Αξέχαστος ο Τάκης ο Ασημάκης … Αλησμόνητη κι Αξιολάτρευτη η
Λούλα η Ρέππα….που μας έβανε πάντα τα τραγούδια μας … «Ασυμβίβαστος» ο Γιάννης
ο Ρέππας που με χαρακτήρισε «Ανυπόταχτο!»!!!
Κι ΕΣΥ Ρέππα είσαι Ασυμβίβαστος και φαίνεσαι….. άει να μη
σου ρίξω και τα παραπέρα!!!!
«Ασυμβίβαστος»…. γιατί
κρατούσε πάντα για μας από μικρά παιδιά όμορφες σταθερές …
«Πάρε τώρα»… Ρέππα …
καθόμασταν πριν να πάμε φαντάροι δίπλα στο ηλεκτρόφωνο…. (Εσύ Λούλα δεν ήσουν
εδώ τότε, πήγαινες στα νήπια!!!) … έβανε το χέρι ο Χρήστος ο Κλάκης πίσω απ’ το
ηλεκτρόφωνο …. Κι ανέβαζε την ένταση…. όταν
σηκωνόμουν εγώ μ’ ένα τάλιρο κι έβανα το
τραγούδι ο «Στρατιώτης»… με τον Βασίλη
Παπακωνσταντίνου….
«Του παν θα βάλεις το χακί
Θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
Και ήρωας θα γίνεις….»
Έβγαινε από μέσα ο Ρέππας τρέχοντας ….
Κι έρχονταν να χαμηλώσει
τον ήχο… Και…. Και…. Και…. ποιος τ’ άνοιξε γαμώ την κοινωνία μου;;;
Εγώ ρε Γιάννη του έλεγα… κι επειδή μου είχε αγάπη κι εκτίμηση
χαλάρωνε και μου ‘λεγε:
Και…. Και…. και να μην το ξανανοίξεις!!!
Έτσι μ’ αγαπάνε εμένα οι Αληθινοί Φίλοι μου και συγκινούμαστε
σαν Ανταμώνουμε!!!
Μετέπειτα που έβανε η Λούλα τραγούδια …. Σαν μ’ έβλεπε να
κάθομαι στο μπαρ και ν’ ακούμε…. μου έβαζε το τραγούδι… που μου άρεσε…. «‘Ήρθες εψές στον ύπνο μου»….
Και «Παιδί μου ώρα σου καλή»… κ.α.
Μα σαν σηκωνόμουνα για χορό ….. έπαιζε τη Δραπετσώνα το
τραγούδι μου…. και σαν μ’ έπαιρνε το πιο βαρύ παράπονο…. το «Νύχτωσε χωρίς φεγγγάρι» κι εγώ σηκωνόμουν
κι έφερνα τις …. Στροφές μου!!!
Όμορφες εποχές!!!
Σ΄Αγαπώ φίλε Γιάννη Ρέππα… σ’ Αγαπώ
Λούλα Ρέππα για τις όμορφες βραδιές της ζωή μας που μας χαρίσατε….
Θα ξαναπαίξει τραγούδια η Λούλα… θα ξαναζοχαδιαστεί ο Ρέππας
…. Και… και ….και…. γαμώ την κοινωνία μου!!!
Κι εγώ θα συγκινηθώ απ’ τη νοσταλγία και θα τους αγκαλιάσω
και τους δύο όπως έκαμα πολλές φορές !!!
Σ’ αγαπώ Λούλα… σ’ Αγαπώ Γιάννη…. και ….. και…. και γαμώ την
κοινωνία μου!!!!
Μήτσος Ντόκας
