Όσο κρατά ένας ζεϊμπέκικος

Χορεύοντας… με τα σύγνεφα!
Πάνω απ΄ την Τριχωνίδα!!
Για να δούμε… πόσο θα «κρατήσει» αυτός ο ζεϊμπέκικος;;;

Όσο κρατά ένας ζεϊμπέκικος

***

Μια λυγώ και μια ισιώνω

Στο πλακόστρωτο, ριζώνω

Νιώθω δέντρο, στους βοριάδες

Σαν αστέρι, στους χιονιάδες.

Όσο κρατά ένας, ζεϊμπέκικος

Τόσο με βρίσκει, ο εαυτός μου...

Λεβέντης, περήφανος και σέρτικος

Της χαραυγής ήλιος, ζηλευτός μου.

Σαν αετός, στριφογυρίζω

Μια γελώ και μια δακρύζω

Στο φεγγάρι, θα πατήσω

Για να σε γλυκοφιλήσω. 

Ποίηση: Δημήτρης Ντόκας