έτσι απλά… για την εκδίκηση της ελπίδας!!!
Δημήτρης Ντόκας
