Νόμιζα πως τα πορίσματα της Ελληνικής πολιτείας, της ελληνικής δικαιοσύνης, πάντα ήταν ακριβοδίκαια, φανερά και δεδομένα!!!
Εγώ όμως ποτέ δεν έμαθα γιατί η «σειρά μου» ο Γιώργος ο Σελιμάς, ο μαυροσκούφης απ’ την Παραβόλα που υπηρετούσαμε στο Πολύκαστρο του Κιλκίς, πως έφυγε …έτσι απ’ τη ζωή!!!!
Αυτός υπηρετούσε στην 33 ΕΜΑ …κι εγώ στο 525 ΜΤΠ στο πρώην τάγμα ανεπιθύμητων, εκεί που υπηρετούσαν οι ποινικοί κι οι κομμουνιστές!!!
….ένα συρματόπλεγμα μας χώριζε!!!
Εγώ πάντως μέχρι την ώρα π’ αραδιάζω τούτα τα λόγια δεν έδωσα σε κανέναν το δικαίωμα να με χαρακτηρίζει ποινικό ….και παραβατικό!!!
Μήπως η ιδιοσυγκρασία μου δεν μου το επέτρεπε;
Μήπως η ιδεολογία μου το …απαγορεύει;
Το ότι με χαρακτηρίζετε κομμουνιστή… τιμή και περηφάνια μου!
Αφιέρωμα στον Γιώργο το μελαχρινό παιδί …τον Λεβέντη απ’ την Τραγάνα της Παραβόλας!
Σ’ αυτόν το Γιώργο που είχαμε τα ίδια όνειρα …που εκείνου …μπόρεσαν, έτυχε και …τα πυράκτωσαν !!!
Το δικά μου που τα περιφρούρησα αλλιώς …τώρα θα πάρουν την εκδίκησή μας!!!!
Στη μνήμη του Μπάρμπα Φώτη Σελιμά που ήρθε και με ρώτησε μαθαίνοντας ότι …ήμουν εκεί να του περιγράψω το χαμό του Λεβέντη του!!!
Εγώ όμως ποτέ δεν έμαθα γιατί η «σειρά μου» ο Γιώργος ο Σελιμάς, ο μαυροσκούφης απ’ την Παραβόλα που υπηρετούσαμε στο Πολύκαστρο του Κιλκίς, πως έφυγε …έτσι απ’ τη ζωή!!!!
Αυτός υπηρετούσε στην 33 ΕΜΑ …κι εγώ στο 525 ΜΤΠ στο πρώην τάγμα ανεπιθύμητων, εκεί που υπηρετούσαν οι ποινικοί κι οι κομμουνιστές!!!
….ένα συρματόπλεγμα μας χώριζε!!!
Εγώ πάντως μέχρι την ώρα π’ αραδιάζω τούτα τα λόγια δεν έδωσα σε κανέναν το δικαίωμα να με χαρακτηρίζει ποινικό ….και παραβατικό!!!
Μήπως η ιδιοσυγκρασία μου δεν μου το επέτρεπε;
Μήπως η ιδεολογία μου το …απαγορεύει;
Το ότι με χαρακτηρίζετε κομμουνιστή… τιμή και περηφάνια μου!
Αφιέρωμα στον Γιώργο το μελαχρινό παιδί …τον Λεβέντη απ’ την Τραγάνα της Παραβόλας!
Σ’ αυτόν το Γιώργο που είχαμε τα ίδια όνειρα …που εκείνου …μπόρεσαν, έτυχε και …τα πυράκτωσαν !!!
Το δικά μου που τα περιφρούρησα αλλιώς …τώρα θα πάρουν την εκδίκησή μας!!!!
Στη μνήμη του Μπάρμπα Φώτη Σελιμά που ήρθε και με ρώτησε μαθαίνοντας ότι …ήμουν εκεί να του περιγράψω το χαμό του Λεβέντη του!!!
Του το είπα τότε …το λέω και τώρα:
«Το Παληκάρι απ’ την Παραβόλα Τριχωνίδας, τον Γιώργο τον Σελιμά τον θυσίασαν στα πειράματα του ιμπεριαλισμού…2% με 3% θανάτους δικαιολογούσαν σε άσκηση σε ειρηνική περίοδο!!!
Ο Γιώργος έλαχε να είναι ένας απ’ το 3%....
Εγώ με τους παρτιζάνικους ελιγμούς μου είμαι ακόμα ζωντανός!!!
Τον Γιώργο τον Σελιμά τον έβαλαν μέσα σ’ ένα άρμα Μ 48 ( αν σε κάτι στρατιωτικές ορολογίες και χαρακτηρισμούς πέφτω έξω διορθώστε με…καλοπροαίρετα και χωρίς ίχνος ειρωνείας παρένθεση βάζω…και κλείνω)….
Τον αδερφικό μου φίλο τον Γιώργο απ’ την Τραγάνα της Παροβόλας τον γνώριζα και με γνώριζε από μικρό παιδί …γίναμε έφηβοι…νέοι που το αίμα μας έβραζε …το δικό μου βράζει ακόμα και θα βράζει όσο βαρά κι η στερνή φλέβα μου …το δικό του το έχασε …δεν το έδωσε…το έχασε άδικα σε μιαν στρατιωτική άσκηση ανάμεσα στο Πολύκαστρο και στο Πευκόδασος στο Κιλκίς. Νυχτερινή άσκηση ήταν 7 Δεκέμβρη του 1982 κοντά στις 10 με 11 το βράδυ… τα δικά μας άρματα του 525 ΜΤΠ πέρασαν κάτω, δίπλα απ’ τη στενή γέφυρα στο νότιο μέρος μέσα από τσιμεντένια ράμπα στην κοίτη του χείμαρρου, κι ήταν μέρα ακόμα. Τ’ άρματα της 33 ΕΜΑ ήταν σχεδιασμένο να περάσουν πάνω απ’ την στενή γέφυρα … ( με φώτα συσκοτίσεως) πέρασαν δέκα άρματα το ενδέκατο με οδηγό απ΄ το Πευκόδασος (σύμφωνα με μαρτυρίες συναδέλφων μου στρατιωτών σε έρευνα που έκανα τότε) ήταν το άρμα που επέβαινε κι ο Γιώργος ο Σελιμάς κι ένας ακόμα στρατιώτης που ήταν στο εσωτερικό του άρματος, ο οδηγός άρματος που γλύτωσε και ο αρχηγός πληρώματος (λοχίας) που ήταν στον πύργο του άρματος (και σύμφωνα με μαρτυρίες πάντα συναδέλφων μου) που φρονώ πως δεν μου απέκρυψαν την αλήθεια, δεν με παρεπλάνησαν, βρήκε τραγικό θάνατο κι αυτός… (κόπηκε στη μέση)!
Το προτελευταίο άρμα λοιπόν της 33 ΕΜΑ περνώντας τον χείμαρρο, ανάμεσα σε Πολύκαστρο και Πευκόδασος, έπεσε κάτω απ’ την γέφυρα… με τις ερπύστριες πάνω και τον πύργο ελέγχου κάτω, πήρε φωτιά όπως προείπα, γλύτωσε μόνο ο οδηγός, που το σημείο που ήταν του επέτρεψε μετά την ανατροπή να βγει έξω απ’ το άρμα και ν’ απομακρυνθεί….
«Το Παληκάρι απ’ την Παραβόλα Τριχωνίδας, τον Γιώργο τον Σελιμά τον θυσίασαν στα πειράματα του ιμπεριαλισμού…2% με 3% θανάτους δικαιολογούσαν σε άσκηση σε ειρηνική περίοδο!!!
Ο Γιώργος έλαχε να είναι ένας απ’ το 3%....
Εγώ με τους παρτιζάνικους ελιγμούς μου είμαι ακόμα ζωντανός!!!
Τον Γιώργο τον Σελιμά τον έβαλαν μέσα σ’ ένα άρμα Μ 48 ( αν σε κάτι στρατιωτικές ορολογίες και χαρακτηρισμούς πέφτω έξω διορθώστε με…καλοπροαίρετα και χωρίς ίχνος ειρωνείας παρένθεση βάζω…και κλείνω)….
Τον αδερφικό μου φίλο τον Γιώργο απ’ την Τραγάνα της Παροβόλας τον γνώριζα και με γνώριζε από μικρό παιδί …γίναμε έφηβοι…νέοι που το αίμα μας έβραζε …το δικό μου βράζει ακόμα και θα βράζει όσο βαρά κι η στερνή φλέβα μου …το δικό του το έχασε …δεν το έδωσε…το έχασε άδικα σε μιαν στρατιωτική άσκηση ανάμεσα στο Πολύκαστρο και στο Πευκόδασος στο Κιλκίς. Νυχτερινή άσκηση ήταν 7 Δεκέμβρη του 1982 κοντά στις 10 με 11 το βράδυ… τα δικά μας άρματα του 525 ΜΤΠ πέρασαν κάτω, δίπλα απ’ τη στενή γέφυρα στο νότιο μέρος μέσα από τσιμεντένια ράμπα στην κοίτη του χείμαρρου, κι ήταν μέρα ακόμα. Τ’ άρματα της 33 ΕΜΑ ήταν σχεδιασμένο να περάσουν πάνω απ’ την στενή γέφυρα … ( με φώτα συσκοτίσεως) πέρασαν δέκα άρματα το ενδέκατο με οδηγό απ΄ το Πευκόδασος (σύμφωνα με μαρτυρίες συναδέλφων μου στρατιωτών σε έρευνα που έκανα τότε) ήταν το άρμα που επέβαινε κι ο Γιώργος ο Σελιμάς κι ένας ακόμα στρατιώτης που ήταν στο εσωτερικό του άρματος, ο οδηγός άρματος που γλύτωσε και ο αρχηγός πληρώματος (λοχίας) που ήταν στον πύργο του άρματος (και σύμφωνα με μαρτυρίες πάντα συναδέλφων μου) που φρονώ πως δεν μου απέκρυψαν την αλήθεια, δεν με παρεπλάνησαν, βρήκε τραγικό θάνατο κι αυτός… (κόπηκε στη μέση)!
Το προτελευταίο άρμα λοιπόν της 33 ΕΜΑ περνώντας τον χείμαρρο, ανάμεσα σε Πολύκαστρο και Πευκόδασος, έπεσε κάτω απ’ την γέφυρα… με τις ερπύστριες πάνω και τον πύργο ελέγχου κάτω, πήρε φωτιά όπως προείπα, γλύτωσε μόνο ο οδηγός, που το σημείο που ήταν του επέτρεψε μετά την ανατροπή να βγει έξω απ’ το άρμα και ν’ απομακρυνθεί….
Ρώτησα τότε …και μετέπειτα συναδέλφους μου φαντάρους, που έτυχε να είναι παρόντες, αυτόπτες μάρτυρες στο γεγονός και μου είπαν χαρακτηριστικά… «ρίχναμε νερό στο φλεγόμενο άρμα με τα κράνη μας, να το σβήσουμε και το νερό εξατμίζονταν πριν φτάσει εκεί»!!!
Εγώ ήμουνα στην ίδια την νυχτερινή άσκηση και πληροφορήθηκα το γεγονός προσέξτε…όχι την ίδια νύχτα αλλά την επόμενη το ….απόγευμα….πως;
Έτυχε να είμαι χειριστής ενός μαύρου τηλεφώνου και στον πίνακα διαβιβάσεων να είναι ένας συντοπίτης μας απ’ το Μεσολόγγι ο Νίκος ο Πάσιος!
Αναγνώρισε τη φωνή μου και μου γνωστοποίησε το θλιβερό γεγονός….
Περνώντας απ’ το σημείο που ήμουνα στο τηλέφωνο, δυο μόνιμοι αξιωματικοί, ο λοχαγός μου κι ο λογαγός του δεύτερου λόχου του 525 ΜΤΠ, που δεν ανακοίνωναν επίσημα τίποτα στους φαντάρους που συμμετείχαμε στην άσκηση για ευνόητους λόγους…τους ρώτησα τολμώντας… ρισκάροντας …μπλοφάροντας κι εκείνοι μου εκμυστηρευτήκαν το ….δράμα! Μου επιβεβαίωσαν το ατύχημα, μέχρι εκείνη τη στιγμή και μέχρι να επιστρέψουμε στο στρατόπεδο ήξερα πως χάθηκαν 3 τρεις συνάδελφοί μας φαντάροι, αλλά δεν υπολόγιζα δεν υποπτευόμουν …πώς να γίνει αυτό άραγε, πως ανάμεσα τους ήταν κι ο Γιώργος ο Σελιμάς!!! Που ούτε καν γνώριζα πως είχε έρθει στο Πολύκαστρο και υπηρετούσε στα τεθωρακισμένα στην 33 ΕΜΑ!!!
Για τη συνέχεια του γεγονότος όπως πληροφορήθηκα αργότερα….
Εγώ ήμουνα στην ίδια την νυχτερινή άσκηση και πληροφορήθηκα το γεγονός προσέξτε…όχι την ίδια νύχτα αλλά την επόμενη το ….απόγευμα….πως;
Έτυχε να είμαι χειριστής ενός μαύρου τηλεφώνου και στον πίνακα διαβιβάσεων να είναι ένας συντοπίτης μας απ’ το Μεσολόγγι ο Νίκος ο Πάσιος!
Αναγνώρισε τη φωνή μου και μου γνωστοποίησε το θλιβερό γεγονός….
Περνώντας απ’ το σημείο που ήμουνα στο τηλέφωνο, δυο μόνιμοι αξιωματικοί, ο λοχαγός μου κι ο λογαγός του δεύτερου λόχου του 525 ΜΤΠ, που δεν ανακοίνωναν επίσημα τίποτα στους φαντάρους που συμμετείχαμε στην άσκηση για ευνόητους λόγους…τους ρώτησα τολμώντας… ρισκάροντας …μπλοφάροντας κι εκείνοι μου εκμυστηρευτήκαν το ….δράμα! Μου επιβεβαίωσαν το ατύχημα, μέχρι εκείνη τη στιγμή και μέχρι να επιστρέψουμε στο στρατόπεδο ήξερα πως χάθηκαν 3 τρεις συνάδελφοί μας φαντάροι, αλλά δεν υπολόγιζα δεν υποπτευόμουν …πώς να γίνει αυτό άραγε, πως ανάμεσα τους ήταν κι ο Γιώργος ο Σελιμάς!!! Που ούτε καν γνώριζα πως είχε έρθει στο Πολύκαστρο και υπηρετούσε στα τεθωρακισμένα στην 33 ΕΜΑ!!!
Για τη συνέχεια του γεγονότος όπως πληροφορήθηκα αργότερα….
Το ατύχημα έγινε Τρίτη βράδυ …(αν δεν απατώμαι χρόνια τόσα πέρασαν), στη νυχτερινή άσκηση, Τετάρτη ξημερώματα όπως συνήθιζε κάθε μέρα ο πατέρας μου άνοιγε χαράματα το καφενείο του στο Καινούργιο…(όπως μου είπε και μου περίγραψε το γεγονός …αργότερα). Άνοιγε την τηλεόραση …έφτιαχνε τον καφέ του και περίμενε τους πρωινούς πελάτες! Ακούει κάποια στιγμή στις πρωινές ειδήσεις ότι …( υπήρξε ατύχημα σε στρατιωτική άσκηση στο Πολύκαστρο Κιλκίς …ανετράπη άρμα και βρήκαν φρικτό θάνατο 3 φαντάροι …ο ένας εξ’ αυτών ήταν όπως μετέδωσε τότε το κρατικό κανάλι …απ’ το Αγρίνιο)! Τον έπιασε ταραχή, μοιραία σύμπτωση για τον αείμνηστο μπάρμα Γιάννη Ντόκα τον πατέρα μου …ακούει …Πολύκαστρο ...ανατροπή άρματος, άρματα ήξερε πως είχαμε κι εμείς, ένας απ΄ τους νεκρούς στρατιώτες Αγρινιώτης…. Τα συνδύασε όλα ..και «αναστατώθηκε»…αυτή είναι η πιο ήπια λέξη που μπορώ να καταθέσω απ’ τις μαρτυρίες τους….
Συγχρόνως με το άκουσμα της είδησης ….πάει στο τηλέφωνο ….χαράματα Τετάρτης περιγράφω κι έπαιρνε στο ΚΨΜ του 525 στο Πολύκαστρο….
Δεν το σήκωνε κανείς ….μία ότι εμείς ήμασταν όλοι σε άσκηση και δυο ότι …ο «παραμένοντας» ΚΨΜτζής δεν είχε ανοίξει ακόμα!!!
Εκείνη τη στιγμή που προσπαθούσε να επικοινωνήσει με το 525 ΜΤΠ …με το ΚΨΜ ο πατέρας μου, (αυτό το τηλέφωνο είχε) μπαίνει πρώτος πελάτης στο μαγαζί του ο Μήτσος ο Στούμπος!!!
Βλέπει τον πατέρα μου ταραγμένο …τι έγινε Γιάννη τον ρωτά;
Το και το…του απαντά εκείνος και συγχρόνως του λέει πάρε αυτό το τηλέφωνο …πάρε αυτό το νούμερο και αν το σηκώσουν ρώτα…αν είναι το παιδί μου!!!
Ο πατέρας μου φορτισμένος όπως μου ανέφερε ο ίδιος αργότερα …υποψιάστηκε πως ήμουν εγώ ένα απ’ τα θύματα…
«Πάει ο Μήτσος… Μήτσο»!!! είπε βουρκωμένος ο πατέρας μου στον Μήτσο το Στούμπο που προσπαθούσε να τηλεφωνήσει στο 525 ΜΤΠ!!!!
Τελικά το κατάφεραν μετά από ώρα και διαπίστωσαν πως δεν «πήγε» ο Μήτσος !!!
Πήγε όμως ο φίλος του ο Γιώργος ο Σελιμάς απ’ τη Παραβόλα !!!
Πήγε το γελαστό και εύχαρο παιδί !!!
Πήγε ένας φίλο μου κι αδερφός μου!!!
Ένα παλικάρι είκοσι χρονών!!!
Πήγε για σας, για τις ασκήσεις σας, για τα σχέδια σας απάνθρωποι μιλιταριστές και Λαομίσητοι ιμπεριαλιστές!!!
Μετά από καιρό όταν ο αείμνηστος τώρα … Ο χαροκαμένος μπάρμπα Φώτης Σελιμάς…. με το πορτοκαλί Lada… τότε πικραμένος και ερευνώντας την υπόθεση όσο μπορούσε …σύμφωνα με τις δυνάμεις του, έμαθε ότι εκείνη την περίοδο ήμουνα κι εγώ φαντάρος εκεί …ήρθε και με βρήκε κι εγώ του ιστόρισα τα παραπάνω, ότι κι εσείς διαβάζοντας μάθατε…αυτή είναι η αλήθεια!!
Για να βρει ανάπαυση του φίλου μου, του Γιώργου του Σελιμά η ψυχή και του αειμνήστου μπάρμπα Φώτη Σελιμά που έχασε άδικα …το Παλικάρι του !!
Αιώνια τους η Μνήμη!!!
Το άρμα το μετέφεραν αργότερα στην 33 ΕΜΑ στο Πολύκαστρο … ήταν ένα …μεταπυρακτωμένο ερπυστριοφόρο με το πυροβόλο του λιωμένο και παραποιημένο απ’ τη δύναμη της φωτιάς…το είδα με τα μάτια μου!!!
Πάντως δεν …«Πάει ο Μήτσος… Μήτσο»!!!
Γι’ αυτό ακόμα …σ’ ότι μπορεί και γράφει …υπογράφει!
Μήτσος Ντόκας
