«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Σάββατο 22 Ιουνίου 2019

Το νυχτολούλουδο

Το νυχτολούλουδο  

***

Στέκια μας παλιά και ξεχασμένα
Τόσες αναμνήσεις σα φωτιές
Χάθηκα έχασα και σένα
Τώρα ζω μονάχα με το χτες.

Ήσουν ένα γέλιο που μαράθηκε
Πάνω σε μιαν άτυχη καρδιά
Ένα νυχτολούλουδο που χάθηκε
Πριν περάσει έστω μια βραδιά...


Μάτια μου θολά λησμονημένα
Σε μια στάση γκρίζας απονιάς
Λαμπιόνια της αυγής σβησμένα
Σε καιρούς τι κρίμα καταχνιάς.

Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας