«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Λαός διχασμένος πάντα αδικημένος!

…ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι
από την απελπισιά!
Δ. Σολωμός

Που να βρει σήμερα το ’να χέρι το άλλο;
Ούτε στις απελπισιάς το οδυνηρό, το της απόγνωσης χειροκρότημα δεν ανταμώνει, το ’να χέρι στην Κεντρική Πλατεία, τ’ άλλο στην Στοά Παπαγιάννη στο Αγρίνιο!
Όπως παλιότερα…
Άλλη απεργιακή συγκέντρωση του Εργατουπαλληλικού Κέντρου Αγρινίου, άλλη κι αλλού του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου, άλλη του ΠΑΜΕ, άλλη κι αλλού της ΑΔΕΔΥ…και μάλιστα σχεδόν την ίδια ώρα!
Άλλοτε το ’να χέρι στην πλατεία Δημάδη και τ’ άλλο στο Σιντριβάνι!
Το ’να χέρι δε συντονίζεται, δε «χτυπάει» τ’ άλλο, ούτε σ’ αυτήν την τραγική έκφραση της απελπισιάς!
Πώς να «χτυπήσει» άραγε; Αφού το ’να χέρι χαϊδεύει τα ξανθά μαλλιά των ευρωπαϊκών μας εταίρων του βορά, για να μη γράψω τίποτε άλλο πιο χυδαίο! Και τ’ άλλο χέρι, μένει αιώνια υψωμένο…επαναστατημένο, με σφιγμένη τη γροθιά!
Λαός διχασμένος πάντα αδικημένος!
Τούτη η διχόνοια ανέκαθεν, ο αλληλοσπαραγμός, ο ραγιαδισμός, η μικροψυχία, ο ατομικισμός, το συντεχνιακό, το στενοκομματικό συμφέρον, παράλληλα με τις εφαρμοσμένες εσαεί αντιλαϊκές πολιτικές, έφερε το Έθνος, την Πατρίδα, σ’ αυτήν της παρακμής την άβυσσο!
Έτσι γίνεται και στην Αθήνα, άλλοι ωρύονται στην Ομόνοια, άλλοι κλαίνε στην Κλαυθμώνος κι άλλοι  κραυγάζουν στο Σύνταγμα!
Έτσι γίνεται σ’ όλη τη χώρα.
Από κει αντιγράφει και η επαρχία, τη μορφή, το σχεδιασμό, τη δομή, των απεργιακών εκδηλώσεων, των συγκεντρώσεων!
Εναντίον άλλου μνημονίου, θα διαμαρτύρονται σήμερα οι συγκεντρωμένοι στην Πλατεία Δημοκρατίας κι άλλου αυτοί στην Στοά Παπαγιάννη στο Αγρίνιο;
Εναντίον άλλων σκληρών, ανάλγητων, αντιεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων παλεύουν «οι μεν και οι δεν»;
Ενάντια σ’ άλλη κοινωνικοπολιτική παρακμή, θα διαμαρτύρονται οι απεργοί στη συγκέντρωση το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Μεσολογγίου κι εναντίον άλλων σκληρών, ανάλγητων πολιτικών πρακτικών, θα διαμαρτύρονται οι απεργοί στην κεντρική πλατεία Μεσολογγίου;
Αν δεν υπάρξει ενιαία, γνήσια, ξεκάθαρη, σθεναρή, Λαϊκή Συμπαράταξη και Αντίσταση, δε θα βρει ποτέ το ’να χέρι τ’ άλλο, ούτε στην έκφραση της απελπισιάς! Πόσο μάλλον στην επιθυμητή και ποθητή, απ’ το λαό… αφουγκραστείτε τον, κοινή εκδήλωση αλληλοϋποστήριξης, αλληλοβοήθειας, συμπαράταξης και συμπόρευσης!
Εσείς παλαιοσοσιαλιστές και νεοφιλοκαπιταλιστές φιλομνημινιακοί, υποεξουσιάζετε τον ελληνικό λαό εγκαθιστώντας και αναγορεύοντας την τρόικα του ΔΝΤ σε υπερεξουσιαστή. Ο Πρωθυπουργός της χώρας ζητάει συναίνεση, με ποιους; Με τους πολιτικούς αρχηγούς των κομμάτων, εύκολο είναι;  Όσο μπορεί να ομονοήσει, να συμφωνήσει ο πρόεδρος του ΣΕΒ με την μικροτυροκόμο απ’ τ’ Άγραφα, τόσο μπορεί να συμπλεύσει ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ με τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Μικρόπολης!
Όσο μπορεί να βρεί κοινά σημεία επαφής ο πρόεδρος των Ελλήνων εφοπλιστών με τον μικρολεμβούχο του Ιονίου, άλλο τόσο μπορεί να συνταυτιστεί ο μεγαλοκτηματίας μεγαλοαγρότης Θεσσαλός με τον μικροκαλλιεργητή του Ξηρομέρου!
Αυτές τις κοινωνικές, ταξικές και ενδοταξικές αντιθέσεις δημιούργησαν οι μέχρι τώρα πολιτικές σας, βοριάδες σπείρατε τυφώνες θα θερίσετε!  
Αν γεφυροποιηθούν ήρεμα κι ανώδυνα τα σύγχρονα χάσματα…ελάτε να μας το πείτε! 
Εσείς Φιλελευθεροκεντροδεξιοί Νεοδημοκράτες δια του κ. Α. Σαμαρά: «Ο κ. Παπανδρέου στην οικονομική πολιτική δεν θέλει συναίνεση, ζητά από εμάς έγκριση και συνενοχή. Σε αποφάσεις που η κυβέρνησή του έχει ήδη πάρει» Συναίνεση μόνο εφόσον η κυβέρνηση αλλάξει πορεία, συναινείτε… ναι μεν αλλά!
 Ο κ. Α. Τσίπρας δεν αναλώνεται «στις ανούσιες χειραψίες»!
Ο κ. Γ. Καρατζαφέρης αρνείται «να παίξει το ρόλο του νεκροθάφτη της κοινωνίας»!
Το ΚΚΕ δια στόματος της κ. Α. Παπαρήγα δηλώνει κατηγορηματικά πως: «Ο πόλεμος τώρα αρχίζει!».
Είμαστε μια ωραία…χώρα!
Εμείς θέλουμε και τα δυό μας χέρια συντονισμένα, στιβαρά στη δουλειά και στον αγώνα, στη δημιουργία και στην πάλη…στην αντίσταση όσων μας επιβουλεύονται!
Είμαστε τόσο πατριώτες όσο και διεθνιστές:
«Θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα
και πανανθρώπινη τη λευτεριά»!
Τούτοι οι διαιωνιζόμενοι διαχωρισμοί, πέρα απ’ την εφαρμοζόμενη πολιτική, ωθούν στο συμπέρασμα ότι τα μελλοντικά οδυνηρά αποτελέσματα είναι αναπόφευκτα!
Οι θιασώτες της λαϊκής διχόνοιας, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους!!
Ούτως η άλλως, θα δώσουν  σύντομα λόγο στο λαό… και στην ιστορία, ελπίζω όχι μπροστά από το σκηνικό της οδυνηρής κοινωνικής αναταραχής, ελπίζω όχι κάτω από συνθήκες αλληλοσπαραγμού!!!

Δημήτρης Ντόκας