«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Έφυγε ο Βασίλης Κοντοβαζαινίτης - Αντίο Δάσκαλε!!!

Βασίλης Κοντοβαζαινίτης

 Μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φυσιογνωμίες του ελληνικού ποδοσφαίρου στις τελευταίες δεκαετίες, ο Βασίλης Κοντοβαζαινίτης, έχασε την μάχη με τον θάνατο.

Σε ηλικία 77 ετών ο γνωστός δημοσιογράφος και δικηγόρος άφησε την τελευταία πνοή του, μετά από μακρά ασθένεια. Ο εκλιπών, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της ΕΠΑΕ και αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Skoda Ξάνθη, σπούδασε Πολιτικές και Νομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, διετέλεσε δημοσιογράφος στην ΕΡΤ, διευθυντής της ΕΡΑ 1 και 2, ενώ ήταν επί σειρά ετών εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Μικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ.

Περισσότερα ΕΔΩ: «Έφυγε» ο Βασίλης Κοντοβαζαινίτης | Onsports.gr

Έφυγε ο Βασίλης Κοντοβαζαινίτης - Αντίο Δάσκαλε!!!
 

Έφυγε σήμερα απ’ τη ζωή ο γνωστός δημοσιογράφος (Αθλητικός συντάκτης) Βασίλης Κοντοβαζαινίτης…
Τον Βασίλη Κοντοβαζαινίτη τον είχα καθηγητή στη Σχολή Δημοσιογραφίας στην Αθήνα, μας δίδασκε Αθλητικό Ρεπορτάζ.
Βασίλης Κοντοβαζαινίτης «ο Άνθρωπος με τη γούνα»! Έτσι τον λέγαμε τότε, γιατί είχε πάει σε μια Δημοσιογραφική Αποστολή στο εξωτερικό κι’ απόχτησε ένα γούνινο παλτό που σπάνια τ’ αποχωρίζονταν!!
Ένας καλόκαρδος, καλοσυνάτος Άνθρωπος με ήθος κι αξιοπρέπεια. Ήταν πάντα με το χαμόγελο στα χείλια. Με τα όμορφα αστεία του, που η χαρακτηριστική, ιδιαίτερη προφορά της ομιλίας του τα καθιστούσε ακόμα πιο αξιοπρόσεχτα, από μας τα μαθητούδια του.
Τι να πρωτοθυμηθώ τι να ξεχάσω; απ’ όσα μας δίδαξε …κι απ’ όσα μας συμβούλευε κι όταν κατέβαινε απ’ την έδρα.
Δεν μπορώ όμως να μην παραθέσω και ένα προσωπικό μου βίωμα: Μ’ επέλεξε και μ’ έστειλε να εργαστώ στην … «Αθλητική Ηχώ» το 1981. Τώρα τι δουλειά είχα εγώ εκεί ένας Ολυμπιακός  σε μια εφημερίδα που υποστήριζε ένθερμα την ομάδα του Παναθηναϊκού; αυτό είναι άλλο θέμα. Ο Βασίλης Κοντοβαζαινίτης μου έκλεισε ραντεβού με τον αείμνηστο Σταμάτη Γρατσία τον διευθυντή σύνταξης της «Αθλητικής Ηχούς». Συνάντησα τον Σ. Γρατσία θυμάμαι Παρασκευή μεσημέρι … Την Κυριακή με έστειλε στη νέα Σμύρνη να καλύψω δημοσιογραφικά τον αγώνα Πανιώνιος –ΑΕΚ!
Πήγα …με το που φτάνω έξω απ’ το γήπεδο της Νέας Σμύρνης έπεσα πάνω σ’ ένα επεισόδιο, τι είχε γίνει,  τηλεοπτικό συνεργείο της Ιταλικής τηλεόρασης το RAI 2 είχε έρθει να πάρει πλάνα απ’ τον αγώνα και οι υπεύθυνοι του σταδίου κατόπιν «άνωθεν εντολής» του απαγόρευαν την είσοδο!!! Ήθελαν οι Ιταλοί, πλάνα από διεθνείς ποδοσφαιριστές που έπαιζαν και στις δύο ομάδες εν όψει του επικείμενου αγώνα Ιταλίας –Ελλάδας…
Παρακολούθησα τον αγώνα …συντάσσω θυμάμαι ένα καταγγελτικό ρεπορτάζ για την αντιδεοντολογική συμπεριφορά των υπευθύνων του σταδίου…ένα κείμενο δύο σελίδων.
Επιστρέφω στα γραφεία της εφημερίδας …το θυμάμαι σα να ναι τώρα, συναντώ στον προθάλαμο τον αρχισυντάκτη τον Σταμάτη Γρατσία.
Πήγες; μου λέει…μάλιστα του απαντώ και του προτείνω τις δύο σελίδες που τις είχα μαζεμένες ρολό. Τις διαβάζει μια φορά …εκεί όρθιοι…με κοιτάζει! Τις διαβάζει δεύτερη φορά τις ξαναμαζεύει ρολό και με ρωτάει: Πόσο χρονών είσαι; Είκοσι του απαντώ… «Πάρ’ το» μου λέει… «Είσαι μικρός να χτυπάς τόσο πολύ»!!! επιστρέφοντάς μου το ρεπορτάζ. Το πήρα χαμογελώντας κι αυτός με κοίταξε ξαφνιασμένος.. Καλύτερα του λέω, εξ’ άλλου δεν μ’ ενδιαφέρει το Αθλητικό ρεπορτάζ… αλλά το Ελεύθερο!!!
Εκεί τελείωσε άδοξα, πριν καν ξεκινήσει, η καριέρα μου σαν αθλητικός συντάκτης.
Επιστρέφοντας την άλλη μέρα στη σχολή, με ρώτησε ο δάσκαλος μου ο Βασίλης Κοντοβαζαινίτης για την πρώτη μου προσπάθεια, του τα είπα όλα…κι έσκασε ένα πλατύ χαμόγελο με νόημα.
Είχε στείλει κι άλλα παιδιά κι άλλους σπουδαστές απ’ τη σχολή μου εκεί στην «Αθλητική Ηχώ»..όσο και όπου μπορούσε μας υποστήριζε μας προωθούσε. Αυτός ήταν ο Αείμνηστος Βασίλης Κοντοβαζαινίτης!!!
Από την «Αθλητική Ηχώ».. ξεκίνησε την καριέρα της σαν Αθλητική συντάκτρια και η αείμνηστη συμφοιτήτριά μου και φίλη μου, η αξέχαστη Αγγελική Τζιρμάκη το 1982, την επόμενη χρονιά από τότε που «πέρασα και δεν κόλλησα» εγώ στην Αθλητική.
Έφυγε ο Βασίλης Κοντοβαζαινίτης!
Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τα ειλικρινά μου συλλυπητήρια στους οικείους του.
 Σου έχω μεγάλη εκτίμηση και βαθιά υποχρέωση δάσκαλε, για όσα μας δίδαξες …αλλά και για το ενδιαφέρον σου, κάθε τόσο το έλεγα!!
Θα σε θυμάμαι πάντα!!!


Καλό Ταξίδι …Δάσκαλε!!!!
 

Δημήτρης Ντόκας