Το "ΟΧΙ" του 1940 ενσαρκώνει τη διαχρονική πίστη του λαού μας στα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας, αποτελώντας σταθμό στην πορεία του Ελληνικού Έθνους και κατέχοντας περίοπτη θέση στο βάθρο της συλλογικής εθνικής μας μνήμης.
Η Ελλάδα, τότε, όπως και τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, δίδαξε με το παράδειγμά της πως ένας λαός με πίστη στις μεγάλες αξίες του μπορεί να κερδίσει την ανεξαρτησία και την ελευθερία του και να υπερασπιστεί με επιτυχία την τιμή και την αξιοπρέπειά του....
Η Ελλάδα, τότε, όπως και τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, δίδαξε με το παράδειγμά της πως ένας λαός με πίστη στις μεγάλες αξίες του μπορεί να κερδίσει την ανεξαρτησία και την ελευθερία του και να υπερασπιστεί με επιτυχία την τιμή και την αξιοπρέπειά του....
Εβδομήντα τέσσερα χρόνια μετά το παράδειγμα αυτό, εξακολουθεί να μας κάνει υπερήφανους και μας καλεί να φανούμε πάλι δυνατοί και μεγάλοι. Να δείξουμε την ίδια ενότητα, την ίδια ομοψυχία και την ίδια δύναμη, παλεύοντας για την εθνική μας υπόσταση και την εθνική μας ταυτότητα, για το σήμερα το δικό μας και το αύριο των παιδιών μας.
Όπως τότε, έτσι και σήμερα, δίνουμε έναν μεγάλο αγώνα. Όχι βέβαια στο πεδίο των ένδοξων πολεμικών μαχών, αλλά σε ένα νέο, δύσκολο, σκληρό και πολυσύνθετο πεδίο, σε μια παγκόσμια οικονομία, όπου ο σκοπός μας είναι να αλλάξουμε όλα εκείνα που μας κράτησαν δέσμιους και στάσιμους για χρόνια.
Έτσι ώστε, με εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού μας, να πετύχουμε την ανάταση και την ανάταξη της πατρίδας μας. Να βγούμε από την κρίση και να σταθούμε όρθιοι, με αξιοπρέπεια και περηφάνια.
Τιμούμε όλους εκείνους που δεν δίστασαν να προσφέρουν, ακόμη και τη ζωή τους, για τα εθνικά μας ιδανικά. Εκείνους που έκαναν ολόκληρη την ανθρωπότητα να μιλά για το μεγαλείο, τις αρετές και την προσφορά των Ελλήνων στην Ευρώπη και τον Ελεύθερο Κόσμο.
Τιμούμε την αυτοθυσία των προγόνων μας και την παρακαταθήκη που μας άφησαν. Τιμούμε την πίστη τους στην ελευθερία και τη δημοκρατία, έννοιες ταυτόσημες με τον ελληνισμό.
Η Ελλάδα και πάλι με συνέπεια, πείσμα και επιμονή τα καταφέρνει, επιστρατεύοντας όλες τις δημιουργικές της δυνάμεις, που με σύνεση, τόλμη, αυτογνωσία και αποφασιστικότητα, χαράσσουν το δρόμο της ανάπτυξης, της προόδου και της ελπίδας.
