«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Το παλιό ρολόι!!!


Βαριά κι απροσδιόριστα συναισθήματα…Ανεξήγητες ωθήσεις, με πάνε κάθε τόσο σε συγκινησιακούς της νοσταλγίας μου τόπους! 
Να… σαν κι απόψε που μου καρφώθηκε…δεν ξέρω γιατί να παίζω φορτισμένος τραγούδια του Γιάννη Καλατζή!

Το παλιό ρολόι

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Το παλιό ρολόι του μικρού σταθμού
στάθηκε στην ώρα του αποχωρισμού.
Είχε βασιλέψει και με φίλαγες
κοίταζες τα τρένα και δεν μίλαγες.

Χάθηκες μέσα στ' απόβραδο
μέσα στη μπόρα, τον καπνό
και τη νυχτιά....

Κι έγινε το Σαββατόβραδο
ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.

Στο παλιό μας σπίτι κάθε δειλινό
βγαίνω στο κατώφλι και σε καρτερώ
Και περνούν τα τρένα και σφυρίζουνε
μα τα χελιδόνια δεν γυρίζουνε.

Χάθηκες μέσα στ' απόβραδο
μέσα στη μπόρα, τον καπνό
και τη νυχτιά.
Κι έγινε το Σαββατόβραδο
ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.