«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Σκασμός ξεδιάντροποι και τιποτένιοι!

Η απαντοχή των αδικημένων!

Γράφει ο Δημήτρης Ντόκας

«Βαράνε βαθιά»... τα «είδωλα» της σύγχρονης Ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας!

Οι κουκουλοφόροι, δοσίλογοι, πατριδολαοπροδότες και οι  εθελόδουλοι οσφυοκάμπτες αφεντάδες τους, μαζί με τους φρακοφορεμένους πολιτικάντηδες τους, δεν είναι το ίδιο πράγμα με τους Ανυπόταχτους, Ολόρθους, Λαϊκούς Αγωνιστές, ούτε με τους γνήσιους Πατριδολάτρες και συνάμα Διεθνιστές!
Το συμβιβασμένο και λουφαγμένο ανθρωπίδιο, το εξαρτώμενο απ’ τον εικονικό πετσοκομμένο μισθό του, μαζί με τ’ άλλα οφίτσια, που σήμερα κλαψουρίζει με την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια, δεν είναι το ίδιο πράγμα με τον Λεβέντη, Αξιοπρεπή Νοικοκύρη, αυτόν τον με αίμα και με ιδρώτα Αγωνιστή, τον Περήφανο κι Ακατάβλητο Παραγωγό-Κατασκευαστή - Δημιουργό!
Δεν είναι το ίδιο πράγμα, γιατί οι πρώτοι είναι ….πράγματα και οι δεύτεροι Ασίμωτοι Σταυραετοί, με φωτεινή ψυχή και ζηλευτό φτερούγισμα!!
Ακόμα και η δύναμή τους δεν είναι ίδια, τούτοι με την «επίπλαστη υπεροχή», που φαντάζουν και αυτοπροβάλλονται σαν  μεγάλοι, ριγούν μπροστά στο μεγαλείο της αυθεντικής λαϊκής θωριάς. Τούτοι οι μηδαμινοί, που λογίζονται τεράστιοι…λογίζονται τέτοιοι, γιατί πατάνε με προκλητική ιεροσυλία, πάνω σε άγια  κόκαλα αγωνιστών κι ηρώων, πάνω σε ιερούς βωμούς, πάνω στις αυθεντικές αξίες, ελπίδες, πιθυμιές των λαών, του λαού μας, χωρίς αιδώ και ανθρωπιά.
Είναι τέτοιοι, γιατί μπορούν μόνο το στομάχι τους να βλέπουν …την τσέπη τους είναι ακατόρθωτο… ν’ ατενίσουν, μόνο την ψηλαφίζουν, την υπολογίζουν με τη βοήθεια ψυχρών υπαλλήλων - υποτακτικών τους, των αργυρώνητων λογιστών τους.
«Μικρόφωνο» είπα και έγραψα, πως από δω και πέρα, «θα έχουν μόνο οι γνωρίζοντες» κατά τον Κώστα Τριπολίτη.
Μικρόφωνο θα έχει ο αληθινός και με επιχειρήματα Νίκος Μπογιόπουλος!
Μικρόφωνο θα έχει ο κάθε γνήσιος δημοσιογράφος-λειτουργός!!
Μικρόφωνο θα έχει πλέον κι ο βασανισμένος συμφοιτητής μου στη σχολή δημοσιογραφίας, που η ζωή τον έβγαλε στο περιθώριο… γιατί ήταν αληθινός, ο Νίκος!!!
Όσοι από  μας προτίμησαν και το απέδειξαν, να μην γίνουν «αναξιοπρεπή φερέφωνα».
Όσο για μένα…της δημοσιότητας τον «τηλεβόα» όποτε γουστάρω τον «αδράζω» κι όποτε…κάτι δε μου «βγαίνει»,  τον πετάω πέρα…Γιατί διάλεξα να παλεύω μόνο για λαϊκά δίκια, αληθινά, αυθόρμητα και ενίοτε συναισθηματικά, ενάντια σε κάθε λογής αδίστακτους ατομιστές-εκμεταλλευτές.
Γιατί τούτο το περιθώριο-δικαίωμα μου το έδωσε και «του ρίσκου μου η τρέλα…» Αυτή μου η απαράμιλλη αυτοσαρκαστική, η αν θέλετε η σκόπιμη, η της αυτοάμυνάς μου, ταχτική.
Αν «μ’ έπαιρναν μυρωδιά» από νωρίς, αυτοί όλοι… οι καπιταλιστές με τα τσιράκια τους, που τους σφυγμομετρούσα, που τους… «έπαιζα» ακόμα και με τα δικά τους «σημαδεμένα χαρτιά»! Θα ήταν αδύνατο και εκ των πραγμάτων ακατόρθωτο, να διαβάζετε σήμερα εσείς τούτες τις αράδες. Θα με «ξύριζαν Σουλιώτικα». Θα με εξαΰλωναν…
Μπόρεσα κι επιβίωσα…
Γιατί κατά πως μου έλεγε ο αείμνηστος πατέρας μου, ο Γιάννης ο Ντόκας απ’ το Καινούργιο, «Καλύτερος ρήτορας είναι  αυτός που έχει επιχειρήματα»!!!

Εμείς… κάποιοι άσημοι, απλοί και ταπεινοί, βαράγαμε «σήμαντρα και καμπάνες»! Ουρλιάζαμε εξοργισμένοι και συνάμα πικραμένοι, για τα «βασανιστικά μελλούμενα»!!
Τι ήμασταν και βλέπαμε, ολοφώτεινο όραμα το «εβένινο σήμερα», ξεχωριστοί, ικανοί, διορατικοί;
Όχι… απλά βάλαμε κάτω ιστορικά στοιχεία, αναλύσαμε πολιτικοκοινωνικά δεδομένα και βγάλαμε απλά, πολύ απλά, πολιτικά συμπεράσματα, αυτό είναι όλο…τόσο απλό και τόσο σπουδαίο!!!
Δεν μπορεί, δεν γίνεται εμείς οι απλοί άνθρωποι του λαού, να προβλέπαμε αυτά κι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, μαζί με τους «πεφωτισμένους συνεργάτες του» …υπουργούς, βουλευτές…ειδικούς συμβούλους, να μην προσέγγιζε την πραγματικότητα!!!
Δύο τινά πρέπει να συμβαίνουν «η είναι ανεπαρκείς κι ανίκανοι, η ανάλγητοι εκμεταλλευτές»!

 Παρασκευή, 30 Απριλίου 2010

Πού ήσασταν όλοι εσείς, οι παρασυρμένοι σήμερα απ’ το βουερό ποτάμι της λαϊκής οργής, όταν εμείς κραυγάζαμε;
Ξύπνα ραγιά!!!

Παρασκευή, 4 Φεβρουαρίου 2011

Το τέταρτο Ράιχ δε θα περάσει γιατί ξεκίνησε το τέταρτο Αντάρτικο!

Δευτέρα, 13 Δεκεμβρίου 2010

«Παραμερίστε, μας στερείτε τη θέα του ορίζοντα»!

Σάββατο, 4 Δεκεμβρίου 2010

Πόσο αποτιμώνται οι εκατόμβες νεκρών;

Σάββατο, 16 Οκτωβρίου 2010

Οδυνηρή πραγματικότητα

Σάββατο, 18 Σεπτεμβρίου 2010

Η απαντοχή των αδικημένων!

Σιωπή αναιδέστατοι κι αχρείοι!
Που θα έλεγε κι ο δάσκαλός μου, εκείνος ο φιλόλογος… που μ’ αγκάλιασε μετά από χρόνια κι έκλαψε για τη στάση ζωής μου!! Με την προτιμητέα του καθαρεύουσα!!!

Σκασμός ξεδιάντροποι και τιποτένιοι!
Λέει η σφυρηλατημένη στ’ αμόνι της αδυσώπητης ζωής και δοκιμασμένη λαϊκή-ταπεινή ύπαρξή μου!!
Με την λατρευτή μου λαολαλιά!!!

Τώρα θα μιλήσει… ο συνειδητοποιημένος λαός!!!!

Ρε (ξέρω το βάρος της λέξης μωρέ, ελπίζω να το ξέρετε κι εσείς) ώ εξωνημένα ανδράποδα! (και τούτης της φράσης ακόμα βαθύτερα τη σημασία). Τι φρονείτε, ότι τούτος ο λαός… «ζυγό θα υποφέρει»;

ΥΓ: Αναγκάζομαι να ξανακάνω παραπομπές σε πρότερες αναρτήσεις μου, επειδή οι οδυνηρές εξελίξεις, φρονώ πως δεν με διέψευσαν. Είναι στα «ΑΡΘΡΑ» δημοσιευμένες… μαζί με άλλες σχετικές, με παλιότερες ημερομηνίες που σας προτρέπω να τις προσέξετε.-