 |
| Μήτσος Ντόκας - Χρήστος Φλώρος |
Απόψε έλυσα… ένα γρίφο μου!!!
Αναρωτιόμουν πάντα… πως στο διάολο γίνεται; να με διαβάζουν άνθρωποι απ’ τα πέρατα της γης, σε συντριπτική πλειονότητα άνθρωποι του εξωτερικού, Έλληνες και ξένοι;
Το ’βαλα σκοπό ζωής να το διευκρινίσω….
Απόψε φρονώ πως στο ερώτημα μου μπορώ να δώσω απάντηση!
Εσείς οι δικοί μας οι γηγενείς και οι αυτόχθονες …. Ξέρετε… υποθέτετε τι λέω!
Με κατανοείτε « ναι η ου;» « που έλεγε κι ο αείμνηστος φίλος μου ο Τόλιας» !
Εκείνοι…
οι ξένοι… τι συμβαίνει εντός της Ελληνικής επικράτειας δεν ξέρουν!!
Τους το μεταφέρατε Εσείς!!!
Θυμούνται την Πατρίδα μας όπως την άφησαν!
Σαν την επισκέπτονταν παλιά … σαν τουρίστες!!
Μα δεν είναι όμως έτσι … έχουν αλλάξει πολλά!
Ξαφνιάζονται απ’ τα γραφόμενά μου, τα βλέπουν περίεργα …κι αξιοπρόσεχτα!!
Έτσι είναι … κι αν δεν ήταν έτσι… δεν θα ενέσκηπταν πάνω «στα κατά κύριο λόγο» Ρεαλιστικά, στα Σιβυλλικά, στα Νομοτελειακά, στα Ξεγυμνωμένα …. Ταπεινά πλην όμως Αληθινά κι Αυθεντικά… γραφτά μου!
Και για να συνοψίσω ….
Αδερφέ μου και φίλε μου Βασίλη απ’ την Παραβόλα… που ζεις στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής… «αλλιώς τα άφησες κι αλλιώς τα βρίσκεις»!
Συμμαθητή μου Χρήστο και φίλε μου… απ’ το Παναιτώλιο, που ζεις στο Κεμπέκ του Καναδά δεν είναι σήμερα η Ελλάδα της δεκαετίας του 1980!
Βασανιστική μου Ανάμνηση … Γεωργία απ’ το Αγρίνιο…. που έχουμε από τότε που έφυγες για την Καλιφόρνια να ξανασυναντηθούμε… Εδώ Αλλάξανε πολλά!
Πρώτη ξαδέρφη μου Κωνσταντίνα…. που ζεις από μικρό παιδί στη Γερμανία κι ανταμώσαμε για πρώτη φορά στη ζωή μας…σαν ήμασταν δεκαοκτάχρονα παιδιά… Σήμερα η Πατρίδα μας δεν είναι αυτή που σου περιέγραφαν οι γονείς σου, ούτε αυτή που διαπίστωνες Εσύ… τα καλοκαίρια που ερχόσουνα εδώ για διακοπές!!!
Κι επειδή δεν πρόκειται ποτέ να «συνοψίσω»…
Αν συνεχίσω ν’ αναφέρω ονόματα … συσχετισμούς και προσεγγίσεις….
Σταματώ ΕΔΩ!!!
Αναρωτιόμουν πάντα… πως στο διάολο γίνεται; να με διαβάζουν άνθρωποι απ’ τα πέρατα της γης, σε συντριπτική πλειονότητα άνθρωποι του εξωτερικού, Έλληνες και ξένοι;
Ο «Νόστος» Είναι!!!
Και να μην ξεχάσω… Μπάρμπα Χρήστο … ναι στον Χρήστο τον Φλώρο απευθύνομαι που ζει στη Βοστόνη!
Σε περιμένουμε και φέτος… Εμείς οι ρομαντικοί νοσταλγοί…. Οι γνώστες του περήφανου παρελθόντος … για να ζήσεις τώρα στα μεγάλα σου χρόνια … την ανείπωτη αγάπη των Δικών σου!!!
Εδώ στον Τόπο σου… στο Καινούργιο Τριχωνίδας!!!
Δημήτρης Ντόκας
