«Η κοινωνία σε θέλει να είσαι απλώς ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο» Όσσο

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Μισές αλήθειες – Μεγάλα ψέματα

Σχετικά με το άρθρο του γραμ. της Ν.Ε της ΔΗΜΑΡ  για τον ποντιακό ελληνισμό στην πρώην ΕΣΣΔ.

      Όσο υπήρχε Ε.Σ.Σ.Δ. ούτε Τσετσένοι, ούτε Ναγκόρνο Καραμπάχ, ούτε Ουκρανίες υπήρχαν, γιατί οι λαοί ζούσαν ειρηνικά οικοδομώντας τον Σοσιαλισμό. Το χαρακτηριστικό της πρώτης σοσιαλιστικής κοινωνίας ήταν ότι συνένωσε δεκάδες εθνότητες στις 16 πρώην δημοκρατίες της που όχι μόνο ελεύθερα εκδήλωναν τις παραδόσεις , τον πολιτισμό , τη γλώσσας τους αλλά υπήρχε ειδική μέριμνα και φροντίδα από το σοβιετικό κράτος. Επίσης...
σε όλη τη διάρκεια οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας ανέδειξε πρωτοπόρους εργάτες, κολχόζους, επιστήμονες, καλλιτέχνες, στελέχη συνδικαλιστικά, κομματικά, από όλους τους λαούς της χωρίς διακρίσεις, φυσικά και έλληνες.
      Η οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας πραγματοποιήθηκε μέσα από συγκρούσεις με το παλιό και με όσους το στήριζαν:
·        Σύγκρουση με τους τσαρικούς , με την ιμπεριαλιστική ΑΝΤΑΝΤ
·        Σύγκρουση με τους καπιταλιστές με το πέρασμα των μέσων παραγωγής από την ιδιοκτησία τους στη σοσιαλιστική κοινωνία.
·        Σύγκρουση στην πορεία με τους κουλάκους με το πέρασμα της γης από τα χέρια των τσιφλικάδων στις κολεκτίβες της αγροτικής σοσιαλιστικής παραγωγής.
·        Σύγκρουση στο μεγάλο πατριωτικό πόλεμο για την υπεράσπιση της σοσιαλιστικής πατρίδας σηκώνοντας το κύριο βάρος αυτής της σύγκρουσης με τη συντριβή του φασισμού.
·        Σύγκρουση με τις δυσκολίες που έφεραν οι καταστροφές του πολέμου για τη γρήγορη αποκατάσταση και την παραπέρα ανάπτυξη της σοσιαλιστικής κοινωνίας.
·        Σύγκρουση με τη νέα ιμπεριαλιστική περικύκλωση , το ψυχρό πόλεμο, τον αντικομουνισμό.
            Σε αυτές τις συνθήκες της νέας ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης πάρθηκαν ειδικότερα μέτρα επαγρύπνησης και περιφρούρησης των συνόρων της ΕΣΣΔ. Κάτω από αυτές τις συνθήκες έγιναν μετεγκαταστάσεις πληθυσμών, όπως και των Ποντίων, με οργανωμένο τρόπο και άμεση αποκατάσταση τους.
            Τα περί διωγμών και γενοκτονιών δεν έχουν καμία βάση με την αλήθεια. Είναι νεογκεμπελικα νοσηρά κατασκευάσματα με βαθύ αντικομμουνιστικό χαρακτήρα.
      Σχετικά με το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ το 1956 και τις αποφάσεις του, η ιστορική εκτίμηση είναι ότι : Οι αποφάσεις του ήταν αφετηρία θεωρητικών και πολιτικών παρεκκλίσεων που αντικειμενικά οδήγησαν στην υπόσκαψη της σοσιαλιστικής κοινωνίας και στην ανατροπή της.
            Τέλος είναι πασίγνωστο ότι οι διεθνείς οργανισμοί, τα διεθνή συνέδρια είναι κατά κανόνα χειραγωγημένα από τον ιμπεριαλισμό και ιδιαίτερα μετά τις ανατροπές στην ΕΣΣΔ όπως το ποντιακό που έγινε το 1997 και προσδιόρισε «ως μέρα μνήμης για το διωγμό» που ο αντικομμουνισμός ήταν σε έξαρση όπως και σήμερα.
            Πρώτη υπογράμμιση σχετικά με το συντάκτη. Είναι γεγονός ότι όταν λες – γράφεις ασυνείδητα μισές αλήθειες προκύπτουν ανακρίβειες, παραχάραξη στα γεγονότα, στην ιστορία .
            Όταν όμως συνειδητά λες – γράφεις μισές αλήθειες τότε αντικειμενικά λες ένα μεγάλο ψέμα.
            Και μια δεύτερη υπογράμμιση, μπορεί ο καθένας να πιστεύει στις δικές του αξίες όταν όμως αναγάγει τον εαυτό του σε μέντορα συμβουλεύοντας με τις δικές του «αξίες» στελέχη και μέλη του ΚΚΕ τότε αυτό που προκύπτει στον συγκεκριμένο είναι απύθμενο θράσος που μόνο νοσηρά μυαλά διαθέτουν σε συνδυασμό με μεγάλες δόσεις αντικομουνισμού. Προφανώς η ΔΗΜΑΡ τέτοια «μυαλά» καλλιεργεί.

Τ.Ε. Αιτωλ/νιας του ΚΚΕ