Πέρα απ’ το λογαριασμό στο μαγαζί μου…
Φεύγοντας οι φίλες και οι φίλοι μου ….
Μου μίλησαν για πολλά …μου υπενθύμισαν τ’ αληθινά μου …
Με συγκίνησαν...Με συγκλόνισαν!!!
Έκαναν κι αυτό* …
Για μια ακόμα φορά... μ’ άφησαν περσότερα λεφτά, διακριτικά πάνω στο τραπέζι… φεύγοντας!!!
Δεν τ’ αντέχω… δεν το μπορώ….Δεν το θέλω!!!
Τρελαίνομαι… κυριολεκτικά σας το λέω… σας το ξανά ’χα πει:
ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ!!!
Της ανιδιοτέλειας και του… «βαρύ Χειμώνα»!!
Αυτό το τραγούδι απόψε τ’ αφιερώνω… στις στερνές αποψινές και μεταμεσονύχτιες ομορφιές μου:
Στην Μαρία … στον Ηλία …στον Άρη και στον Ηλία, στον Αντρέα ,στον Βελισσάρη, στον Χριστόφορο, τον Παναγιώτη, στην Αγγελική … και στη Μαρία!!!
Σας αγαπώ όλους και …όλες!
ΥΓ: *Μη μου ξαναφήσετε περσότερα λεφτά και φύγετε…
Δε θα σας το ξαναπώ…πόσο άσχημα αισθάνομαι… πόσο άβολα νιώθω!!!
Δημήτρης Ντόκας
