Περίμενα … 34 χρόνια από τότε που διδάχτηκα κι εφάρμοσα τη Δημοσιογραφία που ΘΕΛΩ!
Και την θέλω… σαν λειτούργημα… γιατί τέτοιο είναι!!
Δεν με καταλάβατε παλιότερα…. Είμαι ευτυχής που με καταλάβατε έστω και ΤΩΡΑ… και μου το δείχνετε!!!
Περίμενα από το 1975… που οργανώθηκα στην Περήφανη ΚΝΕ… Ν’ ακούσετε τι λέγαμε και τι συνεχίζουμε να λέμε!!!
Δεν με καταλάβατε τότε …
νομίζω πως μας έχετε αντιληφτεί ΤΩΡΑ!!!
Περίμενα χρόνια πολλά σε δίσεχτους καιρούς….
Περίμενε κι η Επανάσταση…όσο περίμενε!
Περιμένετε κι εσείς τώρα… για την τρέχουσα επικαιρότητα!!
Σας κάνω παρτιζάνικο ελιγμό… δε θα σας γράψω σήμερα για τις δραστηριότητες… του κάθε δήθεν πολιτικού!!!
Σας έβαλα και θα σας βάλω παρακάτω... κάποια τραγούδια, που κι απόψε με τη συντροφιά μου ακούσαμε και που γουστάρω να τ’ ακούμε!
Γιατί εμείς... το ξανάγραψα… «Είμαστε του Αγώνα και του Έρωτα»!!!
Καλή μέρα σας και καλή αντάμωση στη ΑΛΛΗ …καλύβα…. του άλλου Στεφανή!
ΥΓ 1: «Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά»
Ένα τεράστιο τραγούδι του Σταύρου Κουγιουμτζή!!!
Που σε μια συνέντευξή του δήλωσε: «Ντρεπόμουνα που πήγαινα στο Ωδείο να μάθω μουσική κι έκρυβα τα μουσικά μου βιβλία…γιατί τ’ άλλα παιδιά της ηλικίας μου στη φτωχογειτονιά μας στη Θεσσαλονίκη, πήγαιναν για το μεροκάματο»!!!
Αυτό είναι το ήθος του μεγάλου… του τεράστιου δημιουργού του ουμανιστή… του Σταύρου Κουγιουμτζή!!!
ΥΓ 2: Μιχάλη Βιολάρη παλιέ μου κι αγαπημένε φίλε …θα τα πούμε από κοντά σύντομα…αυτό μόνο σου λέω φίλε… σαν ξανανταμώσουμε μη μου κλάψεις… μη μου πικραθείς!
Αντέχω ακόμα!!!
ΥΓ 3: Δε θα ξεχάσω ποτέ Πάνο Τζαβέλα… όταν σε συναυλία σου στην Παραβόλα Τριχωνίδας το 1980, σηκώθηκα πρώτος και χόρεψα το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι» και μου είπες απ’ το μικρόφωνο: «Γεια σου Παλικάρι μου»!!!
Όλα τα παραπάνω τ’ αφιερώνω στον Φίλο μου τον Σωτήρη Δ. που μου έστειλε την αγάπη του και τους χαιρετισμούς του, με την αδερφούλα του…χτες το μεσημέρι που μ’ απάντησε στο κτήριο της κοινότητας του Καινούργιου!
Έχεις την αγάπη και την εκτίμηση του αδερφού μου…μου είπε!
Δεν την αναγνώρισα …
Ποια είσαι; τη ρώτησα!
Η Αδερφή του συμμαθητή και φίλου σου του Σωτήρη Δ. μου είπε…
Κι έφυγα … βουρκωμένος!
Γιατί τάλαινα ζωή με βασανίζεις;
Δημήτρης Ντόκας
