«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

Ας μου επιτρέψεις Δάσκαλε να πρωτοπορώ… μέσω της «ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ»!



Λεύτερη και δημόσια γραφή μου (δε μ’ αρέσει η λέξη επιστολή), στον μεγαλύτερο Έλληνα Μουσικοσυνθέτη με παγκόσμια αναγνώριση!
Στον μελοποιό της ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ!
Μίκη Θεοδωράκη!!!

Με αφορμή τη γνωστή δημόσια Δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη (Η δήλωση αυτή έγινε τηλεφωνικά στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη (Antenna) την 25.10.2011) τότε…την ίδια μέρα, είχα γράψει τα παρακάτω, αλλά ο διάολος της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, (παλιά λέγαμε ο δαίμων του τυπογραφείου), μετά την αποθήκευση του κειμένου μου στον υπολογιστή μου…το εξαφάνισε!! Ως δια μαγείας μου το αποκάλυψε απόψε…το βρήκα μπροστά μου και σας το κοινοποιώ!!!


Προς όλους ακόμα τους:

...λεβέντες κι ανυπόταχτους συμπατριώτες!!!

Ας μου επιτρέψεις Δάσκαλε να πρωτοπορώ… μέσω της «ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ»!

Η έστω οι απόψεις μας να είναι ταυτόσημες… να συμπίπτουν τραγικά!!

Ότι σήμερα τόνισες, τα είχα επισημάνει και δημοσιεύσει κατά καιρούς!!!

ΦΡΑΣΗ ΤΗ ΦΡΑΣΗ ΣΟΥ…πέτρα την πέτρα …επανατοποθετώ και υπενθυμίζω, τι έγραψα σε προγενέστερους χρόνους…
Αλλά πάνω απ’ όλα σε ρωτώ, πόσα κομουνιστικά κόμματα υπάρχουν στην Ελλάδα, στην Πατρίδα μας… και τι πρεσβεύουν; Εσύ πολύ καλύτερα απ’ όλους μας κι από μένα, ξέρεις πως ένα είναι το κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, που λέει εννιά δεκαετίες μ’ αγώνες και θυσίες… αδιάσειστες αλήθειες! Αυτό που προειδοποίησε το λαό μας πως …έρχονται Θύελλες!! Έτσι για της Ιστορίας την Αλήθεια και της Υστεροφημίας μας την Αξία!!!

Αγαπητέ Δάσκαλε Είπες: «Οι ξένοι μας βάζουν όλο και πιο βαθειά το μαχαίρι.

Είχα γράψει: «Το τέταρτο Ράιχ, με ξένους και ντόπιους αιμοβόρους μελανοχιτώνες, με τους απανταχού απάνθρωπους ιμπεριαλιστές, επιβουλεύεται την πατρίδα μας.
Ότι δεν μπόρεσαν οι Γερμανοί κατακτητές να το πετύχουν με τα όπλα στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ,σε βάρος της Πατρίδας μας, πάνε να το πετύχουν με το χρήμα…δε θα τους περάσει!»

Αγαπητέ Δάσκαλε Είπες: Μας προκαλούν προσβλητικά κάθε μέρα και περισσότερο και μας οδηγούν σε έκρηξη, που πιθανόν να καταστρέψει και τους ίδιους.
Είχα γράψει: «Ο Ελληνικός λαός περνά το μαρτύριό του. Μέσα στην ανέχεια, στην απογοήτευση, στο μαρασμό…στην προσβολή!
Τ’ αβάσταχτα τα χειρότερα…οι άγριοι τυφώνες έπονται!»

(Παρασκευή, 4 Φεβρουαρίου 2011

Το τέταρτο Ράιχ δε θα περάσει γιατί ξεκίνησε το τέταρτο Αντάρτικο! )

Αγαπητέ Δάσκαλε Είπες: Οι υπεύθυνοι της Κυβέρνησης συμπεριφέρονται απέναντί τους σαν μυρμήγκια, ενώ...
στο λαό μας επιδεικνύουν μια τόσο τρομακτική αναλγησία, που θα πρέπει να είναι είτε συνειδητά όργανα του Κακού είτε επικίνδυνα άσχετοι, μικροί και αφελείς.


Είχα γράψει: «Δεν μπορεί, δεν γίνεται εμείς οι απλοί άνθρωποι του λαού, να προβλέπαμε αυτά κι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, μαζί με τους «πεφωτισμένους συνεργάτες του» …υπουργούς, βουλευτές…ειδικούς συμβούλους, να μην προσέγγιζε την πραγματικότητα!!!
Δύο τινά πρέπει να συμβαίνουν «η είναι ανεπαρκείς κι ανίκανοι, η ανάλγητοι εκμεταλλευτές»!»

(Τρίτη, 18 Οκτωβρίου 2011

Σκασμός ξεδιάντροποι και τιποτένιοι! )

Αγαπητέ Δάσκαλε Είπες: Από τη νέα σύσκεψη των Ευρωπαίων προκύπτει καθαρά ότι ο μόνος δρόμος στον οποίο μας οδηγούν με σιγουριά, είναι ο δρόμος της βίας. Η φωνή της υπομονής, της σύνεσης, του συμβιβασμού και τελικά της υποταγής, σημαίνει το τέλος μας ως Έθνους και ως Λαού. 

Είχα γράψει: «Σιωπή, βαριά σιωπή σκεπάζει τον τόπο μας. Η Πατρίδα μας κρατάει την αναπνοή της. Ποιος ξέρει άραγε ο ήχος που θ’ ακουστεί…θα είναι αναστεναγμός η ιαχή;

Αν είναι αναστεναγμός, τελειώσαμε σαν Έθνος σα λαός!

Αν είναι ιαχή, αλίμονο σ’ αυτούς που πάνε να σπείρουν κεραυνούς, γιατί εδώ είναι Ελλάδα, εδώ είναι Βαλκάνια!»

(Παρασκευή, 4 Φεβρουαρίου 2011


Αγαπητέ Δάσκαλε Είπες: Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΒΙΑΣ !

Είχα γράψει: «Βοήθα καλέ μου μη φαγωθούμε μεταξύ μας»! που έγραφε ο Κ. Μύρης (Κώστας Γεωργουσόπουλος)!!
(Παρασκευή, 30 Απριλίου 2010

Λυπάμαι που δε μ’ αφήνει η πίκρα απ’ τα δεινά της πατρίδας μας, να νιώσω μια ικανοποίηση για την επιβεβαίωση όσων έγραψα. Αυτήν την οδυνηρή και τραγική επιβεβαίωση… Τόσο από τούτου του άγριου καιρού τα γεγονότα. Όσο κι απ’ τη σοφή και γενναία σκέψη σου.

Εμείς είμαστε απόγονοι αυτών που προκάλεσαν μαζί σου το χάρο…
«Στα περβόλια, μες στους ανθισμένους κήπους
αν σε πάρω, Χάρε, στο κρασί
αν σε πάρω στον χορό και στο τραγούδι
τότες χάρισέ μου μιας νυχτιάς ζωή»
 Εμείς είμαστε συνάμα και περήφανα της Ρωμιοσύνης Παιδιά!!

Αγαπητέ Δάσκαλε, σε αποκαλώ έτσι …γιατί Εσύ, ο Γιάννης Ρίτσος ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης …και τόσοι άλλοι με μάθατε το "Γιατί εμείς δε τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου από τον κόσμο εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο"!!!

ΥΓ1: Δεν επιτρέπω στον κάθε αντιπατριώτη, κουκουλοφόρο λαοπροδότη, φασίστα, να διαβάσει, πόσο μάλλον ν’ αναδημοσιεύσει τούτα τ’ αληθινά κι από ψυχής λόγια, της ταπεινής και αγωνιούσας ύπαρξής μου.
  ΥΓ 2: Αγαπητέ του Πολιτισμού μας Δάσκαλε! Μίκη Θεοδωράκη!!! Δεν ήρθα ποτέ να σε βρω…Γιατί μου το απαγόρευε η καλλιτεχνική σου αίγλη και γιατί δεν μου το επέτρεπε η ταπεινότητά μου!
ΥΓ3: Το ίδιο ένιωθα απέναντι και στον αείμνηστο Γρηγόρη Μπιθικώτση…και με μάλωσε! Που δεν του πήγα νωρίτερα στίχους μου:  «Γιατί ρε Ντόκα δε μου τα ’φερνες νωρίτερα …αν μου τα ’φερνες αυτά πριν 10-15 χρόνια θα τα ’κανα όλα επιτυχίες!! 12 Μάη 2004 ώρα 10 το βράδυ!!!» Μέσα στο σπίτι του, στο Χαλάνδρι…εκεί Έβ…δε θα γράψω οδό και αριθμό!!!
 ΥΓ 4: Αν δε σου θυμίζει κάτι τ’ όνομά μου, σε παραπέμπω στο αρχείο σου. Ανάμεσα «στα χαρτιά σου» ίσως θα βρεις κάποια τραγούδια μου (στίχους), που σου έφερε ο Δημήτρης Μητροπάνος  στο σπίτι σου τον Φλεβάρη του 1985!
Ξέρω πως τα διάβασες…(Η σεμνότητά μου δεν μου επιτρέπει να γράψω εδώ την ενθαρρυντική σου κριτική που μου μετέφερε ο αείμνηστος Δημήτρης), κάτω από κάθε τραγούδι υπήρχε η υπογραφή μου.
Άρα ίσως με ξέρεις κατ’ όνομα...
Η υπογραφή εκεί κι εδώ είναι ίδια.

Δημήτρης Ντόκας