"Τρίτο βράδυ στην Ομόνοια
δίχως σπίτι και γωνιά
πως περάσαν τόσα χρόνια
προδομένη μου γενιά."
Στίχοι : Δημήτρης Λέντζος
Μουσική: Μιχάλης Τερζής
Ερμηνεύει... ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος
Γράφω κι υπογράφω… παρακάτω ευθαρσώς…. Λεβέντικα, Επαναστατικά κι Αντρίκια!
Ποιος, πότε και πως μ’ αμφισβήτησε να μου το πείτε…
Για να τον αποδομήσω …… όπως ξέρω και νομίζω πως μπορώ!!!
Για να μου το πείτε όμως, πρέπει να έχετε αδιάσειστα τεκμήρια …Απελευθερωτικά, Ιστορικά, Φιλολαϊκά…. Τεκμήρια!
Γιατί ΕΜΕΙΣ από γεννησιμιού μας παλεύουμε για ΛΕΥΤΕΡΙΑ …
και για ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ!!!
Να ΠΑΜΕ … παραπέρα;
Για σένα… Δεν ξέρω αν σου λέει κάτι το σφυροδρέπανο…
Και συνάμα … στης του βίου μας την ανάπαυλα … αφουγκραζόμουν ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΛΑΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ!!!
ΤΟΥΤΑ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΜΟΥ ΤΑ ’ΧΩ … ΠΕΡΑ ΑΠ’ ΤΑ …. «ως είθισται» Γιατί σαν νεολαίος διάλεξα να φοιτήσω στο ΤΕΡΑΣΤΙΟ σκολειό της ΠΕΡΗΦΑΝΗΣ…. ΚΝΕ!!!
(Αχ… Τεράστιε Ναζίμ Χικμέτ … τι με δίδαξες)!
Είμαι... το ξέρω... το εισπράττω… κι όμορφα με συγκινεί … (του καπιταλιστικού περιβάλλοντος τ’ Αγριολούλουδο)!!!
ΥΓ: Αυτό το κείμενο τ’ αφιερώνω συγκινημένος, στην Πανέμορφη και Πανέξυπνη … πλην όμως .. «Αδικημένη Ύπαρξη»…( που μ’ ατένισε σήμερα στο Βραχώρι βουρκωμένη)… στην συμμαθήτριά μου την Αριστέα!!!
Δε γίνεται να χάσει όμως ποτέ… τις ιδεολογικές του, τις νομοτελειακές του σταθερές, όσο βαρά η φλέβα του ….
Μουσική: Μιχάλης Τερζής
Ερμηνεύει... ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος
 |
| Μιχάλης Τερζής-Τάκης Κωνσταντακόπουλος -Δημήτρης Ντόκας |
Ποιος, πότε και πως μ’ αμφισβήτησε να μου το πείτε…
Για να τον αποδομήσω …… όπως ξέρω και νομίζω πως μπορώ!!!
Για να μου το πείτε όμως, πρέπει να έχετε αδιάσειστα τεκμήρια …Απελευθερωτικά, Ιστορικά, Φιλολαϊκά…. Τεκμήρια!
Γιατί ΕΜΕΙΣ από γεννησιμιού μας παλεύουμε για ΛΕΥΤΕΡΙΑ …
και για ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ!!!
Να ΠΑΜΕ … παραπέρα;
ΕΜΕΙΣ ΚΡΑΤΑΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΨΗΛΑ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΑΝΤΙΕΡΑ!!!
Κοίταξέ την καλά … έχει πάνω το σφυροδρέπανο… Για σένα… Δεν ξέρω αν σου λέει κάτι το σφυροδρέπανο…
Για μένα όμως το δρεπάνι… λέει πολλά!
Είμαι παιδί Περήφανου Αγρότη
Το κράτησα στα χέρια μου … θέρισα στην Απλωταριά μικρό παιδί , μαζί με τους δικούς μου!Και συνάμα … στης του βίου μας την ανάπαυλα … αφουγκραζόμουν ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΛΑΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ!!!
ΤΟΥΤΑ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΜΟΥ ΤΑ ’ΧΩ … ΠΕΡΑ ΑΠ’ ΤΑ …. «ως είθισται» Γιατί σαν νεολαίος διάλεξα να φοιτήσω στο ΤΕΡΑΣΤΙΟ σκολειό της ΠΕΡΗΦΑΝΗΣ…. ΚΝΕ!!!
Εκεί ήμουνα… εκεί είμαι… θα είμαι… έζησα και θα πεθάνω … σαν Αιώνιος ΚΝίτης!
Είμαι περήφανος γι’ αυτό!!!
Κι επειδή δεν είμαι του πέρα μπαξέ τ’ ομορφολούλουδο….(Αχ… Τεράστιε Ναζίμ Χικμέτ … τι με δίδαξες)!
Είμαι... το ξέρω... το εισπράττω… κι όμορφα με συγκινεί … (του καπιταλιστικού περιβάλλοντος τ’ Αγριολούλουδο)!!!
ΥΓ: Αυτό το κείμενο τ’ αφιερώνω συγκινημένος, στην Πανέμορφη και Πανέξυπνη … πλην όμως .. «Αδικημένη Ύπαρξη»…( που μ’ ατένισε σήμερα στο Βραχώρι βουρκωμένη)… στην συμμαθήτριά μου την Αριστέα!!!
Δε γίνεται να χάσει όμως ποτέ… τις ιδεολογικές του, τις νομοτελειακές του σταθερές, όσο βαρά η φλέβα του ….
ΥΓ 1: Ω τι μοιραία σύμπτωση… την ίδια ώρα … 10:56:45π.μ. στις 3 του Αύγουστου 2018 … μου τηλεφωνεί ο Φίλος μου ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος, απ’ τη Αθήνα… για μια καλλιτεχνική συνεργασία!
Τάκη πάρε την ψυχή μου… ότι λόγια μου θέλεις, ότι στίχους μου πάρε… δε σου πω ποτέ όχι… Εσύ ήσουνα «η Αφορμή» να «Μπω» ποιητικά στο χώρο του τραγουδιού και δεν το ξεχνώ ποτέ!!!
Δε γίνεται να χάσει όμως ποτέ… τις ιδεολογικές του, τις νομοτελειακές του σταθερές, όσο βαρά η φλέβα του ….
Ο Μήτσος ο Ντόκας
