Η πίκρα σήμερα
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη
Η πίκρα σήμερα
δεν έχει σύνορα
κι εσύ δεν έπρεπε να μ' αρνηθείς.
Κάποτε αλίμονο
στο μεσοχείμωνο
τον ήλιο σου `φερα να ζεσταθεί
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
δεν είναι πια γιορτή.
Έγινε τ' όνειρο καπνός
πες μου γιατί, γιατί.
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
μα εσύ καρδιά μην κλαις,
κι όταν χτυπάει ο κεραυνός,
τραγούδι εσύ να λες....
Νύχτωσε, βράδιασε,
ο κόσμος άδειασε,
κρύβω το δάκρυ μου και καρτερώ.
Μα εσύ δεν έρχεσαι,
βρέχει και βρέχεσαι,
ποτήρι μου `δωσες, φαρμακερό.
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη
Η πίκρα σήμερα
δεν έχει σύνορα
κι εσύ δεν έπρεπε να μ' αρνηθείς.
Κάποτε αλίμονο
στο μεσοχείμωνο
τον ήλιο σου `φερα να ζεσταθεί
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
δεν είναι πια γιορτή.
Έγινε τ' όνειρο καπνός
πες μου γιατί, γιατί.
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
μα εσύ καρδιά μην κλαις,
κι όταν χτυπάει ο κεραυνός,
τραγούδι εσύ να λες....
Νύχτωσε, βράδιασε,
ο κόσμος άδειασε,
κρύβω το δάκρυ μου και καρτερώ.
Μα εσύ δεν έρχεσαι,
βρέχει και βρέχεσαι,
ποτήρι μου `δωσες, φαρμακερό.
***
Όταν συγκρούονται οι «τεκτονικές πλάκες» στα κατάβαθα της ψυχής
ενός δημιουργού τότε… προκαλείται ένας «καλλιτεχνικός σεισμός»!
Αντιθέσεις ισχυρών συναισθημάτων με συγκλονίζουν τούτες τις μέρες…
Κι όπως έγραψε ο τεράστιος ποιητής ο Νίκος Γκάτσος
«κι όταν
χτυπάει ο κεραυνός,
τραγούδι εσύ να λες»!!!
τραγούδι εσύ να λες»!!!
Ισχυροί «συναισθηματικοί κεραυνοί» που εναλλάσσονται έντονα με
«βιωματικές ηλιαχτίδες» με ταλανίζουν τούτες τις μέρες…
Αυτό μου «βγαίνει» δημιουργικά ποιητικά –στιχουργικά…
Το αποτέλεσμα …ίσως το ακούσετε σύντομα μελοποιημένο…
Οι στίχοι… ανάμεσα στ’ άλλα, «ζωγραφίζουν» βαριά, «στακάτα
Ζεϊμπέκικα» και «καρδιές από αλάβαστρο»!!!
Μια κι αναφέρομαι στο ζεϊμπέκικο τραγούδι, ας θυμηθούμε τι έγραψα
παλιότερα για τον ζεϊμπέκικο χορό.
Δημήτρης Ντόκας
