«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Ο Σλιάχας!!!

Ο Πάνος Σιδέρης (ο Σλιάχας)!
Ο Σλιάχας                          364
         ***
Ο Πάνος, ο Σιδέρης
Μάγκας και ντερμπεντέρης
Παιδί, της κατοχής
Στα στήθια του, η σφαίρα
Ζωγράφισε, μια μέρα
Τον πόνο, της ψυχής.

Άντρακλας, δύο μέτρα
Με χέρι, σαν την πέτρα
Δακρύζει και λυγά
Τους Γερμανούς, θυμάται
Να ρίχνουν και φοβάται
Μα δε μιλά, σιγά.

Καρδιά, παλικαρίσια
Τώρα, στα κυπαρίσσια
Βρίσκει, αναπαμό
Τον Σλιάχα, να μεθάει
Κανένας, δεν ξεχνάει
Είχε, βαρύ καημό.

Μονορούφι, το ουζάκι
Στρίβει λίγο, το μουστάκι
Και γελάει, βροντερά...

Ξαναβάλε, απ’ τα ίδια
Γεια σου, λέει, Γιώτα Λύδια
Γεια σου, Τάκη Καρναβά
Γεια σου, Κώστα Ρούκουνα!
Ξαναβάλε κι άλλα δύο
Στα πλυντήρια, του Ζαππείου
Τα ποτήρια, τ’ αδειανά
Λέει φεύγοντας, αργά.-

Στίχοι: Δημήτρης Ντόκας

Για το ποιος ήταν ο Πάνος Σιδέρης διαβάστε ΕΔΩ:

prototypia: Σαν σήμερα…οι Γερμανοί σκότωσαν τα αδέρφια ...

Για το ποιος είναι αυτός που υπογράφει κάτω από αυτούς τους στίχους…. Είναι ο ίδιος που έγραψε, σε σχετικά «ανύποπτο χρόνο» κι αυτό:

Παρασκευή, 4 Φεβρουαρίου 2011

Το τέταρτο Ράιχ δε θα περάσει γιατί ξεκίνησε το τέταρτο Αντάρτικο!

ΥΓ: Κάποια στιγμή μου τηλεφώνησε ο μαέστρος ο Μιχάλης Τερζής, διαβάζοντας τους στίχους του ποιήματός μου «Ο Σλιάχας»…
Και μου είπε: «Καλά ρε Ντόκα…ήταν υπαρκτό πρόσωπο αυτό;»
Η Απάντησή μου: «Μιχάλη εγώ δεν προκάνω να γράψω αλήθειες…με φανταστικά θέματα θα καταπιαστώ;»
Πείστηκε…
Η απάντησή μου του έφτασε και …μου έκλεισε απότομα το τηλέφωνο!!!

Αισθάνομαι πολύ μικρός, να πασχίζω... να κρατήσω στα χέρια μου… την ψυχή του Λαού μου!!!
Δημήτρης Ντόκας