Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία του ΠΑΜΕ στο Αγρίνιο ενάντια στο πολυνομοσχέδιο-λαιμητόμο!

 Στο Αγρίνιο στις 10 σήμερα το πρωί πραγματοποιήθηκε απεργιακή συγκέντρωση και πορεία του ΠΑΜΕ.

 Ενάντια στο πολυνομοσχέδιο-λαιμητόμο της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που απειλεί να συντρίψει τα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων, όπου κι αν δουλεύουν στον ιδιωτικό ή το δημόσιο τομέα, με την κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από τις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρήσεων, με τις νέες περικοπές στον ΕΟΠΥΥ, τις νέες φορολογικές κλίμακες που επιβάλλουν ακόμα πιο άγρια φοροληστεία, με τις χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ, με τραγικές τις συνέπειες στην καθημερινότητα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας…

 Σύντομος χαιρετισμός από τον Χρήστο Κοδέλλα - Μέλος της διοίκησης του Ε.Κ. Αγρινίου-Πρόεδρος του Σωματείου των Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

 Κεντρικός Ομιλητής ο Χρήστος Κουζέλης- Γραμματέας Συλλόγου Εργαζόμενων ΟΤΑ Νομού Αιτωλοακαρνανίας – Μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Που είπε:

"Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι και νέες, αυτοαπασχολούμενοι και άνεργοι,

από το βήμα της σημερινής απεργιακής συγκέντρωσης χαιρετίζουμε τις δεκάδες κινητοποιήσεις  που πραγματοποιήθηκαν από σωματεία εργαζομένων στους ΟΤΑ και συλλόγους  εκπαιδευτικών ενάντια στο πολυνομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση στη βουλή.

Ένα πολυνομοσχέδιο που προσφέρει απλόχερα νέα προνόμια στο κεφάλαιο και τους εξοπλίζει με νέα όπλα σε βάρος του εργαζόμενου λαού. Ανοίγει νέο γύρο πολέμου με την εργατική τάξη, σαρώνει και ανατρέπει τα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων.

Το πολυνομοσχέδιο κλιμακώνει την επίθεση στο εισόδημα, τις εργασιακές σχέσεις, την παιδεία, την υγεία και την πρόνοια. Νομοθετούν την κατάργηση του σημερινού πετσοκομμένου κατώτατου μισθού που θα διαμορφώνεται με αποφάσεις της κυβέρνησης με βάση την πορεία της οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών και την ανταγωνιστικότητα της απασχόλησης, του ποσοστού της ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών,  λαμβάνοντας υπόψη δηλαδή μόνο τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Το ύψος του μισθού όπως λένε θα πρέπει να καθορίζεται την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας

Έτσι η κυβέρνηση σφραγίζει τη δυνατότητά της να διαμορφώνει τον κατώτατο μισθό και να συμπιέζει συνεχώς τα 586 ευρώ μικτά για τους εργαζόμενους άνω των 24 ετών και τα 511 ευρώ μικτά στους νέους έως 24 ετών. Καταργούν την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας και τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας.

 Θέλουν να φτάσουν το σύνολο των μισθών και μεροκάματων στα κατώτατα αυτά όρια. Η κατάργηση, στην ουσία, του κατώτερου μισθού δεν αφορά μόνο όσους πληρώνονται με αυτόν. Αφορά όλη την εργατική τάξη.

Ποιον ωφελεί λοιπόν η κατάργηση του κατώτερου μισθού; Τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που συνεχώς θα προβάλλουν αξιώσεις για μειώσεις μισθών και μεροκάματων.

 Σε αυτό το πολυνομοσχέδιο είναι ανοιχτή η απελευθέρωση των απολύσεων στο ιδιωτικό τομέα αλλά και  το θέμα της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας.

 Νομοθετούν νέες περικοπές στον ΕΟΠΠΥ με νέα χαράτσια, κόψιμο διαγνωστικών εξετάσεων με αποτέλεσμα να τις πληρώνει από την τσέπη του ο εργαζόμενος προς όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων της υγείας  που γιγαντώνονται..

 Την ίδια ώρα μειώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές που πληρώνουν οι εργοδότες κατά 4% και νομοθετούν νέα φορολογία - νέα φοροληστεία για τον λαό και επιβάλουν φόρο 22% από το πρώτο ευρώ καταργώντας κάθε αφορολόγητο όριο και μαζί καταργούν τις εκπτώσεις για τα παιδιά, δηλαδή την μείωση του φόρου που ίσχυε ανέκαθεν για τις οικογένειες με ανήλικά τέκνα.

Νομοθετούν χιλιάδες απολύσεις και με μια απλή υπουργική απόφαση θα είναι δυνατή πλέον η κατάργηση θέσεων στο δημόσιο τομέα -και το προσωπικό των καταργούμενων θέσεων θα τίθεται αυτόματα σε καθεστώς διαθεσιμότητας. Με μια απλή υπουργική απόφαση ένας υπάλληλος θα μπορεί να μετατεθεί από μια υπηρεσία σε άλλη , χωρίς να είναι σε θέση να προβάλει οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης.

Με λίγα λόγια θα μπορεί η κάθε κυβέρνηση να περιορίζει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κατά το δοκούν και όποια στιγμή αυτή κρίνει. Με την κατάργηση της μονιμότητας δίνεται ένα αποφασιστικό χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο τομέα, οι οποίες τείνουν να εξομοιωθούν με τις ήδη διαλυμένες εργασιακές σχέσεις του ιδιωτικού τομέα.

Με τις απολύσεις επέρχεται νέο αποφασιστικό πλήγμα στις κοινωνικές υπηρεσίες (παιδεία, υγεία, πρόνοια, τοπική αυτοδιοίκηση) καθώς θα είναι οι πρώτες στις οποίες θα συρρικνωθεί το προσωπικό.

 Διαμορφώνουν έτσι έναν πιο αντιδραστικό και αντιλαϊκό κρατικό μηχανισμό για να υπηρετεί αποτελεσματικά την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών. Με άμεσα θύματα 2300 σχολικούς φύλακες στους Δήμους , 3500 δημοτικούς αστυνομικούς και 2000 εκπαιδευτικούς. 

Η καθαριότητα, η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια και πολλές δομές της τοπικής αυτοδιοίκησης παραδίνονται στα χέρια τους σε μεγαλύτερη ακόμη έκταση. Θα είναι τραγικές οι συνέπειες για τις λαϊκές οικογένειες. Ήδη κοντά στα 20.000 παιδιά στα ΕΠΑΣ και ΕΠΑΛ πετάγονται στο δρόμο με απολύσεις εκπαιδευτικών. 

 Καταργείται ουσιαστικά η μόνιμη και σταθερή δουλειά και στο δημόσιο. Είναι η λογική και η πολιτική της κινητικότητας που έχει κάνει σημαία η ΕΕ που θέλει τον εργαζόμενο να μετακομίζει από επάγγελμα σε επάγγελμα, από επιχείρηση σε επιχείρηση, από χώρα σε χώρα μέσα από κατάρτιση και επανακατάρτιση, χωρίς δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις ,-φθηνό γυρολόγο προσαρμοσμένο στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου.

Ποιους ωφελούν και ποιους θίγουν αυτοί οι σχεδιασμοί ;  Θίγουν όχι μόνο τους χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα που θα βρεθούν στην ανεργία αλλά θα  έχουν συνέπειες στη ζωή όλων των εργαζομένων όχι μόνο στον δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Γιατί οι χιλιάδες εργαζόμενοι που βρίσκονται μπροστά στην απόλυση,  καλύπτουν κοινωνικές παροχές και ανάγκες.

 Η απόλυσή τους θα αναγκάσει την λαική τάξη να αναζητήσει με μεγάλο κόστος την κάλυψη αυτών των αναγκών. Οι καθηγητές των ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ που καταργούνται, οι θέσεις και οι ειδικότητες που διδάσκουν , αντιστοιχούν σε χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών που παλεύουν μέσα σε ένα υποβαθμισμένο εκπαιδευτικό σύστημα να αποκτήσουν ορισμένα εφόδια που και αυτά δεν είναι ικανά να τους εξασφαλίσουν ένα μέλλον καλύτερο.

Οι κυβερνώντες μαζί με τους μεγαλοκαναλάρχες θα συνεχίσουν να καλούν σε ενότητα και σύνεση για να σταθεροποιηθεί η ανάπτυξη και πάντα θα προβάλλουν τον κίνδυνο να ξαναβρεθεί η χώρα σε κρίση,  να χρεοκοπήσει. Μια κρίση που έτσι και αλλιώς  κυοφορείται  στα σπλάχνα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, θα εμφανιστεί ακόμη πιο οξυμμένη και με βαριές  συνέπειες για τους εργαζόμενους.

Κανένας μεγάλος μονοπωλιακός όμιλος, καμιά μεγάλη καπιταλιστική επιχείρηση δεν πρόκειται να συμβιβαστεί, να συναινέσει απέναντι στα αιτήματα της εργατικής τάξης όσο και αν ευημερήσουν οι δείκτες της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Σε αυτό δεν πρέπει να υπάρξει η παραμικρή αυταπάτη.

Το χαράτσωμα των εργαζομένων με νέους δυσβάσταχτους φόρους  θα αξιοποιηθεί για στηριχτούν οι τραπεζίτες και οι επιχειρηματίες που απολαμβάνουν επιπλέον νέες φοροελαφρύνσεις. Μέχρι και φοροασυλία για τους επιτηρητές της τρόικα στην Ελλάδα θεσμοθετούν. 

 Το ζητούμενο μετά από όλα αυτά είναι η στάση που θα κρατήσει ο  λαός.

Ο λαός χρειάζεται τώρα να ορθώσει το ανάστημά του. Καμία υποταγή στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης. Να μην περάσει η διασπαστική προπαγάνδα της κυβέρνησης που διαιρεί τους εργαζόμενους σε δημόσιους και ιδιωτικούς .οι εργαζόμενοι δεν έχουν να κερδίζουν τίποτα από τέτοιους διαχωρισμούς. Αντίθετα όσο κατακερματίζονται χάνουν από την δύναμη τους.

Πρέπει να προσεχθούν αυτοί που εμφανίζονται ως σύμμαχοι των εργαζομένων σήμερα: ---- όπως κάποιοι δήμαρχοι  που κάνουν λόγο για επιμερισμό των απολύσεων μεταξύ κεντρικής και τοπικής διοίκησης, για δήθεν «αξιοκρατική» αξιολόγηση, γιατί στην ουσία αποδέχονται και νομιμοποιούν τις απολύσεις.

Η πρότασή της ΚΕΔΕ για «ενδοδημοτική κινητικότητα» δίνει χέρι βοηθείας στην κυβέρνηση και αποτελεί έναν επιπρόσθετο κίνδυνο για τους εργαζόμενους.

---- όπως οι ηγεσίες σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και η γραμμή ενσωμάτωσης στην  καπιταλιστική ανάπτυξη που προωθούν χρόνια ολόκληρα μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Όλοι αυτοί μια παρέα είναι,  με το ξεχωριστό ρόλο  που έχει ο καθένας στην καθυπόταξη του εργατικού κινήματος στα συμφέροντα των αφεντικών.

Τα ίδια λένε με αυτά που λέει ο ΣΕΒ. Για ανταγωνιστικότητα, παραγωγικότητα, για τόνωση της επιχειρηματικότητας.

 Στο τραπέζι των κοινωνικών διαλόγων συμμετείχαν για να διευκολύνουν την ικανοποίηση των απαιτήσεων του κεφαλαίου. Παρά τα αγωνιστικά τους προσκλητήρια, την κήρυξη απεργιών υπονόμευαν και συνεχίζουν να υπονομεύουν τον αγώνα των εργαζομένων δημιουργώντας αυταπάτες ότι αφεντικά και εργάτες μπορούν να συνυπάρξουν μονιασμένοι μέσα από ένα πνεύμα «ειλικρινούς» συνεννόησης.

Αποτέλεσμα είναι η σημερινή κατάσταση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος που βρέθηκε αφοπλισμένο απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου.  Έχουν εγκληματικές ευθύνες για αυτή την κατάσταση οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και Αυτόνομης Παρέμβασης.

Αυτή τη δύσκολη στιγμή οι εργαζόμενοι πρέπει ενωμένοι να παλέψουν για τα συμφέροντα τους, σαν τάξη. Ενάντια στην τάξη που τους εκμεταλλεύεται. Ενάντια στο υποταγμένο στην αστική τάξη κράτος που για χάρη της διαλύει χιλιάδες εργαζόμενους.

Να οικοδομήσουμε την πιο ισχυρή, σταθερή, την πιο πλατιά ενότητα που έχει ανάγκη η πάλη των εργαζομένων, κόντρα στην υποταγή και το συμβιβασμό.

Το ΠΑΜΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους να δώσουμε μαζική, μαχητική απάντηση στην κυβέρνηση, στην εργοδοσία, την ΕΕ και το νέο πολυνομοσχέδιο που φέρνουν στη Βουλή. Να κλιμακώσουμε κι εμείς τους αγώνες μας. Να οργανωθούμε και να προετοιμαστούμε για μεγάλους αγώνες σύγκρουσης και ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής.

Γιατί εμείς έχουμε προοπτική που αμφισβητεί όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά την μήτρα που δημιουργεί μνημόνια και κάνει κόλαση τη ζωή του λαού, την εξουσία των μονοπωλίων.

 Καμία επανάπαυση, κανένας εφησυχασμός. Η επίθεση του κεφαλαίου βρίσκεται σε εξέλιξη, θα κλιμακωθεί, δεν έχει ημερομηνία λήξης. Εμείς θα βάλουμε τέρμα..

Από τη μια ο κόσμος των μονοπωλίων με τα στηρίγματά του και απ’ την άλλη ο κόσμος της δουλειάς με τα συνδικάτα του και τα συνθήματά του, που γράφουν με μεγάλα γράμματα ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. Κανένας συμβιβασμός. Δίνουμε απάντηση με οργάνωση, αγώνα, αγώνα αντεπίθεσης ως την τελική νίκη του λαού. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος.

Παλεύουμε για τα δικαιώματα που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Αντιστεκόμαστε και απορρίπτουμε τα αντεργατικά σχέδια που προωθεί άμεσα η κυβέρνηση.

Τώρα, όλοι στους δρόμους. Να εμποδίσουμε κάθε απόλυση, κάθε ιδιωτικοποίηση, κάθε πολιτική και μέτρο, που διαλύει τον όποιο κοινωνικό χαρακτήρα των δημοσίων υπηρεσιών.

Οργανώνουμε τον αγώνα μας από τα κάτω, με Γενικές Συνελεύσεις, συζητήσεις σχεδιάζουμε, αποφασίζουμε. Με συγκεντρώσεις, καταλήψεις, συσκέψεις, συλλαλητήρια, απεργία. Με πολύμορφες κινητοποιήσεις δίνουμε την δική μας απάντηση στην αντεργατική θύελλα, δίνουμε δύναμη στον αγώνα μας. Όλοι οι κλάδοι μαζί, όλα τα λαϊκά στρώματα, που υποφέρουν."

 Όταν τελείωσε η ομιλία, πραγματοποιήθηκε πορεία στους δρόμους της πόλης, με τους διαδηλωτές να βροντοφωνάζουν ασταμάτητα συνθήματα.

Η πορεία κατέληξε ξανά στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι απ’ το πρωί μέλη του ΠΑΜΕ περιφρουρούσαν την απεργία σε πολλούς τόπους δουλειάς.
Τούτος ο αγώνας πλέον είναι αποφασιστικός και συνεχίζεται πιο δυναμικός…

Δημήτρης Ντόκας