Ένας λαός που… «παλαμοδέρνει» (λέξη που χρησιμοποιούσε συχνά
ο αείμνηστος πατέρας μου)!
Ένας λαός που αμφιταλαντεύεται, μεταξύ της τρέλας και της αυτοκτονίας!!
Ένας λαός που μιλάει και δεν ακούει, παραληρεί, κραυγάζει,
βρίζει, απειλεί, χειρονομεί, παρερμηνεύει, παραποιεί λέξεις, φράσεις, νοήματα, μηνύματα….αδιάσειστες
ανθρωπιστικές αρχές κι αξίες, καλείται την Κυριακή να ψηφίσει!!!
Ν’ αποφασίσει για τι;
Να καταδικάσει τι;
Ν’ απορρίψει τι;
Να επιλέξει πολιτικές, κόμματα που τις υπηρετούν, πρόσωπα
που θα τις υποστηρίξουν…ξέρει; Μπορεί να ξέρει; Μπορεί…
Με ποιόν μπούσουλα; με ποιόν εξάντα; Θα διορθώσει την πορεία
του, τη φουρτουνιασμένη ρότα του;
Για να τα πούμε έξω απ’ τα δόντια πλέον αγαπητοί Συν-Έλληνες.
Οι μισοί από μας, που δεν βρίσκουμε τη σωστή ρότα μας, είναι γιατί δεν θέλουμε!
Και οι άλλοι μισοί γιατί, όσο κι αν το θέλουμε ….δεν μπορούμε!!!
Δεν είναι δυνατόν το 90% του Ελληνικού λαού να βρίζει, να μουντζώνει,
να καταριέται στις πλατείες, να φωνάζει μπροστά στο Σύνταγμα «Να καεί να καεί
το μπουρδέλο η Βουλή»…Ω τι λάθος «αντιστασιακής έκφρασης και αντίληψης»!
Όχι Συμπατριώτη να καεί η Βουλή ο ναός της Δημοκρατίας, το
Ελληνικό κοινοβούλιο! Να καούν και να εκπέσουν, στάχτες στο δάπεδο του παρελθόντος,
οι πολιτικές που εφάρμοσαν τα κόμματα που έστειλες εκεί! Αυτές οι πολιτικές που
σε έφτασαν σ’ αυτή την κατάντια! Ναι … τα κόμματα που έστειλες εκεί! Γιατί εσύ
τα έστειλες δεν ψήφισαν εδώ εξωγήινοι Αρειανοί, ούτε Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί
και Πορτογάλοι, ούτε Κινέζοι, Γιαπωνέζοι ούτε και Αμερικάνοι!! Εσύ ψήφισες, εσύ
τους εξέλεξες!!!
Ούτε και το άλλο, το αμίμητο: «Και οι τριακόσιοι είναι ίδιοι»!
όχι και να με συγχωρεί η χάρη σου λαέ μου. Κάποιοι απ’ τους τριακόσιους μάτωσαν,
ρίζωσαν, πέτρωσαν…στις αρένες του αγώνα! Εκεί είναι το σπίτι τους, εκεί είναι
οι διευθύνσεις τους, εκεί κλαίνε και τους νεκρούς τους! Ναι ρε …εκεί κλαίνε και
τους νεκρούς τους!!! Θυμάμαι το 1989 στις Αγροτικές κινητοποιήσεις στον Εύηνο, ο
Αγωνιστής τότε βουλευτής του ΚΚΕ ο Σπύρος Στριφτάρης που παρίστατο πάνω στη γέφυρα,
ειδοποιήθηκε ότι πέθανε η λεβέντισσα μάνα του! Έφυγε πήγε στο χωριό του, την
ασπάστηκε στερνή φορά και σε λίγες ώρες ξαναγύρισε στην έπαλξή του! Ξέρω ο
Βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Μαραΐτης ότι ήταν μια στο αγροτικό μπλόκο στον Εύηνο,
μια στην Ερμήτσα, μια στον κόμβο του Κουβαρά!!!
Αυτούς απαντούσα, αυτούς έβλεπα μαζί και με άλλους συναγωνιστές
τους, όπου η λαϊκή πάλη το απαιτούσε, αν εσείς είδατε κανέναν άλλον… καλοδεχούμενη
η υπενθύμισή σας!
Δεν είναι δυνατόν το 90% του Ελληνικού λαού, αυτό που μούντζωνε
στις πλατείες, στις εκλογές της 6ης Μάη και να μου το θυμηθείτε το ίδιο
περίπου και στις ερχόμενες εκλογές της 17ης Ιούνη θα πράξει, να ψηφίζει
κόμματα του ευρωμονόδρομου και τα νέα υποπαράγωγα της Ευρωπαϊκής πολιτικής, που
τον εξαθλίωσαν, που τον ανάγκασαν να …βρίζει και να καταριέται!!!
Αυτό είναι μαζικός «παρασολισμός» που έλεγε και ο φίλος μου
ο Χάρης ο φωτογράφος! Σκέτη τρέλα!!
Κάτι ακόμα πιο βαρύ: Ίσως να μην υπάρχουν άλλα περιθώρια, άλλες
υπομονές πλέον απ’ τους αγωνιούντες για τα μελλούμενα στον τόπο μας… ν’ αντιστέκονται
για λογαριασμό όλων!
Συνέλληνα ….
«Έλα και πάρ’ τη μόνος σου τη Λευτεριά
Με τραγούδια, όπλα και σπαθιά»!
………………………………....
«Δεν νοιάζομαι για τίποτε άλλο, παρά μόνο για το ότι πληρώνουν
και αυτοί που δε φταίνε»!!!
Μου είπε η αγαπητή μου Αναστασία!
Δημήτρης Ντόκας
