«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ για την παιδεία στο Αγρίνιο

 Συλλαλητήριο «Ενάντια στο  αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο για το νέο λύκειο και την επαγγελματική εκπαίδευση» πραγματοποίησε το ΠΑΜΕ στην Κεντρική πλατεία Αγρινίου χτες Τρίτη 10 Σεπτέμβρη στις 8 μ.μ.
 Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χρήστος Κοδέλλας (ΠΑΜΕ)
 Η κεντρική ομιλήτρια Βάσω Ζησιμοπούλου (ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών) είπε:

«Συνάδελφοι, νέοι κα νέες 
Απόψε  ψηφίζεται στη Βουλή το νομοσχέδιο "Για την αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Λοιπές Διατάξεις".
Πρόκειται για μια εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη, που χτυπά τα  μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα των παιδιών.
Είναι κρίκος στην αλυσίδα μιας πολιτικής που εφαρμόζεται πιστά στη χώρα μας, μιας πολιτικής υποταγμένης στις εντολές και τη στρατηγική της Ε.Ε.
Βρίσκεται στην ίδια όχθη της μείωσης των μισθών, της διάλυσης της κοινωνικής ασφάλισης, της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών, των ιδιωτικοποιήσεων και άλλα. 

Με το νομοσχέδιο αυτό το σχολείο στο οποίο πηγαίνουν τα παιδιά μας,  γίνεται πιο ταξικό και ως προς τον προσανατολισμό του και ως προς το μορφωτικό του περιεχόμενο αλλά κυρίως ως προς το ποιος και ποιοι θα μαθαίνουν.

 Με τις απανωτές πανελλαδικές εξετάσεις σε όλες τις τάξεις του Λυκείου (γενικό και επαγγελματικό) θέλουν να το μετατρέψουν σε απαγορευμένη ζώνη για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας.

Ενας μαθητής για να περάσει σε κάποιο ΑΕΙ  ή ΤΕΙ θα δώσει 4 φορές Πανελλαδικές εξετάσεις.
Οι πρώτες τρεις θα είναι από τάξη σε τάξη και η 4η για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Το 50% των θεμάτων των εξετάσεων θα το ορίζει ο καθηγητής του σχολείου και το άλλο 50% θα το επιλέγει από τράπεζα θεμάτων που θα ορίζει το Υπ. Παιδείας.
Ο βαθμός του απολυτηρίου κάθε τάξης θα προσμετράτε στο βαθμό του πτυχίου ο οποίος επίσης θα προσμετράτε για την εισαγωγή στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.
Έτσι το Λύκειο μετατρέπεται σε εξεταστικό κέντρο.
Παραμένει στενά συνδεδεμένο με την πρόσβαση στα πανεπιστήμια και τις αντιδραστικές αλλαγές που έχουν ήδη δρομολογηθεί σε αυτά (κύκλοι σπουδών, πιστωτικές μονάδες, κ.α.).
Το εισόδημα της οικογένειας γίνεται το μοναδικό διαβατήριο που ανοίγει ή κλείνει τους δρόμους για τη γνώση και όχι η «όρεξη και οι δυνατότητες του παιδιού όπως μας λένε.
 Πως θα μπορέσουν οι άνεργοι, οι απολυμένοι, οι εργαζόμενοι των 400 ευρώ να ανταποκριθούν στα φροντιστήρια που απαιτεί ένα ανταγωνιστικό σχολείο;
Με τα αναλυτικά προγράμματα από το δημοτικό και το νηπιαγωγείο ακόμη , χώνουν παιδιά 6,7,8 χρονών μπροστά σε υπολογιστές. Πριν ακόμα κατακτήσουν τη μητρική τους γλώσσα , τα στρέφουν στις ξένες γλώσσες, χρήσιμες μόνο για τουριστικές υπηρεσίες και μετανάστευση. Διαλύουν τη συνείδησή τους, αχρηστεύουν τη σκέψη τους.
Σήμερα αφαιρείται η Γενική μόρφωση από τα ΕΠΑΛ αφού μαθήματα γενικής παιδείας σ΄αυτό θα υπάρχουν μόνο, στην Α΄τάξη.
Στη Β' και Γ΄ΕΠΑΛ θα υπάρχουν σχεδόν αποκλειστικά μαθήματα επαγγελματικής κατάρτισης και δεξιότητες.
Στο ΓΕΛ τα μαθήματα της Γενικής Παιδείας στην Α΄Λυκείου θα είναι 100%, στην Β΄Λυκείου  80%, και  στην Γ΄Λυκείου 20%.

 Δεν πρέπει να παρασυρθούμε από την προπαγάνδα του συστήματος «ότι  το παιδί δεν παίρνει τα γράμματα στείλτο να μάθει μια τέχνη, να βρει μια δουλειά».

Δεν είναι το ίδιο συνάδελφοι η ψευτοκατάρτιση που ετοιμάζουν με την επαγγελματική εκπαίδευση και το πτυχίο για δουλειά που έχει ανάγκη ο νέος και η κοινωνία μας.
Ο τεχνικός σήμερα χρειάζεται στέρεη γνώση με βάση της τη γενική μόρφωση. Διαφορετικά η ανάπτυξη της τεχνικής και της τεχνολογίας θα τον ξεπερνά και ο ίδιος δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί. Θα τον «ψωνίζουν» οι επιχειρήσεις πολύ φτηνά αφού σύμφωνα με αυτούς δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις.
Οι εξελίξεις στην εκπαίδευση δεν είναι λοιπόν ξέχωρες από τις εξελίξεις στην κοινωνία, στα εργασιακά. Θέλουν φτηνούς εργάτες και φροντίζουν να τους φτιάξουν από μικρή ηλικία, τη μαθητικά ώπου διαμορφώνεται η συνείδηση και ο χαρακτήρας του νέου.
δείχνουν πραγματικό ταξικό μίσος για τα παιδιά της εργατικής τάξης.
Θεσμοθετούν στα ΕΠΑΛ το 4ος έτος δηλαδή τη μαθητεία και μάλιστα με το επιχείρημα ότι έτσι αντιμετωπίζουν την ανεργία στους νέους.
Για 9 μήνες και με 9 (μεικτά) την ημέρα από τον ΟΑΕΔ θα βγάζουν τη λάντζα σε διάφορες επιχειρήσεις, χωρίς ο επιχειρηματίας να δίνει ούτε 1 €.
Ο επιχειρηματίας λένε θα δίνει τη δυνατότητα στο μαθητή να αποκτήσει επαγγελματική εμπειρία !!
Όποιος σ΄αυτή τη γαλέρα δεν τραβήξει κουπί και δεν βγάλει το 4ο έτος της μαθητείας δεν θα παίρνει πιστοποιημένο πτυχίο.
Αρα το 4ο έτος είναι υποχρεωτικό και όχι προαιρετικό όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
Αντίστοιχα υπάρχει σχέδιο διάλυσης των ΤΕΙ, σχέδιο μετατροπής των ΤΕΙ σε ΙΕΚ.
Να γιατί λέμε ότι αυτό το νομοσχέδιο, ότι αυτή η αναμόρφωση του χαρακτήρα της  δημόσιας εκπαίδευσης  είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης.
Είναι γεγονός συνάδελφοι ότι η ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας και της επιστήμης είναι αποτέλεσμα του ανθρώπινου μόχθου που απελευθερώνει τεράστιες δυνατότητες για να ικανοποιηθούν όλες οι σύγχρονες ανάγκες. Κι όμως την ίδια στιγμή εκατομμύρια άνθρωποι  ανά την υφήλιο πεθαίνουν από την πείνα, από ασθένειες, δεν έχουν σχολείο και μόρφωση, είναι άστεγοι και ανασφάλιστοι.
Πως ερμηνεύεται αυτό;
Με την αντίθεση του καπιταλισμού λίγοι να θησαυρίζουν και πολλοί να υποφέρουν.
Ο κοινωνικός ανθρώπινος πλούτος είναι ιδιοκτησία λίγων.
Αυτή την αντίθεση, αυτόν τον κόσμο μπορούμε με τη δύναμη της γνώσης να τον εξηγήσουμε.
Μπορούμε με τη δύναμη της οργανωμένης πάλης να τον αλλάξουμε.

 Είναι γνωστό και επιστημονικά τεκμηριωμένος ο ρόλος της γενικής παιδείας, της γενικής μόρφωσης στην όσο το δυνατό ολόπλευρη διαμόρφωση του νέου ανθρώπου. Η γενική παιδεία και μόρφωση φτιάχνει το νου, τη σκέψη, την προσωπικότητα του νέου ανθρώπου. Συμβάλλει καθοριστικά στο να αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος την κίνηση, την εξέλιξη των νόμων και της κοινωνίας, αντικειμενικά τον φέρνει πιο κοντά στην επιστημονική πραγματικότητα. Είναι εφόδιο πνευματικής και ταξικής αφύπνισης. Ταυτόχρονα είναι και βασικό εφόδιο για την επαγγελματική του διαδρομή.

Γιαυτό σήμερα οι  καπιταλιστές δεν θέλουν ούτε να μορφώνεται, ούτε να παλεύει οργανωμένα η νέα γενιά.

Οι εργάτες δεν πρέπει να το ανεχτούν.
Τα μυαλά και οι ψυχές των παιδιών μας δεν μπορεί να διαπλάθονται από τους ιθύνοντες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Η υπόθεση της μόρφωσης των παιδιών μας είναι πρώτα και κύρια υπόθεση δική μας, υπόθεση της εργατικής τάξης και του λαϊκού κινήματος.
Μας αφορά λοιπόν και το ποιοι μαθαίνουν και το τι μαθαίνουν τα παιδιά μας.
Το νέο σχολείο που τσακίζει τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών, προϋποθέτει και ένα εκπαιδευτικό με τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα, ένα εκπαιδευτικό με σκυφτό το κεφάλι, φοβισμένο και άβουλο γρανάζι στην αναπαραγωγή της αστικής ιδεολογίας.
Γι΄αυτό τον λόγο η κυβέρνηση απέλυσε 10.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Βάζει τους εκπαιδευτικούς στην διαθεσιμότητα και στον προθάλαμο της απόλυσης.
Εδώ και τώρα πρέπει να ορθώσουμε ένα αγωνιστικό - λαϊκό τείχος. Στην Ενιαία επίθεση Κυβέρνησης – Κεφαλαίου απαντάμε με ενιαίους αγώνες για μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, για να τους εμποδίσουμε, να τους σταματήσουμε, να τους ανατρέψουμε.
Στη βάση αυτή οργανώνουμε τους αγώνες και όχι μόνο γύρω από ένα αίτημα σαν τις απολύσεις ή το εξεταστικό, όπως κάνουν υπονομευτικά και αποπροσανατολιστικά οι ηγεσίες της ΟΛΜΕ και της ΑΔΕΔΥ. Στις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ την κουβέντα για το χαρακτήρα του νομοσχεδίου, για το ρόλο του νέου σχολείου  άνοιξαν μόνο οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Οι άλλες σιώπησαν, έμειναν μόνο στη μορφή πάλης, στο αν η απεργία θα είναι πενθήμερη ή διαρκείας.  Το ΠΑΜΕ δεν διαφωνεί με καμία μορφή πάλης. Με τον όρο ότι οι αγώνες θα αποφασίζονται από τα κάτω με τη συμμετοχή των εργαζομένων, θα εξασφαλίζουν μαζικότητα, κοινωνική στήριξη και συμμαχίες, θα πηγαίνουν την υπόθεση του αγώνα μέχρι τέλους, μέχρι την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. 
Αποκρούουμε το στημένο παιχνίδι περί αντιπαράθεσης Κυβέρνησης – ΟΛΜΕ. Στηρίγματά της ήταν τόσα χρόνια. Στηρίγματα της πολιτικής που γέννησε όλες αυτές τις αρνητικές για το λαό συνέπειες. Έχουν και σήμερα ευθύνη γιατί στον «αγώνα» τους προτάσσουν ως κύριο την αλλαγή κυβέρνησης και όχι πολιτικής. Αδιαφορούν για την οργάνωση των εργαζομένων, ψάχνουν λύσεις από τα πάνω.
Μπερδεύουν τον κόσμο. Από τη μια προτείνουν απεργίες ενάντια στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες και από την άλλη στηρίζουν την Ε.Ε. δεν έχουν ακόμη καταλάβει ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι η εντολή για απολύσεις, μετακινήσεις, διαθεσιμότητες έρχονται από την Ε.Ε.;
Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς φέρνουμε την οργάνωση της πάλης μέσα στο σχολείο με μέτωπο και κοινή δράση γονέων, εκπαιδευτικών, μαθητών για την υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών μας.

Απευθύνουμε ιδιαίτερο κάλεσμα στους μαθητές μαζί με τους εργαζόμενους γονείς και τους εκπαιδευτικούς να μπουν μπροστά σε αυτόν τον αγώνα, να αντισταθούν, να σηκώσουν φωνή και ανάστημα κόντρα σε αυτούς που τους κόβουν ελπίδες και όνειρα για τη ζωή. Κι αν ακόμα η κυβέρνηση  περάσει το νομοσχέδιο να το ακυρώσουν στην πράξη, να μείνει στα χαρτιά.

Απευθυνόμαστε από αυτό το βήμα σε όλους τους εκπαιδευτικούς και στους καλούμε μαζί με τη μάχη ενάντια σε όλες τις απολύσεις, ενάντια στις υποχρεωτικές μετατάξεις και την αντιλαϊκή πολιτική, να δώσουν και τη μάχη για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, τη μάχη της μόρφωσης των παιδιών του λαού.
Ο σωστός παιδαγωγός είναι αυτός που «βλέπει στις νέες ψυχές τη δυνατότητα μιας καλύτερης ανθρωπότητας και θέτει ολόκληρο τον εαυτό του υπηρέτη της δημιουργίας της».
Αν θες να λέγεσαι παιδαγωγός, να σταθείς πρέπει δίπλα στους μαθητές σου, στους λαϊκούς αγώνες και τα λαϊκά προβλήματα, να σμιλέψεις τις ψυχές των παιδιών σου , να διδάξεις πρέπει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια.  
Να επιμείνεις να μάθουν τα ίδια γράμματα όλα τα παιδιά, να αρνηθείς να ξεχωρίσεις τους μαθητές σου σε «καθυστερημένους» και «προχωρημένους».
Να διδάξεις την ανθρωπιά, το δίκιο των ανθρώπων του μόχθου, είτε Έλληνες είτε μετανάστες είναι. Να πολεμήσεις μαχητικά μέσα και έξω από την τάξη το ρατσισμό και το φασισμό, τη Ναζιστική, Φασιστική Χρυσή Αυγή, τους απόγονους του Χίτλερ και της Χούντας.
Όλοι μαζί μια φωνή και μια γροθιά, για να μην περάσει η αμορφωσιά, η ημιμάθεια.
Όλοι μαζί για να αλλάξουν τα πράγματα, για μια καλύτερη ζωή με δικαιώματα, για το σχολείο και την κοινωνία των σύγχρονων λαϊκών – κοινωνικών αναγκών.»