«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Συμμετοχή του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου Αγρινίου στο σημερινό συλλαλητήριο στη κεντρικη πλατεία

Ψήφισμα του Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Αγρινίου

Τα πέντε τελευταία χρόνια η πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας βιώνει την μνημονιακή λαίλαπα στο πετσί της. Η λαϊκή οικογένεια, οι νέοι μας, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο και άλλοι σε απόλυτο βαθμό γίνονται μάρτυρες στο βωμό της καπιταλιστικής κρίσης και έτσι ως άλλες Ιφιγένειες θυσιάζονται προκειμένου να φυσήξει ούριος άνεμος στα πανιά της κερδοφορίας για την ντόπια και ξένη ολιγαρχία....

Η καινούρια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όχι μόνο διέψευσε τις προσδοκίες που σκοπίμως καλλιέργησε τα προηγούμενα χρόνια στον ελληνικό λαό για αλλαγή της πολιτικής προς το συμφέρον της κοινωνίας, αλλά πολύ γρήγορα μεταλλάχτηκε σε απόλυτο εκφραστή των πολιτικών που επιβάλλουν η σύγχρονη ιερά συμμαχία ΕΕ- ΔΝΤ- ΕΚΤ φέρνοντας το καλοκαίρι ένα τρίτο μνημόνιο και μια καινούρια δανειακή σύμβαση. Τα μέτρα που μόλις πρόσφατα ψηφίστηκαν από το μνημονιακό σε συντριπτική πλειοψηφία ελληνικό κοινοβούλιο, έρχονται να σαρώσουν ότι είχε απομείνει όρθιο αυτά τα χρόνια.  Εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ασφαλιστικό, επίθεση στο εναπομείναντα αγροτικό εισόδημα, φοροεπιδρομή στα αναιμικά λαϊκά εισοδήματα, κατασχέσεις σπιτιών, αφάνιση των μικρών μαγαζιών και των αυτοαπασχολούμενων, δίνουν ίσως τη χαριστική βολή στο λαβωμένο σώμα της ελληνικής κοινωνίας.
Η απογοήτευση, η οργή ακόμη και η παραίτηση μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων που εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για ένα φρένο αυτής της φρικτής πολιτικής στην αλλαγή κυβερνητικών σχημάτων είναι απόλυτα κατανοητή. Αυτό που χρειάζεται σήμερα όμως, είναι να γίνει συνείδηση ότι με αναθέσεις σε επίδοξους σωτήρες και το λαϊκό παράγοντα στο καναπέ του δεν μπορούμε να δούμε προκοπή. Ο αποφασισμένος και οργανωμένος λαός είναι ο μόνος που μπορεί να ανατρέψει αυτές τις πολιτικές αλλά κυρίως να αναζητήσει λύσεις έξω από τα ασφυκτικά και βάρβαρα δεσμά του ευρώ και της ΕΕ, έξω από την καπιταλιστική βαρβαρότητα που υπόσχεται πλέον μόνο ανθρωποθυσίες στο μολώχ της ανάπτυξης και του κέρδους. Μπορούμε και πρέπει  να ζήσουμε αλλιώς, βάζοντας άλλες προτεραιότητες, καθορίζοντας άλλες ανάγκες, υποδεικνύοντας άλλο τρόπο οργάνωσης της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής μας.
Για να μη ζήσουμε σαν δούλοι σε μια εποχή που μας δίνει πελώριες δυνατότητες για μια αξιοβίοτη ζωή με ελευθερία και δημιουργία, ειρήνη και αλληλεγγύη.

 το ΔΣ του ΣΕΝΑ