και στης νυχτιάς τη σχόλη
χιονόλευκων πετάλων δρόμοι.
Μεταξωτές στο φως τους οι ψυχές
σκεπάζουν, λιώνουν παγωνιές.
Ύμνοι των ιλαρών μορφών
βόρειο αντιλαλούν το σέλας.
Σαθρές χαράδρων παρυφές
δονούνται …
πέφτουν στο αχανές.
Στη λάμψη απέριττων χαρών
οι εωθινές μας πάχνες
ανηφορίζουν ελαφρές
μοιάζουν δεήσεις ταπεινές.
Διαλέγουν το παιχνίδισμα
σε παγωμένα σκότη
αλλού, ρουφάνε το νοτιά
για της βροχής τη νιότη…
Τάσος Παντ. Δασκαλάκης
