«Κομμουνιστής εγώ… κομμουνιστής και το τσιμπούκι μου»;

Έγραψες Δάσκαλε:

Συμπαντικό φαινόμενο! Τρίτη 21 Αυγούστου ΕΞΟΔΟΣ από τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ. (αγωνιώδες ερώτημα: το φαινόμενο θα είναι ορατό από Ελλάδα?)

Εξαρτάτε Θύμιε!
Απ’ το «καραούλι»…  που  βλέπει ο καθένας μας!!
Εγώ πάντως θα «πιάσω» τα «Πετρωτά»*… 

Και θ’ αγναντεύω κατά το παραλίμνιο!!!
Να σαι πάντα καλά… Λεβέντη Δάσκαλε!!!

Ποιος αγναντεύει απ’ τα «Πετρωτά»;
Θα σου απαντήσω  τώρα… με Ιστορικά στοιχεία…

Μαζί με τους άλλους έγκλειστους, το 1946… τους Πολιτικούς κρατούμενους  στα κρατητήρια της

Χωροφυλακής στο Καινούργιο.

Στην Κεντρική πλατεία, που  στεγάζονταν τότε το  τμήμα Χωροφυλακής ήταν κι ο ηλικιωμένος  συγγενής μας … ο Πέτρος Στούμπος!

Ο Μπάρμπα  Πέτρος  Στούμπος … «ο Καντήλιας**»!
Νευρικός κατά την τοπική παράδοση και κατά τις αδιάσειστες και τεκμηριωμένες αφηγήσεις των συγχωριανών μας που έχω… «στον σκληρό δίσκο του μυαλού μου»!
Τότε .. ναι τότε … το 1946...
Που από την απελευθέρωση το 1944 και μετά … (βία και τρομοκρατία) που όλα «τα έσκιαζε  η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά»!
Ναι τότε … το 1946... που εκεί μέσα σκότωσαν και το «Μαλλάκια» τον αείμνηστο Σπύρο Λαμπροκωστόπουλο, η Καρκατσιά!!!! 
Ξέρω από χιλιοδιασταυρωμένες μαρτυρίες … ποιοι και πως τον δολοφόνησαν!
Τον Σπύρο Λαμπροκωστόπουλο!!!

Την ίδια εποχή…
Τον μπάρμπα Πέτρο  Στούμπο…
 Μαζί με τους άλλους  αγωνιστές, οι στρατοχωροφύλακες…   «τον τέλεψαν» στο ξύλο!
Κάποια στιγμή τους παράτησαν …
Ψάχνει στη μέσα τσέπη του σακακιού του ο Μπαρμπα Πέτρος* το τσιμπούκι να βρει και τον καπνό του… βρίσκει καπνό... αλλά και το τσιμπούκι του θρυμματισμένο. .. καταλαβαίνετε τι ξύλο φάγανε και έφαγε… να του σπάσουν μέχρι και το τσιμπούκι του!
Παίρνει στα χέρια του το σπασμένο τσιμπούκι του και μονολογεί;
«Κομμουνιστής  εγώ … κομμουνιστής και το τσιμπούκι μου»;
Και  συνεχίζει... Και πάνω στον μεταβασανιστικό παροξυσμό του…. φώναζε:
 «Κομμουνιστής  εγώ … κομμουνιστής και το τσιμπούκι μου»;
Ε… δε θα κοκκινίσουν τα «Πετρωτά»  θα σας μάθω εγώ….
Ε…  δε θα φτάσει ο Κόκκινος στρατός στα «Πετρωτά»!!!

ΥΓ: *Τα «Πετρωτά» είναι ένας λόφος  στη βορειοανατολική πλευρά του Καινούργιου Αιτωλοακαρνανίας με φανταστική θέα στην πανέμορφη λίμνη μας ... την Τριχωνίδα!

**Τον λέγανε «Καντήλια»….  γιατί ήταν νευρικός…  κι όταν έβριζε… «κατέβαζε καντήλια»!!!

Αυτό το κείμενο τ’ αφιερώνω στον Αγαπημένο μου δάσκαλο ….τον Θύμιο Κ. Στούμπο!
Με τις βαριές θύμισές μου… στον  πατέρα του Κώστα Λεωνίδα Στούμπο!!
Στον Ευθύμιο Λεωνίδα Στούμπο… τον Δάσκαλο!!!
Μα πάνω απ’ όλους ….
Στην Αγαπημένη μου Δασκάλα… Ευαγγελία Λεωνίδα Στούμπου!!!
Εδώ σταματώ…  γιατί αν συνεχίσω τώρα….  θα γράψω βαριά συναισθηματικά πράγματα και θα το μετανιώσω….
Επιφυλάσσομαι ως προς το παρόν…. θα μ’ αφουγκραστείτε βροντερότερα ...  στο μέλλον!!!

Δημήτρης Ντόκας