Χορεύαμε με τον Προβιά
***
Χορεύαμε με τον Προβιά
μια χαραυγή στον Πειραιά
καίγονταν τα λιμάνια
Σειρά να πάρουν θέλανε
μα δεν το καταφέρνανε
και τα ’παιξαν τ’ αλάνια.
Χορεύαμε με τον Προβιά
μες του Ζαμπέτα μια φορά
κι έσπασαν τα μπουζούκια
«Σήκω ρε Μήτσο… μου ‘λεγε…
κι έκρυβε ένα δάκρυ…»!!!
κι εγώ πολύ τον ένοιωθα
και τράβαγα στην άκρη...
«Σήκω Γιωργάρα του ' λεγα
με μια στροφή τα καίμε…»!!!
κι όσοι θυμούνται τον Προβιά
θα έχουμε… ΝΑ ΛΕΜΕ!!!
Δυο βήματα και τρεις στροφές
τα πάει όλα στα ίσια…
ξεχνάνε οι μάγκες τους καημούς
τους φεύγουν τα μεθύσια!
Και ο Προβιάς που πάταγε
στη γη και στο ταβάνι
καημούς και πίκρες κράταγε
Που ο νους σου δεν τους βάνει.
ΥΓ: Αφιερωμένο στον Αξέχαστο Φίλο μου… το Γιώργο Προβιά!!!
ΥΓ:1 : Ο Γιώργος… Εγώ… ο Χρήστος… και η Άννα… ήμασταν αχώριστο χορευτικό γκρουπ… τη δεκαετία του 1980 στην Αθήνα!
ΥΓ 2: Το 1996… Με σήκωσε ο Γιώργος ο Σούχας στην Παραβόλα… και ξαναχόρεψα εκεί... μετά από 20 Χρόνια… Τη «Δραπετσώνα»!!! Παίρνει μικρόφωνο και λέει: (Τώρα το μαγαζί ν’ ανοίξει 150 σαμπάνιες στο φίλο μου Μήτσο Ντόκα που χορεύει…) Έγινε έτσι… Τάκη Δημητρέλη;;;
ΟΜΟΡΦΑ ΧΡΟΝΙΑΑΑ!!!
Δημήτρης Ντόκας
