Το θυμάσαι Αγησίλαε;
Εγώ κι εσύ τραβούσαμε δρόμο…. κοντά στον Αξιό, απ’ την Ανατολική ΄μέσα στα καλάμια… σκοπιές... Να πάμε..
Δεν τις βρήκαμε ποτέ!
«Τα παίρνω κατακέφαλα»…. και σου λέω:
Έλα ρε Αγησίλαε… πάμε στο φυλάκιο ξανά… και παίρνω Εγώ την ευθύνη!
Κανείς ποτέ … μέχρι και σήμερα δεν μας κατηγόρησε!
Γιατί δε βρήκαμε τις σκοπιές μας!
Ούτε κι εσύ ξαφνιάστηκες … γιατί ήξερες πως έχεις δίπλα σου ένα Ντόκα … που ξέρει
…
Αν έχουμε δίκιο με το πολυβόλο του…. τη γλώσσα του … ν’ απαντάει… Και με το ΗΚ 11… να πυροβολεί!!!
Γιατί με βασανίζετε…. με Αναμνήσεις;;;
Μήτσος Ντόκας
