 |
| Γράφει ο Π. Πανογεώργος |
Η σημερινή κατάσταση των αναπτυγμένων κοινωνιών, στην εποχή της δεύτερης
παγκοσμιοποίησης, μπορεί να ερμηνευθεί ως μια θεαματική επιστροφή στο
παρελθόν. Η αγορά – βασιλιάς έχει
επιβάλλει ξανά τη μεγαλειότητά της. Η ανισότητα των εισοδημάτων, πόσο μάλλον
των περιουσιών, επανήλθε σχεδόν στο εντυπωσιακό επίπεδο όπου βρισκόταν πριν από
έναν αιώνα. Με εντελώς χαρακτηριστικό τρόπο, επίσης, οι αντιδράσεις σε αυτή τη
δεύτερη παγκοσμιοποίηση προκαλούν μια ανησυχητική επάνοδο σε μορφές παθολογίας
της ταυτότητας και του κοινωνικού δεσμού που εκδηλώθηκαν από τη δεκαετία του
1890 και μετά, την εποχή της πρώτης παγκοσμιοποίησης.
Η ρήξη που συντελείται δε θα μπορούσε, ωστόσο, να κατανοηθεί ως μια απλή
επιστροφή στο παρελθόν. Οι διάφορες φάσεις της μετάλλαξης διατέμνονται πάντα
δομικά από έντονες ιδεολογικές αντιθέσεις και από όξυνση των κοινωνικών
συγκρούσεων. Στην αυγή του 21ου αιώνα βλέπουμε να ανατρέπονται
μεθοδικά τα κεκτημένα που πήγασαν από αγώνες τόσων χρόνων...
Το βαθύ κύμα που μας
κατακλύζει είναι αποτέλεσμα μιας εξέλιξης που δεν συντελέστηκε μέσα σε μια
μέρα, Τα πρώτα της συμπτώματα εντοπίζονται στα τέλη της δεκαετίας του 1970,
όταν εμφανίστηκαν τα προδρομικά στοιχεία της κρίσης του κράτους πρόνοιας. Η
απογύμνωση των θεσμών της αλληλεγγύης άρχισε τη δεκαετία του 1990 και
συνεχίζεται με σκοπό την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων, ώστε να διαρραγεί ο
κοινωνικός ιστός και ο λαός να γίνει ένα παθητικός δέκτης των επιταγών των
ελίτ.
Φτάσαμε, λοιπόν, στο σημείο να ξέρουμε τα πάντα και να λέμε τα πάντα
χωρίς να αλλάζει τίποτε.
Η εκπαίδευση στο πλαίσιο των σημερινών τεκταινομένων, παρά τις εξαγγελίες
των κυβερνώντων, βιώνει τη δική της κρίσης και αντιμετωπίζει την αδιαφορία του
κατεστημένου, που θεωρεί μαθητές και καθηγητές συλλήβδην ως ένα πειθήνιο
εργατικό δυναμικό, που οφείλει προσαρμοστεί στις επιταγές του νέου καπιταλισμού
που αναδύεται.
Συνάδελφοι
Είμαστε μάρτυρες μιας πολιτικής που εφαρμόζεται στον ΟΑΕΔ την τελευταία
δεκαετία με σκοπό την αποδόμησή του. Βλέπουμε να συνεχίζεται η "αλαζονεία"
και ο "παραγοντισμός" στις σχολές μας, που αποδυναμώνει το
συνδικαλιστικό κίνημα και αποποιείται τις προσπάθειες μαθητών και φιλότιμων
καθηγητών. Οδηγεί κατ' αυτόν τον τρόπο, αδιόρατα και φανερά όπου επιβάλλεται,
στη δημιουργία άβουλων και ανήμπορων να αντιδράσουν εκπαιδευτικών, όπως,
δηλαδή, επιθυμούν οι κεφαλαιοκράτες του τόπου μας.
Οι μαθητές δεν έχουν πάρει ακόμα όλα τα βιβλία και δεν ξέρουμε πότε και
αν θα τα πάρουν. Έτσι, περιμένουν από τους καθηγητές τους να μάθουν από την
παράδοση (και αν θα μάθουν), χωρίς να αντιλαμβάνονται γιατί είναι εγκλωβισμένοι
σε ένα τοπίο, που δεν καταλαβαίνουν το σκοπό και την ύπαρξή του.
Δεν λειτουργεί η αστική συγκοινωνία στις σχολές ΟΑΕΔ του Αγρινίου,
δημιουργώντας πρόσθετο πρόβλημα στις πλάτες των μαθητών μας, που δεν περίμεναν
τέτοια μεταχείριση εκ μέρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μια εύκολη απάντηση στο
πρόβλημα αυτό υπονοείται ότι είναι: "Νέοι είναι ας περπατήσουν, λεφτά δεν
υπάρχουν".
Τα κυλικεία στον ΟΑΕΔ σε όλη την Ελλάδα δεν λειτουργούν εδώ και χρόνια,
πράγμα που δεν κατανοείται, αφού η λειτουργία τους θα ευχαριστούσε τους
μαθητές.
Ακόμα, δεν υπάρχει ουσιαστική "φύλαξη" στις σχολές ΟΑΕΔ, πράγμα
που θα εξασφάλιζε σιγουριά και ασφάλεια απέναντι σε εξωσχολικούς παράγοντες που
δημιουργούν προβλήματα και να αποφεύγονται διάφορες φθορές και διαρρήξεις.
Οι μαθητές από τα γύρω χωριά του Αγρινίου – όπως Θέρμο, Λουτρό Αμφιλοχίας,
Βόνιτσα, Κατούνα, Τρύφος Ξηρομέρου., Αστακός κ.ά. – που θα ήθελαν να φοιτήσουν
στον ΟΑΕΔ, δε μπορούν να μετακινηθούν, γιατί οι περισσότεροι γονείς είναι
άνεργοι ή δε διαθέτουν τα χρήματα για τη μετακίνηση των μαθητών. Δύσκολο και
αυτό να λυθεί;
Οι ελλείψεις στο εκπαιδευτικό δυναμικό είναι φανερό ότι δημιουργεί μεγάλο
πρόβλημα, στη διαδικασία μόρφωσης των μαθητών, που ζουν σε μια εποχή που
κατακλύζεται από τεχνολογική και επιστημονική αφθονία. Αν δεν διορίζει η
κυβέρνηση καθηγητές, άραγε ούτε η πρόσληψη ωρομισθίων δεν είναι δυνατή; Πού
είναι η μέριμνα για την παιδεία, που υποσχέθηκαν ότι θα φροντίσουν;
Συνάδελφοι
Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε στην Ελλάδα, ας
αντισταθούμε σε αυτή την υποβάθμιση της παιδείας που συντελείται σκόπιμα,
προτάσσοντας το σθένος μας, το κουράγιο μας, τη μόρφωσή μας και την
αγωνιστικότητα για να περισώσουμε ότι μπορούμε και ας είμαστε βέβαιοι ότι οι
μαθητές μας θα αντιληφθούν την προσπάθεια και τον κόπο μας που επιτελούμε, για
να γίνουν μια μέρα αξιοπρεπείς και μαχόμενοι απέναντι στη μιζέρια και την
απαξία, που μας έχουν καταδικάσει το εγχώριο και το ξένο κεφάλαιο.
Πάτρα 6 Οκτώβρη
2015
"Διπλούν ορώσιν οι μαθόντες γράμματα"
(Πυθαγόρας)
Παναγιώτης Πανογεώργος
Μέλος του Δ.Σ.
Περιφερειακού Συλλόγου Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ο.Α.Ε.Δ. Νοτιοδυτικής Ελλάδος
Οργανωτικός Γραμματέας
του Δ.Σ. ΠΕΤΕΕΜ-ΤΕ1
