Φρόνιμα κούκλα μου, λέω στην ψυχή μου!!!

Φρόνιμα κούκλα μου!!!

Μουσική: Χριστόφορος Κροκίδης
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου

Σβήνω τα χνάρια μου, δε θα με βρείτε
ό,τι κι αν είπα, θα το πάρω και θα φύγω,
ό,τι κι αν έκανα, δεν εξηγείται
κι απ' την αλήθεια μου τη νύχτα ξετυλίγω...


Σβήνω τα φώτα μου, να δω πως άρχισα,
τα πιο καλά παιδιά πιστεύουν παραμύθια,
γυρνάω στα πρώτα μου, σ' εκείνα που άφησα,
βλέπω ένα όνειρο, που κόβει σαν αλήθεια.

Φρόνιμα κούκλα μου, λέω στην ψυχή μου,
όλα θα γίνουν, όπως τά 'χουμε σχεδιάσει,
στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου
και στο σκοτάδι θα σε χάνω μες τα δάση.

Τους φόβους ξέμαθα σε κύκλους κλείνομαι,
δεμένο πάνω μου το ψέμα της ζωής μου,
στα φώτα έμαθα σκιά να γίνομαι,
ξένο καράβι μιας θάλασσας δικής μου.

Όμως το ψέμα μου τα βράδυα λύνεται,
παίρνει ζωή απ΄ τη ζωή γίνεται αλήθεια,
τι κι αν το αίμα μου κρασί δε γίνεται,
σκοτώνουν τα όνειρα όταν γίνονται συνήθεια.

Φρόνιμα κούκλα μου, λέω στην ψυχή μου,
όλα θα γίνουν, όπως τά 'χουμε σχεδιάσει,
στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου
και στο σκοτάδι θα σε χάνω μες τα δάση.

ΥΓ: Αφιερωμένο «στις ομορφιές μου» που μου χάρισαν απερίγραπτες …ανομολόγητες συγκινήσεις!!!

Και στα «συντροφάκια μου»… που μου λέγανε «νερό να βάλω στο κρασί μου»…

«Εγώ μιλώ με το τραγούδι και δακρύζω»!!!

Θα σας απαντήσω σύντομα μ’ ένα «Στακάτο Ζεϊμπέκικο»!!!

Για να Λυτρωθώ …και να Αισθάνεται Περήφανη και …μια «Αλαβάστρινη Καρδιά»!!!

Δημήτρης Ντόκας