Εδώ, σ’ αυτόν τον τόπο, ρε πούστηδες…καταφέρατε ένα, το μόνο ένα!
Όλοι να μιλάμε και…. κανένας να μην ακούει!!
Εσείς πάρτε όλους αυτούς που μιλάνε κι εμάς αφήστε μας σ’ αυτούς που έχουν την ικανότητα… ν’ ακούνε!!!
Ν’ ακούνε, να συμπεραίνουν και μετά… να μιλάνε!
Ο συλλογισμός, η φρασεολογία και η απλή και λαϊκή του πατέρα μου και της μάνας μου δοξασία είναι που μ’ έβγαλε μύριες όσες φορές…. στης αλήθειας τη δημοσιά!
Η δική σου συλλογιστική…. που στο διάολο σε πήγε;
Μη μου απαντάς, το ξέρω…εδώ που είμαστε σήμερα!!!
Αν αυτό το σήμερα σε αντιπροσωπεύει και σε εκφράζει, εμένα… η ιδεολογία μου, η εκτίμησή μου, η διορατικότητά μου, με υποχρεώνει να αντιτάσσομαι!!
Αν η δική σου οσφυϊκή ευκαμψία είναι δεδομένη …εμένα δε μου επιτρέπει της οντότητάς μου η ακαμψία να την …προδώσω!!!
Η αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι θα ’σαι, που είναι ο ίδιος ο λαός…
Η κουκουλοφόρος, άνανδρος γενίτσαρος που δε θα σε χωρά της ιστορίας ο…οχετός!!!
Βαριές λέξεις κι εκφράσεις θα μου πεις…
Ναι! Τέτοιες ξέρουν, νομιμοποιούνται, με γνώμονα το λαϊκό συμφέρον να χρησιμοποιούν, όσοι και όποιοι ευθαρσώς δημόσια πολιτεύονται για του λαού τα δίκια!!!
Είμαι δημόσιο πρόσωπο, γιατί επέλεξα φανερά και ευθαρσώς να εξωτερικεύω τις απόψεις μου …είμαι σε κοινή κρίση και κατά συνέπεια στη δική σου …κρίνε με!!!
Επιζητώ και προκαλώ την τοποθέτησή σου, για να αποδείξω πως αυτός ο κόσμος μπορεί να ’ναι κι αλλιώς!!!
Η αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι θα ’σαι, που είναι ο ίδιος ο λαός…
Η όπως είσαι σήμερα ….επαίσχυντα αλλιώς!!!!
ΥΓ: Τη βαριά, της υπόσχεσης …υπογραφή μου, την έβαλλα, εδώ και χρόνια, με… τον λόγο μου, φαρδιά πλατιά, στο λαϊκό τραπέζι της ανυποταγής!
Κι ένας άντρας …ποτέ δεν παίρνει πίσω το λόγο του!!!
Δημήτρης Ντόκας
Όλοι να μιλάμε και…. κανένας να μην ακούει!!
Εσείς πάρτε όλους αυτούς που μιλάνε κι εμάς αφήστε μας σ’ αυτούς που έχουν την ικανότητα… ν’ ακούνε!!!
Ν’ ακούνε, να συμπεραίνουν και μετά… να μιλάνε!
Ο συλλογισμός, η φρασεολογία και η απλή και λαϊκή του πατέρα μου και της μάνας μου δοξασία είναι που μ’ έβγαλε μύριες όσες φορές…. στης αλήθειας τη δημοσιά!
Η δική σου συλλογιστική…. που στο διάολο σε πήγε;
Μη μου απαντάς, το ξέρω…εδώ που είμαστε σήμερα!!!
Αν αυτό το σήμερα σε αντιπροσωπεύει και σε εκφράζει, εμένα… η ιδεολογία μου, η εκτίμησή μου, η διορατικότητά μου, με υποχρεώνει να αντιτάσσομαι!!
Αν η δική σου οσφυϊκή ευκαμψία είναι δεδομένη …εμένα δε μου επιτρέπει της οντότητάς μου η ακαμψία να την …προδώσω!!!
Η αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι θα ’σαι, που είναι ο ίδιος ο λαός…
Η κουκουλοφόρος, άνανδρος γενίτσαρος που δε θα σε χωρά της ιστορίας ο…οχετός!!!
Βαριές λέξεις κι εκφράσεις θα μου πεις…
Ναι! Τέτοιες ξέρουν, νομιμοποιούνται, με γνώμονα το λαϊκό συμφέρον να χρησιμοποιούν, όσοι και όποιοι ευθαρσώς δημόσια πολιτεύονται για του λαού τα δίκια!!!
Είμαι δημόσιο πρόσωπο, γιατί επέλεξα φανερά και ευθαρσώς να εξωτερικεύω τις απόψεις μου …είμαι σε κοινή κρίση και κατά συνέπεια στη δική σου …κρίνε με!!!
Επιζητώ και προκαλώ την τοποθέτησή σου, για να αποδείξω πως αυτός ο κόσμος μπορεί να ’ναι κι αλλιώς!!!
Η αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι θα ’σαι, που είναι ο ίδιος ο λαός…
Η όπως είσαι σήμερα ….επαίσχυντα αλλιώς!!!!
ΥΓ: Τη βαριά, της υπόσχεσης …υπογραφή μου, την έβαλλα, εδώ και χρόνια, με… τον λόγο μου, φαρδιά πλατιά, στο λαϊκό τραπέζι της ανυποταγής!
Κι ένας άντρας …ποτέ δεν παίρνει πίσω το λόγο του!!!
Δημήτρης Ντόκας
