Και δώδεκα τα κάνω
Τρέχω να φτάσω τη ζωή
Και πάντοτε τη χάνω.
Έξι πίνω για τ’ όνειρο
Πέντε στα περασμένα
Κι ένα κρατώ στα χέρια μου
Για σένα και για μένα.
Στήνω χορό στην ερημιά
Σε παίρνω πάλι αγκαλιά
Το ξέρω δε θα ξαναρθείς
Δε θα σ’ αφήσω να χαθείς...
Χαράζει πάω σπίτι μου
Δε βλέπω ούτε τη μύτη μου
Ξαπλώνω πάνω στα σκαλιά
Τραγούδι αρχίζουν τα πουλιά.
Διονύσης Παλούμπας
