Κατά τον Νίκο Δήμου, τον επιφανέστερο Έλληνα blogger και τη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό της Διεθνούς Αμνηστίας, η επανάσταση των μπλογκς είναι το δημοκρατικότερο πράγμα που έχει συμβεί στον κόσμο μετά την γαλλική επανάσταση. Επαναστατεί ενάντια στο μονοπώλιο των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας (ΜΜΕ), των μέσων που είναι αφ' ενός μαζικά και αφ' ετέρου μονόδρομα.
"Μέσο μαζικό" σημαίνει να βγαίνει ο χαρισματικός ηγέτης και να τον ακούν εκατομμύρια πολίτες, συνήθως θέλοντας και μη. Το Ίντερνετ είναι το μοναδικό μέσον που δεν είναι μαζικό: ναι μεν έχει σήμερα 1,5 δισεκ. χρήστες, αλλά δεν είναι μαζικό όπως μια εκπομπή στην τηλεόραση με 2 εκατ. θεατές. Στο Ίντερνετ, οι χρήστες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή on line είναι κατανεμημένοι σε χιλιάδες διαφορετικούς τόπους και διευθύνσεις, ανάλογα με τις προτιμήσεις τους. Έτσι, χάνεται το φαινόμενο της ισοπεδωτικής μαζικότητας. Όλες οι μετρήσεις δείχνουν ότι στους νέους ανθρώπους το Ίντερνετ αντικαθιστά τόσο την τηλεόραση όσο και την εφημερίδα και -σε μικρότερο βαθμό- το ραδιόφωνο. Η τηλεόραση σκάβει μόνη της το λάκκο της. Για να αυξήσει την τηλεθέαση και να εισπράξει περισσότερα από διαφημίσεις σερβίρει εκπομπές χαμηλού επιπέδου. Μοιραία όμως, τις βλέπουν μεγάλες ηλικίες και χαμηλά εισοδήματα. Αλλά οι διαφημιζόμενοι δεν ενδιαφέρονται για μια τέτοιου είδους μεγάλη τηλεθέαση, χωρίς αγοραστική δύναμη. Αυτό οδηγεί την τηλεόραση στον οικονομικό θάνατο...
