«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Ξέρεις τι ομορφιά είναι… να τρέχεις να προϋπαντήσεις τον ήλιο;


Τί έχει και κλαίει το παιδί;;;

Στο παραθύρι το κλειστό
κλαίει το παράπονο του
ένα παιδί που αγάπησε
κι έμεινε μοναχό του.

Κανείς δε βγήκε για να ιδεί
τι έχει και κλαίει το παιδί
μα το λυπήθηκ' η αυγή
που πόνεσε τόσο πολύ.

Διπλά τα 'βαλαν τα κλειδιά
στην πόρτα κάποια χέρια
Σβήσαν τον ήλιο του παιδιού
του θάμπωσαν τ' αστέρια.

Ξέρεις τι ομορφιά είναι… να τρέχεις να προϋπαντήσεις τον ήλιο;

Τα μεγάλα ΟΧΙ καθενός …όποιος τα βιώνει…. όποιος τα εκστομίζει… μπορεί και πρέπει… επιβάλλεται να τα υποστηρίζει!!!!
Για τα δικά μου ΟΧΙ…. από παιδί που κατάλαβα από που βγαίνει ο ήλιος, πασχίζω να τα υποστηρίζω!!!
Μ’ αρέσει… μα πάρα πολύ μ’ αρέσει….
αυτή η ατέρμονη προς την ΑΝΑΤΟΛΗ πορεία!

Ξέρεις τι ομορφιά είναι… να τρέχεις να προϋπαντήσεις τον ήλιο;

Η δική μου Ανατολή… είναι η Λαϊκή Εξουσία!!!

Να τη Γλυκοχαράζει… άνοιξε τα μάτια σου να τη δεις!!!

Δημήτρης Ντόκας