Αντιλαμπίδα…

Αντιλαμπίδα*…

Ένας πραγματικός κομμουνιστής, μιαν αληθινή κομμουνίστρια  … θα μου πείτε πόσοι είναι αυτοί;
Όσοι… λαγάρισαν!
Ένας πραγματικός κομμουνιστής, μιαν αληθινή κομμουνίστρια…λοιπόν… Δεν  κινούνται ποτέ απ’ τα ελατήρια του προσωπικού κέρδους, του ατομικού συμφέροντος!!
Παλεύουν εσαεί για τη «ΛΕΥΤΕΡΙΑ και τη ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ»!!!

«καίγονται... για να γίνουν τα σκοτάδια... λάμψη»!!!

Κατά… Ναζίμ Χικμέτ!!!!

Τὰ τραγούδια τῶν ἀνθρώπων

Τὰ τραγούδια τῶν ἀνθρώπων
εἶναι πιὸ ὄμορφα ἀπ᾿ τοὺς ἴδιους
πιὸ βαριὰ ἀπὸ ἐλπίδα
πιὸ λυπημένα
πιὸ διαρκῆ.

* * *

Πιότερο ἀπ᾿ τοὺς ἀνθρώπους,
τὰ τραγούδια τους ἀγάπησα.
Χωρὶς ἀνθρώπους μπόρεσα νὰ ζήσω, ὅμως ποτὲ χωρὶς τραγούδια·
μοὔτυχε ν᾿ ἀπιστήσω κάποτε
στὴν πολυαγαπημένη μου, ὅμως ποτέ μου στὸ τραγούδι
ποὺ τραγούδησα γι᾿ αὐτήν·
οὔτε ποτὲ καὶ τὰ τραγούδια
μ᾿ ἀπατήσανε...

* * *

Ὅποια κι ἂν εἶναι ἡ γλῶσσα τους
πάντοτε τὰ τραγούδια τὰ κατάλαβα.

* * *

Σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο τίποτα ἀπ᾿ ὅσα μπόρεσα νὰ πιῶ
καὶ νὰ γευτῶ ἀπ᾿ ὅσες χῶρες γνώρισα ἀπ᾿ ὅσα μπόρεσα ν᾿ ἀγγίξω
καὶ νὰ νιώσω
τίποτα, τίποτα
δὲ μ᾿ ἔκανε ἔτσι εὐτυχισμένον ὅσο τὰ τραγούδια...

Ναζίμ Χικμέτ

Ένας πραγματικός κομμουνιστής, μιαν αληθινή κομμουνίστρια  …λοιπόν…
Ίσως…θα μου ξαναπείτε «πόσοι είναι αυτοί»;
Όσοι… επέλεξαν συνειδητά να «καούν», για να ’χεις εσύ μέχρι και σήμερα, στις βάρβαρες και θεοσκότεινες νύχτες του αιώνα … αντιλαμπίδα να πορεύεσαι!!!

«…στὴν πολυαγαπημένη μου,
ὅμως ποτέ μου στὸ τραγούδι
ποὺ τραγούδησα γι᾿ αὐτήν·»

Είναι αυτό… και το ξέρει…(το διάβασε)… είναι πεπεισμένη πως αυτό είναι… και (κάποια στιγμή) θα το ακούσει…

Αλαβάστρινη καρδιά

                ***

Μ’ αλάβαστρο μου είπανε πως έχεις

Στα στήθια σου τεράστια καρδιά

Ψυχή ατσάλινη γι’ αυτό αντέχεις

Του κόσμου την ανάλγητη φωτιά.

Αλαβάστρινη καρδιά

Αχ καρδούλα μου

Δεν σ’ αφήνω τώρα πια

Ομορφούλα μου.

Το πείσμα σου αστράφτει στα σκοτάδια

Περσίδες που σκορπά ο ουρανός

Κι εγώ περιπλανιέμαι τόσα βράδια

Ο δρόμος μου μακρύς και σκοτεινός.

Αυτούς τους στίχους τους έγραψα στις 14 Ιούνη 2015…

ΕΣΥ ξέρεις…ένα χρόνο ακριβώς μετά… από τότε που δέχτηκα τη χαριστική βολή…κι η άτιμη ..με βρήκε στην ψυχή... και μ’ εξαΰλωσε!!!

 Έχεις αντιλαμπίδα; Συλλογίσου και σε βάθος... σκέψου…έχεις;

Έχεις… αρκεί να το αντιληφτείς!!!!!!

*Αντιλαμπίδα - Αυτή είναι σύνθετη λέξη…με τα τεράστια μηνύματα, λέξη του πατέρα μου, του Αλύγιστου Περήφανου ΕΠΟΝίτη του Γιάννη του Ντόκα,  που μου τη μεταλαμπάδεψε… κι εγώ έσκυψα πάνω της χρόνια,  γονάτισα…δε με γονάτισαν… πρώτα να την κατανοήσω σε βάθος και δεύτερα να πάρω την ευθύνη να την μεταλαμπαδέψω μ’ όλες τις σημασίες της…

Δημήτρης Ντόκας