Α…ρε Μητσάρα…τώρα σε ήθελα να είσαι εδώ… να με τραγουδήσεις…
βουρκωμένος!!
Τώρα τι να γράψω …και τι να νιώσουν… όσοι…
δεν έτυχε να με νιώσουν,
να μας νιώσουν!!!
Τώρα ρε Μητσάρα …που η ψυχή σου και η ψυχή μου…έφυγε!!!
Τώρα ρε Μητσάρα… που εξαϋλώθηκα!!!!
Αν θες Αλήθειες Ζωής,
αναγνώστη μου κι αν μπορείς να τις αντέξεις…Πάτα ΕΔΩ:
Πάτα κι εδώ: prototypia: Το φιλότιμο τ'αντρίκιο !!!
Δημήτρης Ντόκας
