Χρόνια τώρα το ίδιο παιχνίδι
Δεν έχω κερδίσει δεν έχεις χάσει
Μου στήνεις παγίδες και καταιγίδες
Τα σκόρπια μαζεύω και ταξιδεύω.
Όσα μου γράφεις είναι δικά σου
Και όσα μου κρύβεις είναι δικά μου
Απ’ τους κρυμένους κι αμάραντους κήπους της μνήμης
Παίρνω τα χρώματα και τα αρώματα...
Με χρωμαρώματα φτιάχνω φαρέτρες
Φτιάχνω τόξα, βέλη και βόλια
Στης ιστορίας το πέρασμα
Κερδισμένο το κέρασμα.
Όσα σου γράφω είναι δικά μου
Και όσα μου γράφεις είναι δικά σου
Η πένα που γράφεις είναι δικιά μου
Τα σκόρπια μαζεύω και ταξιδεύω.
Στον Γιώργο Σ.
Διονύσης Παλούμπας
