Τριχωνίδα...το φως της χαραυγής! |
Αν μου αφαιρέσεις το συναίσθημα…δεν είμαι τίποτα!
Ένας φίλος μου ο Γ.Λ. μου είπε: «έχεις (βαρύ χέρι)…γράψε»!!!
Μια συμμαθήτριά μου και φίλη μου η Μ.Δ. επίσης μου είπε: «Γεια σου ρε …συναίσθημα»!!!
Κατά καιρούς όλοι εσείς που επικοινωνείτε μαζί μου… και με «προκαλείτε» να βγάλω ότι απ’ την ψυχή μου εκπορεύεται…επειδή με ξέρετε και φαντάζεστε πως τ’ αληθινά μου θα εξωτερικέψω με παροτρύνετε: «Γράψε ότι σου βγαίνει …θέλουμε να σε διαβάζουμε»!!!
Να όμως, που ότι κατά καιρούς έγραψα …πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα!!!
Δεν είναι τίποτα μέσα στο ευρύτερο «κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι»…μα τίποτα «άμοιρο ευθυνών» και κανείς μας…
και πολύ πιότερο τίποτα απ’ όσα μπόρεσα ν’ αραδιάσω… «άνευ ουσίας»!
Και η ουσία για μένα είναι μόνο μία και μόνη: «Η αδιάκοπη πάλη του Λαού μας για Λαϊκή εξουσία»!!
Όταν δεν πάρεις, όταν δεν πάρουμε όλοι μαζί… ομαδικά, μαζικά και δυναμικά τη Ζωή μας στα χέρια μας, όταν δεν παλέψουμε, μ’ όση ικμάδα μας απομένει, για να ρυθμίζουμε και να επιβάλλουμε τα «ουμανιστικά θέλω μας», τότε θα περνάμε παραγκωνισμένοι στης ιστορίας τα περιθώρια!
Είσαι περήφανος… η δεν είσαι Συμπατριώτη;
Σε λεηλάτησαν ναι η όχι συντοπίτη;
Σ’ εξευτέλισαν «εκών άκων» συνοδοιπόρε μου; …νιώσε τις λέξεις, προσπαθούν να σου κάψουν τις ελπίδες σου!
Πασχίζουν να σε καταστήσουν «άβουλο όν»;
Μεθοδεύονται περίτεχνα τερτίπια να σε αποπροσανατολίσουν;
Μ’ ένα λόγο σε σπρώχνουν προς την καπιταλιστική μοιρολατρία του: «δεν γίνεται τίποτα»! αυτό θέλουν…. να σ’ αφοπλίσουν!!!
Τα όπλα μας όμως εμείς τα καταθέσαμε συμβολικά «καλή τη πίστει» όταν οι καιροί επέβαλαν…η αν το θέλατε τα «θέσαμε παρά πόδας»…τώρα όμως τ’ αναλάβαμε ξανά «ανά χείρας»!!! Κι ας έρθει όποιος φρονεί πως ικανός είναι να μας τα πάρει!!!
Τούτη τη φορά το ξανάγραψα! «Ευχή και ευχή ο μακαρίτης ο πατέρας μου, μου άφησε τα όπλα μας να μη σας τα παραδώσουμε απ’ το κοντάκι αλλά… απ’ την κάνη»!!! όπως χαρακτηριστικά έλεγε…
Τα δικά μας όπλα είναι η διαρκής πάλη για «Λαϊκή εξουσία» μ’ όποια μορφή αγώνα, να είναι ο Λαός μας αφέντης στον τόπο του, Κύριος του Ιδρώτα και του Αίματός του, για τη «Λευτεριά και τη Λαοκρατία»!
Έχουμε τουλάχιστον μέχρι σήμερα όλα τα εχέγγυα…αυτό αντιλαμβανόμαστε, αυτό πιστεύουμε, αυτό τεκμηριώνουμε, αυτό αποδεικνύουμε ….γι’ αυτό παλεύουμε!!!!
Σήκω Λαέ …όσοι από μας μπόρεσαν και απόχτησαν «γερή έδρα», σου απλώνουμε το χέρι να πιαστείς…Είμαστε «εσύ» κι είσαι «εμείς»!!!
Δεν είναι μακριά το φως της χαραυγής…άνοιξε τα μάτια σου να το δεις!!!
Δημήτρης Ντόκας