Άλικη παντιέρα
***
Κάθε μια πενταετία
Αναιρώ την ιστορία
Και περνιέμαι ότι είμαι πιο σοφός
Χάνομαι στη γαλαρία
Ψίθυρος στη φασαρία
Δε σ’ αγγίζω και δε βλέπω ούτε φως...
Όνειρα στην εφεδρεία
Η ελπίδα μια Μαρία
Και στα στήθια μου απέραντος καημός
Αντιστέκομαι στη λήθη
Θρύλοι μ’ άγγιξαν και μύθοι
Δεν σε πήρε δεν με πήρε ο συρμός.
Σπάω το σύστημα στα τρία
Λευτεριά - Λαοκρατία
Κι ένας έρωτας που έγινε λυγμός
Κι αν το πρώτο με πεθαίνει
Κι αν το άλλο δεν μου βγαίνει
Φτάνει που με συγκλονίζεις σαν σεισμός.
Του έρωτα είμαστε εμείς και του αγώνα
Της ερημιάς κυκλάμινα μες στο χειμώνα
Δυο αστέρια σε μιαν άλικη παντιέρα
Στο δίπλωμά της που φιλιούνται στον αέρα.
Δυο αστέρια σε μιαν άλικη παντιέρα
Στο δίπλωμά της που φιλιούνται στον αέρα
Του έρωτα αυτού που μας εξαϋλώνει
Σαν η παντιέρα σ’ άλλο σύμπαν ξεδιπλώνει.
Καινούργιο Τριχωνίδας 14 Φλεβάρη 2014
Δημήτρης Ντόκας
