Ο πρωθυπουργός της Κίνας κ. Γουέν Τζιαμπάο, στην ομιλία του από το βήμα της Ελληνικής Βουλής, αναφέρθηκε στην προσπάθεια εμβάθυνσης και ανάπτυξης της Ελληνοκινεζικής συνεργασίας.
Δήλωσε, ότι πρέπει να διευρυνθούν οι διμερείς εμπορικές συναλλαγές, με στόχο να διπλασιαστεί ο όγκος τους στα 8 δισ. δολάρια, μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.
Ενδιαφέρουσα και η δήλωσή του, ότι η Κίνα είναι έτοιμη να εισάγει Ελληνικά προϊόντα και συγκεκριμένα, κρασί και ελαιόλαδο.
Αίσθηση προκάλεσε η αποκάλυψή του, ότι στο δείπνο που είχε με τον Έλληνα πρωθυπουργό, δοκίμασε, για πρώτη φορά στη ζωή του, ψωμί βουτηγμένο στο ελαιόλαδο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «είχε πολύ καλή γεύση»!
Τούτη η δήλωσή του, με ώθησε να σκεφτώ, τη δυνατότητα κατανάλωσης Ελληνικού ελαιολάδου απ’ τους Κινέζους.
Τη δύναμη απορροφητικότητας που έχει η χώρα του, αυτού του συγκεκριμένου πολυτιμότατου προϊόντος. Σε συνάρτηση πάντα, με το αρνητικό κλίμα, που χρόνια τώρα, έχει διαμορφωθεί σχετικά με τη διακίνηση και εμπορία του λαδιού και της ελιάς, σε παράλληλη φάση.
Υπάρχουν αγορές, αρκεί να διερευνηθούν, ν’ αξιολογηθούν, να γίνουν οι απαραίτητες συμφωνίες αλλά και συγχρόνως μια μεθοδευμένη, συστηματική καμπάνια σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Τι πιο καλύτερη μορφή καμπάνιας για την Κινέζικη αγορά, αφού επιτευχθεί εμπορική συμφωνία, θα υπάρχει; Από ένα σποτ που να εμπεριέχει το συγκεκριμένο απόσπασμα, απ’ την ομιλία στη Βουλή, με την ίδια φράση του κ. Γουέν Τζιαμπάο …«είχε πολύ καλή γεύση»!
Μπορεί στην Ελλάδα να παραχθεί, μεγαλύτερη και ποιοτικά ανώτερη, παραγωγή ελιάς και λαδιού απ’ την τωρινή, με την υπάρχουσα δομή καλλιέργειας.
Η τυποποίηση και η εμπορία, εκτός απ’ τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, μπορεί να γίνει και απ’ τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών που και την σχετική εμπειρία έχουν και τη δυνατότητα.
Ακόμα και από αγροτικούς-ελαιοπαραγωγικούς συλλόγους.
Αρκεί να υπάρχει σωστός προγραμματισμός, πραγματικός και αυστηρός έλεγχος στη λειτουργία τους.
Πολλές και διάφορες σκέψεις, μου έρχονται γι αυτό το θέμα στο νου, που η μία με παραπέμπει στην άλλη. Όλες όμως στη μία και στην πιο μεγάλη και οδυνηρή: Στην άσχημη εμπειρία που έχει ο αγροτικός κόσμος, για την απαξίωση και εγκατάλειψη της συγκεκριμένης δραστηριότητας από κολοσσούς Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών
στο παρελθόν, που κόστισε ακριβά στον αγροτικό κόσμο και στην Ελληνική οικονομία γενικότερα.
Ας αφήσουμε όμως να μιλήσουν οι αριθμοί:
Ο πληθυσμός της Κίνας είναι περίπου 1,4 δις το 20% του πληθυσμού του πλανήτη.
Η ετήσια παραγωγή λαδιού στην Ελλάδα είναι περίπου 400.000 τόνοι, απ’ αυτήν την ποσότητα 260.000 τόνοι απαιτούνται για την εσωτερική κατανάλωση και 140.000 γίνονται εξαγωγή.
Αν οι μισοί Κινέζοι, έκαναν την ίδια κίνηση με τον πρωθυπουργό τους…
Δοκίμαζαν δηλαδή λίγο ψωμί σε 10 γραμμάρια λάδι, θα κατανάλωναν 7.000 τόνους λάδι …το 1/20 της Ελληνικής εξαγωγής!
Πρώτος σε κατανάλωση λαδιού στον κόσμο κατατάσσεται ο Έλληνας, με 20 λίτρα περίπου ο ένας το χρόνο!
Αν ακόμα το 1/10 του πληθυσμού της Κίνας ,δηλαδή 140.000.000 άνθρωποι κατανάλωναν …ένα λίτρο λάδι το χρόνο, θα απορροφούσαν όλη την ετήσια Ελληνική εξαγωγή!
Αυτά με απλούς υπολογισμούς σχετικά με την δυνατότητα απορρόφησης, του μοναδικού σε ποιότητα στον κόσμο του Ελληνικού λαδιού.
Χωρίς να υπολογίσει κανείς τις ποσότητες εξαγωγής της βρώσιμης ελιάς και των παραγώγων της!
Χωρίς ακόμα να υπολογίσει κανείς τις ποσότητες που απαιτούνται για να καλύψουν τις υπάρχουσες ήδη εξαγωγικές συμβάσεις σ’ όλο τον κόσμο.
Τώρα αν σκεφτεί κανείς τις τιμές, που θα φτάσει το συγκεκριμένο προϊόν στην Κινέζικη κατανάλωση έχουμε τις δυνατότητες να είναι ανταγωνιστικές.
Αυτά για μας, που είμαστε γέννημα και θρέμμα της αγροτιάς, που οι έγνοιες και οι αγωνίες μας για αξιοπρεπές αγροτικό εισόδημα, μας σπρώχνουν κάθε τόσο σε παρόμοιους συλλογισμούς.
Στην ισχυροποίηση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων αυτής της μορφής, στην αξιοποίηση ενός απ’ τα αγροτικά μας προϊόντα του λαδιού, που μαζί με τον καπνό και το βαμβάκι είχαν χαρακτηριστεί σαν εθνικά προϊόντα.
Ας ενισχυθούν οι δυναμικές καλλιέργειες, η οργανωμένη παραγωγή-τυποποίηση και εμπορία αξιόλογων προϊόντων!
Ας ανοίξουν αγορές, ας βρεθεί τρόπος, αν υπάρχει πολιτική βούληση!
Αν και πολλές φορές στο παρελθόν, έγιναν σχετικές απόπειρες, που δεν …καρποφόρησαν!
Ο Κινέζος πρωθυπουργός ενδιαφέρθηκε…Ελληνικά!
Ελπίζω πως αυτή τη φορά οι πολιτικοί μας δε θα κάνουν τον…Κινέζο!
Δημήτρης Ντόκας
