Ήταν το 1994 που στη περιοχή μας λίγες φωνές ακούγονταν για την προστασία και την προβολή της Τριχωνίδας! Το παράνομο ψάρεμα στην Τριχωνίδα οργίαζε, κοινό μυστικό ήταν ότι πολλοί ψάρευαν με δυναμίτες και μηχανότρατες εξοπλισμένες με ψιλά δίχτυα, (διαμέτρου 4 χιλιοστών και πιο μικρά, από αυτά των 8 χιλιοστών που επιτρέπονταν για την αθερίνα!) καμία προστασία της λίμνης ανύπαρκτη σχεδόν οικολογική ευαισθησία, κανένας έλεγχος καμιά εποπτεία! Ακόμα καμιά σκέψη για αξιοποίηση της Τριχωνίδας, (θα μου πείτε υπάρχει σήμερα;)! Σε έξαρση τότε και οι καλλιέργειες στην περιοχή, με αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον από την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων, που πολλά απ’ αυτά κατέληγαν στη λίμνη! Αν και είχα γράψει και δημοσιεύσει παλιότερα κάποια σχετικά ρεπορτάζ, σε έντυπα και στη τηλεόραση, δεν διαπίστωσα και κάποιο ενδιαφέρον απ’ τους αρμόδιους. Κάθε τόσο άκουγα παράπονα από αγανακτισμένους συμπολίτες μας για την εγκατάλειψη της Τριχωνίδας.
Προεκλογική περίοδος τότε δημοτικών εκλογών. Δοθείσης της ευκαιρίας και παίρνοντας μια πρωτοβουλία τότε με την κάμερα του τηλεοπτικού σταθμού που συνεργαζόμουν περιοδεύω σ’ όλη την Αιτωλοακαρνανία και όπως είναι φυσικό και για λόγους εντοπιότητας ας μην το κρύψω, επισκέπτομαι όλους τους δήμους και τις κοινότητες της Τριχωνίδας. Ανάμεσα στ’ άλλα αναδεικνύω - τονίζω και τα προβλήματα της προστασίας της λίμνης…
Γίνονται οι εκλογές και στο Δήμο Θεστιέων δήμαρχος εκλέγεται ο κ. Βασίλης Φουντούλης. Γνωρίζοντας το γνήσιο ενδιαφέρον μου την αγάπη μου για την Τριχωνίδα, όσο και για τα πολιτιστικά, όπως και από παλιότερα συνήθιζε, έρχεται κάποια στιγμή και μου ανοίγει μια σχετική συζήτηση.
«Η γιορτή Θεριγγιού» έτσι την πρότεινα αρχές του 1995 στον τότε Δήμαρχο Θεστιέων κ. Βασίλη Φουντούλη ήταν μια δική μου ιδέα!
Συγκεκριμένα στην προσωπική συζήτηση που είχα μαζί του τότε, μαζί με άλλες παράλληλες ποιοτικές πολιτιστικές εκδηλώσεις του λέω: «Δήμαρχε γιατί να μην διοργανώσει ο δήμος μια εκδήλωση για την προστασία και προβολή της Τριχωνίδας, μια βραδιά …γιορτή Θεριγγιού!» Συνεχίζοντας του προτείνω: «Να διαμορφώσει ο δήμος έναν παραλίμνιο χώρο κι εκεί να γίνει έστω και με όλες τις δυσκολίες η εκδήλωση», για να συνεχίσω: «όταν θα εμφανιστούν εκεί οι επίσημοι πολιτικοί καλεσμένοι, να τους συναντάς και να τους τονίζεις απαιτώντας την υποστήριξη αυτής της προσπάθειας και την βελτίωση του χώρου»! «Καλή ιδέα» μου είπε… για να συμπληρώσει σχεδόν μονολογώντας …«Γιορτή Αθερίνας! Θα την μεταφέρω στους ΘΕΣΤΙΕΊΣ» πρόεδρος τότε ήταν ο κ. Σωτήρης Σταμπολίτης. Έτσι και έγινε και από τότε κάθε χρόνο αναλαμβάνει ο Π.Ο.Κ. την διοργάνωση. Η πρώτη εκδήλωση έγινε στην κεντρική πλατεία του Καινούργιου! Για την επιλογή της θέσης τότε, έφερα τις αντιρρήσεις μου στον δήμαρχο…γιατί το σκεπτικό μου ήταν αυτό που προανέφερα, για την άμεση επαφή της προσπάθειας με το υγρό στοιχείο. Δεν ταίριαζε η ξύλινη ψαρόβαρκα που ήταν τότε, αν και όποιος θυμάται, το ντεκόρ πάνω στο πατάρι, εκεί ένα χιλιόμετρο μακριά απ’ το κύμα της λίμνης!
Από τότε η μικρή ψαρόβαρκα και τ’ όραμά μου δεν βρήκε «απάνεμο λιμάνι»!
Από τότε...οι τότε και οι επόμενοι τοπικοί εκπρόσωποί μας, που όπως είναι γνωστό επηρέαζαν τα πολιτιστικά πράγματα, επενέβαιναν και στα εσωτερικά των συλλόγων όπου και όταν τους «έπαιρνε» με ελάχιστες εξαιρέσεις, για όποιους λόγους και όποια συμφέροντα, κατά καιρούς έσερναν τη μικρή ψαρόβαρκα μια στην ακρολιμνιά, μια στη στεριά! Μια η γιορτή γίνονταν στην πλατεία μπροστά στο Δημαρχείο, μία στο γήπεδο του Καινούργιου, μια στο Παραλίμνιο και ξαναδώστου κύκλους και …στεριανές ρότες!
Απ’ την άλλη μεριά οι συμπολίτες μας να διαμαρτύρονται, να μην ανέχονται τις περίεργες αυτές τακτικές, τα της σκοπιμότητας τερτίπια!
Το αξιόλογο έργο του Π.Ο.Κ. ΘΕΣΤΙΕΩΝ, που πρέπει να σημειωθεί πως είναι απ’ τους λίγους συλλόγους του τόπου μας με σημαντική πολιτιστική προσφορά, μαζί με την ΔΟΞΑ βέβαια, δεν υποστηρίχτηκαν απ’ την τοπική αυτοδιοίκηση όσο έπρεπε!
Η συγκεκριμένη εκδήλωση, στο καλλιτεχνικό της μέρος, όπως και τόσες άλλες παρόμοιες, πρέπει να υπηρετούν την ουσία που δεν είναι άλλη απ’ την προβολή της ποιοτικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, να μην μετατρέπονται αυτές οι εκδηλώσεις σε καθαρά εισπρακτικές προσπάθειες με σκοπό να πασχίζει απλά και μόνο ο σύλλογος να καλύψει κάποια λειτουργικά του έξοδα και …λίγα, η τίποτα παραπέρα!
Δεν λέει τίποτα μια ακόμα … «εμποροπανήγυρη»!
Αν δεν υπήρχαν και δε συνέβαλλαν φιλότιμα και με μεράκι κάποια ευαισθητοποιημένα άτομα, που νοιάζονται και αγωνιούν πραγματικά για τον τοπικό πολιτισμό μας και για την παράδοση, μέλη και φίλοι των «ΘΕΣΤΙΕΩΝ» ίσως κι αυτή η όμορφη προσπάθεια θα ατόνιζε, θα ξεύτιζε…θα χάνονταν στην πορεία του χρόνου!
Τούτα τα παραπάνω τα γράφω και με τη σκέψη σ’ αυτούς τους …άλλους Τοπικούς Εθελοντές! αυτούς του Πολιτισμού, τους τα αφιερώνω και αν δε βρήκαν άλλοι τη διάθεση να τους πουν ένα ευχαριστώ για την προσφορά τους στον τόπο μας, τους το λέω εγώ!
Τι λέτε, καιρός δεν είναι η ξύλινη ψαρόβαρκα, πέρα από οποιαδήποτε συμφέροντα, να βρει το δικό της απάνεμο λιμάνι; Κάπου δίπλα στο κύμα της Τριχωνίδας!
Δημήτρης Ντόκας
Προεκλογική περίοδος τότε δημοτικών εκλογών. Δοθείσης της ευκαιρίας και παίρνοντας μια πρωτοβουλία τότε με την κάμερα του τηλεοπτικού σταθμού που συνεργαζόμουν περιοδεύω σ’ όλη την Αιτωλοακαρνανία και όπως είναι φυσικό και για λόγους εντοπιότητας ας μην το κρύψω, επισκέπτομαι όλους τους δήμους και τις κοινότητες της Τριχωνίδας. Ανάμεσα στ’ άλλα αναδεικνύω - τονίζω και τα προβλήματα της προστασίας της λίμνης…
Γίνονται οι εκλογές και στο Δήμο Θεστιέων δήμαρχος εκλέγεται ο κ. Βασίλης Φουντούλης. Γνωρίζοντας το γνήσιο ενδιαφέρον μου την αγάπη μου για την Τριχωνίδα, όσο και για τα πολιτιστικά, όπως και από παλιότερα συνήθιζε, έρχεται κάποια στιγμή και μου ανοίγει μια σχετική συζήτηση.
«Η γιορτή Θεριγγιού» έτσι την πρότεινα αρχές του 1995 στον τότε Δήμαρχο Θεστιέων κ. Βασίλη Φουντούλη ήταν μια δική μου ιδέα!
Συγκεκριμένα στην προσωπική συζήτηση που είχα μαζί του τότε, μαζί με άλλες παράλληλες ποιοτικές πολιτιστικές εκδηλώσεις του λέω: «Δήμαρχε γιατί να μην διοργανώσει ο δήμος μια εκδήλωση για την προστασία και προβολή της Τριχωνίδας, μια βραδιά …γιορτή Θεριγγιού!» Συνεχίζοντας του προτείνω: «Να διαμορφώσει ο δήμος έναν παραλίμνιο χώρο κι εκεί να γίνει έστω και με όλες τις δυσκολίες η εκδήλωση», για να συνεχίσω: «όταν θα εμφανιστούν εκεί οι επίσημοι πολιτικοί καλεσμένοι, να τους συναντάς και να τους τονίζεις απαιτώντας την υποστήριξη αυτής της προσπάθειας και την βελτίωση του χώρου»! «Καλή ιδέα» μου είπε… για να συμπληρώσει σχεδόν μονολογώντας …«Γιορτή Αθερίνας! Θα την μεταφέρω στους ΘΕΣΤΙΕΊΣ» πρόεδρος τότε ήταν ο κ. Σωτήρης Σταμπολίτης. Έτσι και έγινε και από τότε κάθε χρόνο αναλαμβάνει ο Π.Ο.Κ. την διοργάνωση. Η πρώτη εκδήλωση έγινε στην κεντρική πλατεία του Καινούργιου! Για την επιλογή της θέσης τότε, έφερα τις αντιρρήσεις μου στον δήμαρχο…γιατί το σκεπτικό μου ήταν αυτό που προανέφερα, για την άμεση επαφή της προσπάθειας με το υγρό στοιχείο. Δεν ταίριαζε η ξύλινη ψαρόβαρκα που ήταν τότε, αν και όποιος θυμάται, το ντεκόρ πάνω στο πατάρι, εκεί ένα χιλιόμετρο μακριά απ’ το κύμα της λίμνης!
Από τότε η μικρή ψαρόβαρκα και τ’ όραμά μου δεν βρήκε «απάνεμο λιμάνι»!
Από τότε...οι τότε και οι επόμενοι τοπικοί εκπρόσωποί μας, που όπως είναι γνωστό επηρέαζαν τα πολιτιστικά πράγματα, επενέβαιναν και στα εσωτερικά των συλλόγων όπου και όταν τους «έπαιρνε» με ελάχιστες εξαιρέσεις, για όποιους λόγους και όποια συμφέροντα, κατά καιρούς έσερναν τη μικρή ψαρόβαρκα μια στην ακρολιμνιά, μια στη στεριά! Μια η γιορτή γίνονταν στην πλατεία μπροστά στο Δημαρχείο, μία στο γήπεδο του Καινούργιου, μια στο Παραλίμνιο και ξαναδώστου κύκλους και …στεριανές ρότες!
Απ’ την άλλη μεριά οι συμπολίτες μας να διαμαρτύρονται, να μην ανέχονται τις περίεργες αυτές τακτικές, τα της σκοπιμότητας τερτίπια!
Το αξιόλογο έργο του Π.Ο.Κ. ΘΕΣΤΙΕΩΝ, που πρέπει να σημειωθεί πως είναι απ’ τους λίγους συλλόγους του τόπου μας με σημαντική πολιτιστική προσφορά, μαζί με την ΔΟΞΑ βέβαια, δεν υποστηρίχτηκαν απ’ την τοπική αυτοδιοίκηση όσο έπρεπε!
Η συγκεκριμένη εκδήλωση, στο καλλιτεχνικό της μέρος, όπως και τόσες άλλες παρόμοιες, πρέπει να υπηρετούν την ουσία που δεν είναι άλλη απ’ την προβολή της ποιοτικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, να μην μετατρέπονται αυτές οι εκδηλώσεις σε καθαρά εισπρακτικές προσπάθειες με σκοπό να πασχίζει απλά και μόνο ο σύλλογος να καλύψει κάποια λειτουργικά του έξοδα και …λίγα, η τίποτα παραπέρα!
Δεν λέει τίποτα μια ακόμα … «εμποροπανήγυρη»!
Αν δεν υπήρχαν και δε συνέβαλλαν φιλότιμα και με μεράκι κάποια ευαισθητοποιημένα άτομα, που νοιάζονται και αγωνιούν πραγματικά για τον τοπικό πολιτισμό μας και για την παράδοση, μέλη και φίλοι των «ΘΕΣΤΙΕΩΝ» ίσως κι αυτή η όμορφη προσπάθεια θα ατόνιζε, θα ξεύτιζε…θα χάνονταν στην πορεία του χρόνου!
Τούτα τα παραπάνω τα γράφω και με τη σκέψη σ’ αυτούς τους …άλλους Τοπικούς Εθελοντές! αυτούς του Πολιτισμού, τους τα αφιερώνω και αν δε βρήκαν άλλοι τη διάθεση να τους πουν ένα ευχαριστώ για την προσφορά τους στον τόπο μας, τους το λέω εγώ!
Τι λέτε, καιρός δεν είναι η ξύλινη ψαρόβαρκα, πέρα από οποιαδήποτε συμφέροντα, να βρει το δικό της απάνεμο λιμάνι; Κάπου δίπλα στο κύμα της Τριχωνίδας!
Δημήτρης Ντόκας
